Honda VFR 800 F 2014 – test op de weg

Honda VFR. Voor de gepassioneerde motorrijder, en niet alleen voor bewonderaars van de gouden vleugel, deze twee woorden zouden voldoende zijn. En in het bijzonder voor degenen die het door de jaren heen hebben meegemaakt, roept alleen de naam op, niet met enige rillingen, veel herinneringen. De terugkeer van de VFR 800 F verdient dan ook nog enkele introductiewoorden. Het vertegenwoordigt een icoon van de tweewielige wereld, dat sinds de oprichting in de loop der jaren een groei heeft doorgemaakt een leuke groep bewonderaars, van wie velen jarenlang trouw bleven aan het model. Geboren in 1986Als we Honda's eerste V1982 voor de weg, de VF4, zelfs in 750 in beschouwing nemen, toonde deze onmiddellijk een zeer elegante lijn en een destijds onbekende constructiezorg, waarbij de esthetiek werd gecombineerd met unieke technische verfijningen, zoals de cascadeverdeling van de versnellingen en het chassis afgeleid van racefietsen. Dit alles ondersteund door een rijgemak dat legendarisch is geworden, door een krachtige motor (105 PK was veel in de jaren 80) en vooral door een comfortabele en natuurlijke rijpositie. Hij was de voorloper van de Sports Tourer en bleef bijna tien jaar lang de populairste ter wereld van dit type. De definitieve inwijding kwam in 1990, met een model met een volledig aluminium frame, een omhullende kuip, een enkelzijdige achterbrug, ook van aluminium, geërfd van de legendarische RC30-winnaar in Superbike, en nog meer comfort, zelfs voor de passagier. De motor verloor 5 pk en bereikte 100 pk om te voldoen aan de beperkende wetten die destijds in sommige Europese landen van kracht waren, maar in de praktijk was het gebrek niet merkbaar. Aan dit alles voegen we de spreekwoordelijke betrouwbaarheid toe van alle modellen die elkaar al bijna 30 jaar opvolgen. Het is niet ongebruikelijk om liefhebbers te ontmoeten die exemplaren rijden met ruim 100 km op de teller, die nog steeds op rolletjes lopen, en alleen al in Europa zijn er nog steeds meer dan 75 in omloop. De Sport Tourer bij uitstek heeft veel van zijn bewonderaars meegenomen voor een wandeling of op vakantie met vriendin en tassen, zonder af en toe een uitstapje naar het circuit te verwaarlozen. De productie ging zonder grote veranderingen door, in het licht van het commerciële succes, tot 1998, met een cilinderinhoud van 750 naar 800. Het nieuwe model maakte ook gebruik van het innovatieve Dual-CBS-remsysteem, injectie in plaats van carburateurs, terwijl een zeer vergelijkbare lijn werd gehandhaafd, zodat om zijn bewonderaars niet teleur te stellen. In 2001 besloot Honda een revolutie teweeg te brengen in het model, ook om een ​​van de belangrijkste gebreken, het hoge verbruik van de V4, te verminderen. VTEC arriveerde, een systeem dat tot een bepaald toerental slechts twee kleppen per cilinder gebruikte en vervolgens alle vier bediende. Helaas werd bij deze gelegenheid echter de parel van de tandwieldistributie terzijde geschoven ten gunste van een meer klassieke en economische distributieketen. Zelfs de lijn, hoe mooi en harmonieus deze ook was, drong nooit volledig door in de harten van de meest puristische "vuefferristen". In 2010 werd een compleet nieuwe motorfiets geboren, de VFR 1200, maar dat is een ander verhaal. In de eeuwige wisselwerking tussen comfort en sportiviteit ging het model resoluut over op toeren over lange afstanden, waarbij ook de opvallende nieuwigheid werd geïntroduceerd van de halfautomatische versnellingsbak met dubbele koppeling zonder stuurhendel, maar de historische VFR-enthousiastelingen zijn daar misschien nooit blij mee. juist door de buitensporige afstand tot de ware geest en onmiskenbare vormen van VFR zoals die tot dan toe bekend waren. Als de nieuwe Honda VFR 800 F 2014 is een duidelijke terugkeer naar het verleden, die probeert vervolg het vrolijke verhaal van de meest geliefde Sport Tourer ooit, wat voldoening geeft aan zeker 75.000 mogelijke klanten, want wie een VFR bezit, zal deze vrijwel nooit kunnen vervangen door een andere motorfiets die deze drie letters niet op de kuip heeft.

Esthetiek en afwerkingen:

Rating:  

Elegant sportief, uitstekend afgewerkt

De netheid en verfijning van de lijnen is altijd een voorrecht van de VFR geweest, een van de redenen waardoor ze zoveel bewonderaars voor zich heeft weten te winnen. Bij zijn eerste optreden, op Eicma 2013, de nieuwe VFR 800 F heeft vrijwel unanieme goedkeuring gekregen van het publiek, dankzij essentiële, elegant sportieve en moderne lijnen, met devereniging van de traditie van het model en huidige elementen. Historisch gezien betekent VFR ook geen opvallende kleuren of stickerkits op de stroomlijnkappen, alleen die met de drie letters van het model en het Honda-logo op de zijkanten van de tank. Dergelijke elegantie betekent echter niet het opgeven van een sportief uiterlijk, in dit specifieke geval bereikt door de motorfiets te ontwikkelen rond een modern en technologisch front dankzij de volledige LED-koplamp, dat combineert met details uit het verleden. In feite is de verwijzingen naar de VFR-versies uit de jaren 90, gecombineerd met grote verbeteringen, die het uiterlijk van de nieuwe 800 verbeteren. Eén daarvan betreft met name de radiatoren, teruggekeerd naar een traditionele frontale positie in plaats van lateraal. Met deze maatregel was het mogelijk een gestroomlijnde motorfiets te ontwerpen met een bijzonder “slank” silhouet. Als je er goed naar kijkt, kun je de details waarderen, evenals een zorg en constructieve verfijning die je bij concurrenten nauwelijks zult vinden. Ook blijkt dat hij bij de geboorte al voorbereid is op de montage van zijtassen en dat naast de richtingaanwijzers ook de dagrijverlichting in de spiegels is geïntegreerd. De voorzijde is voorzien van radiaal gemonteerde remklauwen, de velgen zijn elegant, zelfs qua kleur, en tien spaken met een heel klein gedeelte, een detail dat mogelijk is gemaakt door het bijzondere spuitgietproces waarmee ze zijn vervaardigd. Aan de achterkant pronkt de VFR met een van zijn meest geliefde klassiekers: een prachtige enkelzijdige aluminium swingarm, waardoor de schijf ook centraal op de wielas kan worden geplaatst. Het instrumentarium is modern, maar met een traditionele uitstraling dankzij de grote centrale analoge toerenteller, geflankeerd door twee displays die onder alle lichtomstandigheden uitstekend afleesbaar zijn. Het enige jammere is de afwezigheid van de nu wijdverbreide bedieningselementen op het stuur, waarmee je door de verschillende gegevens kunt bladeren zonder, zoals in het verleden, de twee knoppen op het dashboard te hoeven gebruiken.

Motor en prestaties:

Rating:  

Dubbele ziel om het verbruik te verminderen zonder in te boeten aan sportiviteit

Bijna dertig jaar lang zonder toe te geven aan de verleiding om te groeien in ontheemding en macht. Dit is in het kort de formule die Honda hanteert voor zijn Sport Tourer. Toen het in 1986 werd geïntroduceerd, werd de cilinderinhoud van 750 overgenomen door grote sportmotoren, tegenwoordig zijn de cilinderinhouden toegenomen en is een cilinderinhoud van 800 een gemiddelde. De VFR 1200 was een poging om het concept radicaal te veranderen, die zich begaf naar het high-performance Sports Tourer-segment en toegeeflijk was aan een markt die dorstig leek naar kubieke centimeters en pk's. U heeft er 173, maar deze lijken niet voldoende te zijn om verkoopresultaten te behalen die deels niet aan de verwachtingen voldoen, terwijl u vandaag de dag nog steeds het leiderschap in uw marktsegment behoudt. De nieuwe 800 voegt zich erbij zonder hem te vervangen, waardoor hij met pensioen gaat. De VRF 1200 blijft in de prijslijst staan, maar Honda probeert met de nieuwe VFR 800 F terug te keren naar de meest succesvolle formule, met de "oude" motor, die samen met het frame een van de minst nieuwe elementen van de hele fiets is. Wees echter voorzichtig, want ook hier is er geen gebrek aan nieuws, met belangrijke verfijningsinterventies, wat leidde tot een vermindering van het verbruik en een geoptimaliseerde levering. Ze waren de inlaat- en uitlaatkanalen werden herzien, de zijuitlaat is compleet nieuw, red Ook de timing is verbeterd. Het vermogen neemt iets af (-4CV) met 106 pk bij 10.250 tpm, met 75 Nm koppel bij 8.500 tpm. De opstelling van de cilinders, met twee 90° V-banken het is altijd een handelsmerk van het model geweest, maar het is ook een van de grootste problemen bij het in bedwang houden van de consumptie. Als het je enerzijds in staat stelt een meer afgeronde en vollere levering te verkrijgen dan een klassieke inline 4, waarbij in wezen enkele voordelen van een V2 worden gecombineerd met die van traditionele multi-fractionele motoren, wordt de VFR anderzijds door velen herinnerd als een bijzonder "dorstige" motorfiets. Om dit probleem te verhelpen werd in 2001 VTEC geïntroduceerd, waardoor de motor twee gezichten heeft. Soepel en stil, met een lager verbruik, tot 6.000 tpm ongeveer de snelheid waarmee het werkt met slechts twee kleppen per cilinder, sportief en briljant bij hoge toerentallen, waarbij alle 16 kleppen een rol spelen. De kleppen waarvan de werking wordt geregeld door een hydraulisch circuit, dat ze activeert bij het passeren van 6.400 tpm, worden weer in rust gebracht wanneer het toerental onder de 6.100 komt. De oplossing werd ruim vóór 2001 ontwikkeld door het Wing-bedrijf, dat hem in 400 voor het eerst op de CBR1983 introduceerde, en kent één enkel minpunt, waarvan de nieuwe VFR 800 F niet is vrijgesteld: tot aan de openingsdrempel van alle kleppen is er geen beslissende druk, die pas bij de drempel van 7.000 tpm vol begint te worden, eveneens begeleid door een beslissende en aangename stemverandering. Vertaald betekent dit dat je in de tweede versnelling, bij het klassiek uitrijden van een haarspeldbocht, op een zeer stille motor rijdt tot je een snelheid van 70-80 km/u bereikt, of dat je gedwongen wordt de eerste versnelling te gebruiken, wat echter een meer geaccentueerd en vervelend aan-uit in bochten. Met de laatste wijzigingen aan de nieuwe VFR 800 F wordt de motor nog regelmatiger geleverd, VTEC-opening is nu soepeler, maar over dit regime heeft het een deel van zijn boosaardigheid verloren. Naar onze mening, maar het is een mening die misschien niet door iedereen wordt gedeeld, zou een handvol meer pk’s op prijs zijn gesteld en met de diepgaande vernieuwing van dit model zou het redelijk zijn geweest om te verwachten dat de lat hoger zou worden gelegd, richting 120. -125 pk. Er werd besloten om de geest van de VFR onveranderd te houden, met een motor die veel verder gaat dan het maximale vermogensregime en pas stopt bij 12.000 tpm, dus bijna 2.000 tpm hoger, om minder hectisch gebruik van de versnellingsbak mogelijk te maken wanneer hij besluit ermee te rijden. waardoor het binnen het optimale gebruiksbereik blijft, waarbij de VTEC ervoor zorgt dat alle kleppen blijven functioneren. Het is echter niet verplicht om er altijd op de limiet mee te rijden, want onder de motor zal het niet zo briljant zijn, maar het pakt nog steeds goed op, het optimaal ondersteunen van de bestuurder die rond en regelmatig kan rijden, waardoor de VFR van de ene bocht naar de andere danst, de remmen minder worden gebruikt en daardoor minder de noodzaak is om alle 106 pk uit te wringen bij elke bochtuitgang. En dit is waar ze uitblinkt, met verslavend rijplezier, dankzij een fantastisch onderstel en onderstel, waardoor hij voor iedereen, of bijna iedereen, toegankelijk is. beslist hoge bochtsnelheden, zonder enig risico. Op de nieuwe VFR 800 F is hij verkrijgbaar als Quickshifter elektronische versnellingsbak optioneel, om op te schakelen zonder koppeling en met volgas. Bij de traditionele versnellingsbak, zoals die van het geteste monster, zijn de koppelingen tamelijk hard en is schakelen zonder koppeling absoluut verboden, waarvoor deze nogal "allergisch" is. Alleen bij het bergopwaarts rijden, bij sportief rijden, is het mogelijk om de versnellingen in te schakelen zonder de koppeling te gebruiken, maar na een paar uur op de nieuwe VFR 800 F wordt zelfs de meest ervaren rijder aangemoedigd om vrijwel altijd weer de koppeling te gebruiken. de tijd. Het geluid van de motor is daarentegen een handelsmerk, je herkent het meteen bij draaiende motor, bij vrij hoog stationair toerental en je kunt het waarderen aan het geluid dat beslist racen wordt als de VTEC de bal opent. TCS-tractiecontrole is standaard, waarvan de uitschakelknop slecht geïntegreerd lijkt te zijn met de andere bedieningselementen, wat we bijna overbodig vonden op droog asfalt, gezien de regelmaat van de motorafgifte, maar nuttig, zo niet onmisbaar, op een motorfiets die in alle seizoenen kilometers moet afleggen , zonder te stoppen bij regen of bij gladde en verraderlijke ondergronden.

Rijden en hanteren:

Rating:  

Comfortabel op de snelweg, het is een genot om hem door de bochten te laten dansen

Zodra je in het zadel stapt, komen de herinneringen aan de oude versies van de VFR meteen naar boven. De positie en ergonomie zijn in wezen al 30 jaar hetzelfde. Je zit comfortabel, iets meer "ingekapseld" in het zadel dan de nieuwste 800, maar met de slanke fiets goed tussen je knieën geplaatst, met het zeer aangename gevoel dat je hem altijd onder controle hebt. Het lijkt veel lichter en gemakkelijker te manoeuvreren dan de 242 kg (-7 ten opzichte van het vorige model) zou doen vermoeden. Natuurlijk is de positie van het clip-on stuur, vergeleken met de maxi-enduro's die de verkooplijsten domineren, beslist sportiever en iets minder comfortabel tijdens lange reizen, maar het is een uitstekend compromis voor een motorfiets die altijd goed geschikt is geweest voor toergebruik, maar ook voor een sessie op het circuit als de noodzaak zich voordeed. In de stad wordt het grootste probleem vertegenwoordigd door de hitte van de V4 tussen de benen, aan de andere kant is hij gemakkelijk te hanteren. Zijn ideale leefgebied zijn maar wegen buiten de stad met snelle bochten, waar het een verschil kan maken ten opzichte van de concurrentie, maar waar het vooral een verschil kan maken groot rijplezier. Wees echter voorzichtig, de nieuwe VFR 800 F sluit bewust niet aan bij het verleden en doet in bepaalde opzichten sterk denken aan het motorrijden van ruim 10 jaar geleden. Bij een paar gelegenheden hadden we de gelegenheid om mensen te ontmoeten die al meer dan twintig jaar op een VFR begonnen te rijden, een motorfiets die ze begin jaren negentig futuristisch en zeer modern vonden en die vandaag de dag niet kan ontkennen dat hij een enigszins retro inslag heeft. het nieuwe model dat zojuist op de markt is gekomen. Daarbij gaf Honda er de voorkeur aan zich te laten leiden door wat sommige "vuefferristen" suggereerden, en vermeed het de ontwikkeling van een fiets die te anders was dan wat ze zouden hebben gewild en gewenst. Wie weet kan hij over een paar jaar het concept revolutionair veranderen misschien met een tussenproduct tussen de 20 en de 90, maar voor nu is dat prima. De motor het moet dus ook fysiek begeleid worden, is absoluut intuïtief en gemakkelijk voor een gemiddelde of deskundige rijder, maar is minder gemakkelijk en comfortabel dan een huidige maxi-enduro. Het plezier en de voldoening die je kunt overbrengen tijdens het rijden hangt hier ook van af. Bovendien maakt het onderstel hem voorspelbaar en effectief, het is vanzelfsprekend om er sportief mee te rijden, misschien zelfs met passagier en tassen gemonteerd, want de uitstekende balans leidt nooit tot onverwacht slingeren of verlies van grip. Ook hier worden we geconfronteerd met een uitstekend compromis tussen sportiviteit en comfort van de instellingen van de Showa-voorvork, met traditionele 43 mm-rongen, en van de achterste monopole met Pro-Link-indeling, beide volledig instelbaar. Het frame, blijkbaar overgenomen van de ‘oude’ 800 zoals hij was, is feitelijk verfijnd en verbeterd, het achterste subframe (-2 kg) is nu van aluminium en niet van staal, ook omdat het niet langer het gewicht van de de uitlaten (nog eens 5 kg minder). Op de snelweg biedt de VFR 800 F een behoorlijke aerodynamische bescherming, effectief tot ongeveer 150 km/u, en een grote stabiliteit in bochten met hoge snelheid. Geen gecombineerd remmen maar ABS standaardmet Tokico radiale remklauwen met 4 zuigers die op de twee inwerken 310 mm remschijven vóór. Het remmen is uitstekend, goed gemoduleerd en effectief, zelfs bij serieus gebruik en bij langdurig en intensief gebruik. Het tweekanaals antiblokkeerremsysteem werkt uitstekend, nooit invasief, waardoor de geest vrij blijft van problemen die verband houden met onverwachte remgebeurtenissen.

Prijs en verbruik:

Rating:  

Hij begint bij 12.500 euro en is goedkoop op de snelweg, iets minder als je de bochten durft te nemen.

De prijs van 12.500 euro Het is zeker niet een van de meest ingeperkte, maar De uitrusting van de fiets is werkelijk compleet, vrijwel het enige wat ontbreekt is cruise control. Tractiecontrole, ABS, verwarmde handvatten met 5 niveaus, volledige LED-verlichting, in 2 standen verstelbaar zadel (789 of 809 mm), centrale standaard, om maar een paar accessoires te noemen waarmee de VFR 800 F standaard is uitgerust. Verkrijgbaar in drie kleuren: rood wit of het zwart van onze test, blijkt de eerste van de drie, althans naar onze mening, het meest geschikt om de prachtige lijnen te benadrukken. Het verbruikshoofdstuk houdt, zoals duidelijk te verwachten was, verband met de technische eigenaardigheid van de 4cc V800-motor. Als hij krijgt een flatterend resultaat op de snelweg, we zitten op ruim 21 km/u en 130 km/uDe eer gaat naar een vrij lage snelheid bij deze snelheid, van 5.600 tpm, lager dan de klepopeningssnelheid van het VTEC-systeem. Het verbruik kan bij zorgvuldig gebruik van de VFR 25 F zelfs boven de 800,- per liter uitkomen, waarbij het toerental altijd onder de 6.000 tpm wordt gehouden. De technologie kan het ergste minpunt van de V4-motorarchitectuur, het niet bepaald lage verbruik, echter niet volledig wegnemen. Als je een beetje wilt durven en alle kracht volledig wilt benutten, is het resultaat duidelijk anders. Gemiddeld kwamen we tijdens onze test, terwijl we de motor constant "vrolijk" hielden, niet verder dan 15-16 km/l. Het blijft een behoorlijk resultaat, vooral als je het vergelijkt met de vorige 800, die nog meer brandstof verbruikte.

VOORS EN TEGENS

Wij vinden het leuk:
Elegante sportieve lijnen, hoogwaardige afwerking, briljante motor boven 7.000 tpm en laag brandstofverbruik bij gebruik op de snelweg, comfort en rijgemak

We vinden het niet leuk:
Motorvermogen tot 6.000 tpm, dat opwarmt in het verkeer en waarvan het verbruik hoog wordt door het volledig te benutten

Honda VFR 800F 2014: de Motorionline-rapportkaart

motor:
Behandeling:
Versnellingsbak en transmissie:
Remmen:
schorsingen:
gids:
Pilotencomfort:
Passagierscomfort:
Uitrusting:
Kwaliteitsprijs:
Lijn:
Consumptie:

Testkleding:
Jasje: Spidi StreetTex-jas
Broek: Woedende Tex-jeans
Laars: Dainese TR-CURSUS UIT LUCHT
Handschoenen: Spidi JabRR
romp: Airoh Phantom

Bedankt voor de foto's Matteo Zuccolo, een restauranthouder met een passie voor motoren en fotografie.