Honda CB 1100 – Test op de weg

Als het gaat om het uitproberen van een ‘vintage’ motorfiets, al is het alleen maar qua uiterlijk, verwacht je, aangezien ze allemaal duidelijk moderne componenten bevatten, objecten die vanuit esthetisch oogpunt bijzonder waardevol zijn, maar die niet hetzelfde opleveren. tevredenheid tijdens het rijden. Honda had ons laten begrijpen dat in dit geval de verwachtingen hoger zouden zijn geweest, gezien de 90 pk die de inline 4 leverde, maar Het rijden ermee was een grote verrassing. Ondanks de smalle banden, een onmisbaar onderdeel van de vintage esthetiek, je merkt meteen dat je op een motor rijdt die altijd van jou lijkt te zijn geweest. Handig, ondanks zijn bijna 250 kilo tonnage, leuk en veel, dankzij het vermogen en het enorme koppel, en in staat om zelfs de "hooligan" -aard tevreden te stellen. Met dat mooie rechte stuur en een beetje spelen met de koppeling komt hij met extreem gemak overeind, waardoor iedereen die, stoppend bij de gewichtsgegevens, het als een "poort" omschrijft, ongelovig achterblijft.

Esthetiek en afwerkingen:

Rating:  

Topafwerkingen en minimale uitstraling, maar met details die altijd tot in detail zijn bestudeerd

De trend om modellen uit het verleden nieuw leven in te blazen en er een moderne versie van te maken, wordt steeds wijdverspreider. Er zijn zelfs mensen die er hun core business van maken en zich uitsluitend toeleggen op motorfietsen in retrostijl. Honda niet kon nalaten dit marktsegment te betreden, en dit gebeurde vanaf de legendarische CB750 Four, een echte mijlpaal in de geschiedenis van het bedrijf en daarbuiten, die een revolutie teweegbracht in het concept van de motorfiets in 1969, vooral voor die motor 4 cilinders met kettingverdeling, in een tijdperk waarin concurrenten duwstang- en rockerdistributie hadden, splitsten ze meestal met slechts twee cilinders en, in sommige gevallen, tweetaktmotoren. Sommigen maakten er grapjes over, en in plaats daarvan werd het een motorfiets met wereldwijd succes, waarvan de oplossingen vervolgens door de concurrentie werden gekopieerd. De moderne CB groeit in verplaatsing, het is in feite een 1.100, en wordt niet voorgesteld als een replica, maar haalt alleen inspiratie uit de Vier van de jaren 70, en herinterpreteert een concept dat destijds populair was, maar in een beslist modernere toonsoort. . Ik vind het live leuk, ook al heeft hij, in tegenstelling tot andere fietsen van dit type, niet zoveel impact. Door het in detail te bekijken, kunt u de zorg waarderen die aan de studie en creatie ervan is besteed. In pure Honda-stijl wordt alles op de juiste plek geplaatst en wordt er ook bij kleine onderhoudsinterventies gedacht aan het gebruik van de motor en de bruikbaarheid. Echter de look is bewust minimaal, zonder al te veel franjes of opvallende details. Wat bijvoorbeeld ontbreekt zijn spaakvelgen of te directe verwijzingen naar het model waar hij inspiratie uit haalt. Drie stuivers, een dealer waar we ook op vertrouwen voor het ophalen van de geteste motoren, heeft dit jaar een speciale editie van de CB1100 gemaakt en tentoongesteld op de Honda-stand op Eicma, genaamd "Giò Special", wat beslist veel verder gaat en het uiterlijk van de originele motorfiets vertekent, waarbij veel details rechtstreeks van de CB750 Four komen, evenals anderen ad hoc gebouwd, maar duidelijk verwijzend naar het jaren 70-model. Vooral de prachtige spaakvelgen, de geruite zitting en de prachtige “4 in 1 in 4” uitlaat, naast het modellogo zelf, dat CB1100 Four wordt.

Als je de twee fietsen vergelijkt, is het duidelijk wat Honda van plan was en wat Tresoldi bedoelde. Naast het oordeel over de individuele details hebben de twee motoren als geheel een andere filosofie. Het is aan jou om te beoordelen of Honda's werk, met een moderne interpretatie van het concept, succesvol is geweest of niet. Naar onze persoonlijke mening zijn sommige "gemoderniseerde" details prettiger dan kopieën die een beetje verouderd en niet meer van de huidige smaak zijn, zoals je in andere gevallen wel ziet.

Motor en prestaties:

Rating:  

De 4-in-lijn is spectaculair, 90 zeer bevredigende pk's, veel koppel en veel plezier!

Wij willen onszelf niet herhalen, maar de CB1100 heeft ons echt verrast. Van een motor als deze kun je alles verwachten, maar niet dat je hem kunt waarderen en verlangen als voertuig voor dagelijks gebruik of zelfs voor een ritje puur plezier. Het is niet verrassend dat, na het geprobeerd te hebben, zelfs Honda's CEO, Takanobu Ito, het voor zijn reizen gebruikt. Het nieuws ging de wereld rond dat hij daarmee in de dagen direct na de Tsunami naar de Honda-fabrieken ging, over wegen die met de auto niet begaanbaar zouden zijn geweest. De motor is een lucht- en oliegekoelde 1.140, zoals ook te zien is aan de kleine radiateur die voor het hoofd, tussen frame en vork, is geplaatst. Zijn Er worden 90 pk geleverd bij 8.500 tpm en een koppel van 93 Nm bij 5.000 tpm. Het is afgeleid van het carter van de CB1300, waarvan het ook, zij het met een andere verhouding, de Versnellingsbak met 5 versnellingen, nu doorgegeven aan 6 op zijn oudere zus. Met zoveel koppel merk je zeker niets van de afwezigheid van de zesde versnelling, sterker nog, het is bijna beter zo. Het bovenste deel van de motor is echter volledig nieuw, met de gevinnen hoofd, gezien de aanwezigheid van de luchtkoeling. Het lijkt erop dat er op Honda's R&D-afdeling (onderzoek en ontwikkeling) een kleine interne oorlog woedde over de keuze, een beetje verouderd, om vloeistofkoeling op te geven. Echter een CB geïnspireerd op de Four uit de jaren '70 zou met deze oplossing heiligschennis zijn geweest. Tijdens het rijden voel je de verhoogde warmte een beetje uit de motor komen, maar die is er wel een klein en draaglijk offer, beloond met gepaste trouw aan de traditie. De vinnen zijn het resultaat van een bijzonder gietproces, waardoor een dikte tot slechts 2 mm mogelijk is. Elk aspect wordt tot in het kleinste detail bestudeerd, Ook de vinnen zijn geen uitzondering, inclusief de klassiek geluid zij produceren tijdens de afkoelfase, een juweeltje uit vervlogen tijden! Zelfs het geluid bij draaiende motor is bewust een ‘replica’ in CB Four-stijl, dankzij de cilindertiming, die verschillend is tussen cilinders 1-3 en 2-4. De podiumpresentatie van de motor wordt onderstreept door de vorm van de tank, die bewust alles in het zicht laat. Bij het rijden is, naast het koppel, dat werkelijk van een absoluut niveau is en waarmee je bij stationair toerental met een boost die altijd belangrijk is, terug kunt keren naar de vijfde versnelling, verrassend de progressie en het totaal onverwachte sportieve karakter dat de 1.100 heeft. in de kern heeft. Het is heel leuk, als je wilt. Ik denk dat dit de eerste klassieker is die we hebben geprobeerd en die ons aanmoedigt om snel te gaan, niet alleen een mooi object, maar een echte motorfiets, om serieus te rijden.

Rijden en hanteren:

Rating:  

Op papier is het gewicht veeleisend, tijdens het rijden valt het helemaal niet op

Nadat we met de CB 1100 hadden gereden, in het gezelschap van een andere tester, met wie we fietsen ruilden, bespraken we het gewicht van de twee. Eerlijk gezegd had ik durven wedden dat hij de lichtste was, terwijl de Honda gezien de gegevens bijna 30 kg de zwaarste was. Hier, dit kan met je doen begrijpen hoe weinig we ons realiseren wat het werkelijke gewicht is bij het gebruik van deze motorfiets. Honda claimt bijna 250 kg in rijklare toestand, maar dat was niet eens te zien als je hem op de middenbok zette, als je het nog niet wist. Technologie helpt een feit te verbergen dat, als je erover nadenkt, vrij voor de hand liggend is. Omdat de motor allesbehalve een takje is, en de dubbel wiegframe in stalen buizen hij maakt niet eens een grapje. Voor de rest beschikt het chassis over een klassieke vork met 41 mm rongen en twee schokdempers, uiteraard verchroomd, aan de achterkant. De aanwezigheid van C-ABS, met ondersteund en gecombineerd remmen, is minder opvallend, aangezien de pedaalbediening ook inwerkt op een van de drie zuigers van de voorste remklauw Nissin. Het remmen is goed gemoduleerd en met krachtig remmen durf je. Het enige kleine minpunt, vooral op nat wegdek, is de neiging van het ABS om iets te vergevingsgezind te zijn. In de praktijk, vertrouwend op de tussenkomst van het ABS, kom je er uiteindelijk achter dat, al is het maar voor een fractie van een seconde, het wiel geblokkeerd is en het stuur begint te sluiten. De instinctieve reactie is om je hand van de rem te halen, waardoor je uiteraard de afstand verlengt die nodig is om de rit te stoppen. In werkelijkheid kun je, als je eenmaal vertrouwen hebt gekregen, volhouden zonder het risico te lopen te vallen. Er zijn twee remschijven van 296 mm voor, gecombineerd met een enkele schijf van 256 mm achter. De rijpositie is vrij laag, voor het geluk van de minder lange mensen zadel geplaatst op 795 mm van de grond. Naast de kwaliteiten van de motor wat verbaast is het rijgedrag en de rijeigenschappen van de CB 1100, Het voelt meteen als de fiets waar je je hele leven op hebt gereden, dat is de eenvoud waarmee je het gevoel krijgt. De wielen, met 18" wielen die passen op smalle covers in retrostijl, maken hem beter hanteerbaar, maar benadelen hem niet overdreven in bochten. Je kunt plezier hebben in de lean, zelfs met een 140/70 achter en een 110/80 voor. Door de pinnen onder de voetsteunen kun je niet te veel overdrijven, hij krast vrij gemakkelijk, al is het maar als je vrijwillig de grens opzoekt.

Prijs en verbruik:

Rating:  

Kwaliteit heeft uiteraard een prijs. De beheerkosten en het verbruik zijn daarentegen lager

Alles heeft helaas een prijs. Terwijl ik de proefrit aan het schrijven was, dacht ik na over de gebreken van de CB1100 en het enige dat in me opkwam, had betrekking op de catalogusprijs. 10.890 euro is niet bepaald laag, zelfs als het welverdiend is voor een werkelijk spectaculaire motorfiets, nog meer in het rijden dan in het esthetische aspect, hoe zeer respectabel ook. De afwerkingen zijn, zoals we al hebben gezegd, van een hoog niveau en alles is zeer goed verzorgd, tot in het kleinste detail, waarbij niets aan het toeval wordt overgelaten. Natuurlijk hebben we ook de reflectie gemaakt, voor hetzelfde bedrag kun je een exemplaar van zijn voorvader CB750 Four in prachtige staat kopen, maar het is een zinloze discussie. Hoewel de vintage CB zeker een cultobject is, spectaculair, het is een stukje geschiedenis van tweewielers en een potentieel uitstekende investering, is de moderne CB veel bevredigender om te rijden, betrouwbaarder en bruikbaarder in het dagelijks gebruik. Een kanttekening bij het verbruik, Honda claimt zo'n 18 kilometer per liter, een redelijk goed cijfer, uitstekend vergeleken met de cilinderinhoud en het gewicht van de fiets. Het nieuws is ook goed voor de onderhoudskostenAfgezien van de betrouwbaarheid van Honda (het is een handelsmerk), zijn de mechanica relatief eenvoudig en beloven de banden dat ze aanzienlijke kilometers meegaan, en dat ze niet bijzonder duur zijn als ze worden vervangen.

VOORS EN TEGENS

Wij vinden het leuk:
Fantastische motor, niveau en aandacht voor afwerking en detail

We vinden het niet leuk:
Kwaliteit vereist een prijs, de prijs is veeleisend

Honda CB 1100: de Motorionline Rapportkaart

motor:
Behandeling:
Versnellingsbak en transmissie:
Remmen:
schorsingen:
gids:
Pilotencomfort:
Passagierscomfort:
Uitrusting:
Kwaliteitsprijs:
Lijn:
Consumptie: