Ducati 1299 Panigale S 2015, brutaal intens [WEGTEST]

Ducati 1299 Panigale S modeljaar 2015 – Alleen maar lof voor wat voor velen de beste motor is dat kan gekocht worden. Er zijn veel bijvoeglijke naamwoorden die we zouden kunnen gebruiken, omdat het intens is, vol adrenaline, heel licht, heel krachtig, prachtig op esthetisch en mechanisch niveau, maar nog veel meer. Dit jaar zijn de vergelijkingen voor niets geweest, vanwege de gelijktijdige release van zeer sappige innovaties in dit marktsegment. Eerlijk gezegd vinden we het een manier om ze allemaal samen te presenteren, maar een echte vergelijking slaat eigenlijk nergens op. Zo'n fiets kies je niet voor een tiende meer of minder per ronde, althans naar onze mening. De alternatieven heten BMW S1000RR, Aprilia RSV4 en Yamaha R1, de andere tegenstanders zijn afstandelijk gebleven na de belangrijke stap die deze hebben gezet met het modeljaar 2015, allemaal monsters met zo'n 200 pk. Ze komen qua prestaties zo dicht bij elkaar dat we echt geloven dat het logischer en verstandiger is dat een keuze gebaseerd moet zijn op andere factoren, emotioneler en gekoppeld aan de filosofie waarmee iedereen hetzelfde concept interpreteert. Voor gebruik op de weg is de BMW van de 4 bijvoorbeeld het meest comfortabel, terwijl de Aprilia tussen de stoepranden nog steeds de favoriet is van degenen die er sinds de versies van voorgaande jaren dol op zijn. Wat de twee grootste innovaties van dit jaar lijken te zijn, de nieuwe R1 en "onze" 1299 Panigale S, liggen qua rondetijden heel dicht bij elkaar, qua rijgevoel en esthetische smaak zijn ze misschien wel het verst van allemaal. De Japanner is een scherp en nauwkeurig wapen, zeker mooi, maar zonder die charme die geen enkele andere motor heeft, nadat je het juweel van het merk Ducati van dichtbij hebt bewonderd.

Foto door “LINGEGNERE”

Zelfs zittend op het zadel is de smaak van de Panigale totaal anders. Je rijdt in de wetenschap dat de elektronica alles onder controle houdt, maar de fiets is beslist nerveuzer en biedt unieke sensaties. Het plezier om je beter te voelen nadat je met de motor een beetje ongeorganiseerd een bocht bent ingegaan, geeft veel meer voldoening, ook al ben jij uiteindelijk altijd degene die het meeste "vuile werk" doet. Dit is de reden waarom voor ons vanuit veel gezichtspunten de nieuwe Panigale de beste is, ook voor fantastische semi-actieve vering van de “S”, sensationeel op het circuit, maar ook op de wegOok hier doet elektronica dingen die vroeger niet eens denkbaar waren.

Esthetiek en afwerkingen:

Rating:  

Live is het nog beter, een klein meesterwerk

Foto door “LINGEGNERE”

We bevinden ons altijd in het domein van de subjectiviteit, maar hier we zijn heel dicht bij het concept van "objectief mooi". Leef meer dan op foto's Sterker nog, de Panigale weet uniek en fascinerend te zijn. Opschepper zoveel agressie in zo'n elegante jurk dat de auto-parallel met een Ferrari bijna verplicht lijkt, ook al zouden we het, nu ze onder hetzelfde dak zitten, moeten vergelijken met een Lamborghini.

Foto door “LINGEGNERE”

Alleen of begeleid een mooie vrouw zoals op de foto's die we voor haar gereserveerd hebben het is adembenemend en trekt misschien meer blikken dan een model of een Huracan. Afgezien van de crisis op de motormarkt heeft de belangstelling voor supersportmotoren in onze regio zo'n daling ondergaan dat, als er geen andere markten waren waar ze nog steeds 'de cijfers halen' (zoals de Amerikaanse), sommigen er misschien zelfs mee zouden stoppen. het produceren ervan. De belangstelling blijft echter groot bij degenen die ze niet kopen, maar bewonderen. Zijn toeristische zusje, waarmee hij het startpunt van de motor en meer deelt, de Multistrada, wordt zeker in meer exemplaren verkocht, maar wekt niet zo veel de nieuwsgierigheid van het publiek (zelfs niet het vrouwelijke). Een meesterwerk dat alleen vergelijkbaar is met zijn meest succesvolle voorvader, althans de laatste tijd, de 916, die onmiddellijk een klassieker werd. Misschien wel de enige die vrijwel iedereen kan overtuigen. De mix van elegantie, stijl en agressiviteit van de 1199 Panigale (winnaar van de prestigieuze Compasso d'Oro-prijs), slank en gestroomlijnd als een 125 van een paar jaar geleden, maar met een motor van ruim 10 keer zoveel cilinderinhoud, krijgt kleine updates. Een hogere en meer beschermende kuip, nieuwe spiegels en een aangepaste kuip voor grotere ventilatieopeningen. Ook de vorm van de staart en de rechterkuip zijn nieuw, ook aangepast om ruimte te maken voor de groeiende mechanica, inclusief uitlaatspruitstukken. Standaard wordt de fiets geleverd als eenzitsbank, maar er kunnen steunen en voetsteunen worden toegepast, evenals een extra stuk zadel voor de passagier (mits er iemand bereid is achterin plaats te nemen).

Motor en prestaties:

Rating:  

De cilinderinhoud en het vermogen nemen toe, maar vooral het koppel daartussenin

De verhouding gewicht/vermogen heeft voor de krachtigste sportwagens al geruime tijd overschreed de drempel van één paard per kilogram gewicht. Maar met de 1299 Panigale bereikt opnieuw een record, die deze limiet overschrijdt zelfs als de paarden aan het stuur worden gedetecteerd! Mede dankzij een SBK-drooggewicht van slechts 166,5 kg (190,5 in rijklare toestand), maar vooral dankzij de buitengewone waarde van 205 pk (+10 vergeleken met de “oude” 1199), dezelfde als zijn zusje 1199 Panigale R, maar leverde duizend toeren lager, op 10.500. De kloof wordt groter bij het maximale koppel, omdat de waarde van 1299 hoger is, 144,6 Nm (+ 8,4) en lager met 1.500 tpm (8.750 versus 10.250). dankzij de toename van de verplaatsing verkregen met één ongewijzigde slag en met een boring tot 116 mm (tegen 112), Voor een werkelijke cilinderinhoud van 1285 cc. Dit zijn de cijfers die op zichzelf al significant zijn, maar de veranderingen zijn talrijk en substantieel: drijfstangen, as, zuigerveren veranderen. Ook de uitlaat is vergroot, zodat de “L”-tweelingcilinder het centrale deel van het gebruiksbereik kan vullen. Ducati verklaart een prestatieverbetering in de orde van 15% van 5 naar 8 tpm. Je voelt het zeker in de gids. De nieuwe 1299 Panigale keert terug naar de Ducati aller tijden, degene die zelfs met een extra versnelling ‘achterop komt’ en een fout vergeeft of waardoor u met koppel de bochten in kunt gaan, zodat u niet ingewikkeld hoeft te schakelen met de fiets schuin. Er is veel koppel en dat komt altijd als je het gas opendraait, maar je merkt geen grote karakterverandering als het toerental omhoog gaat. Inderdaad een van de beste kanten van de Panigale 1299 is dat zoveel uitbundigheid meteen gemakkelijk te beheersen lijkt en binnen ieders bereik (althans op de baan). Ooit zou een motorfiets als deze vandaag de dag misschien alleen door professionele rijders bestuurbaar zijn geweest je kunt het gaspedaal in de middenhoek openen en jezelf in de aandachtige handen van de elektronica plaatsen, zonder praktisch iets te riskeren. En als we met auto’s misschien verder zijn gegaan, omdat volgens velen zelfs supercars belangrijke emoties tekort komen, verandert de situatie bij motorfietsen. Vooral in Casa Ducati, want alles is verfijnd om voldoende ruimte te behouden voor de rijder om plezier te hebben, waardoor de motor de mogelijkheid krijgt om de rijder het gevoel te geven dat hij snel gaat, omdat de 1299 Panigale S op de baan ligt, maar er met klein "vuil" overheen rijdt, met dat vleugje beweging dat een veel interessantere smaak achterlaat voor degenen die het van boven hun zadel beheersen. De tractiecontrole is vrijwel perfect (alles kan altijd verbeterd worden). In haar gezamenlijke actie met l'Anti-wheeling maakt gekke dingen mogelijk, zoals het wijd openzetten van het gaspedaal in de "aan/uit-schakelaar"-modus en het bereiken van meer dan 240 km/u op het korte rechte stuk van Franciacorta, bereikt met de motor "zwevend" aan de voorkant, vrij gelaten door de elektronica om van tijd tot tijd op te tillen, het toveren van een "belangrijke" glimlach onder de helm van de rijder, naast de wens om het stuur met het hoofd naar beneden in de kuip te draaien, zoals echte rijders doen... Alles aangevuld met de mogelijkheid om het motorremmen naar eigen wens in te stellen dingen leuk vinden die ze een paar jaar geleden niet eens konden doen in Superbike en MotoGP. Laten we dat onthouden een 1299 Panigale heeft tegenwoordig meer vermogen dan een officiële Superbike van 10 jaar geleden is dat, met enkele ingrepen komen we dicht bij de prestaties van een moderne SBK. Vergeleken met andere huidige fietsen lijkt hij niet alleen meer te bewegen, maar ook vergevingsgezinder, zowel qua chassis als motor. Het is werkelijk verrassend hoe goed je hiermee een bocht kunt verlaten, zelfs met een extra versnelling. Het indrukwekkende is dat zelfs in dat geval de tractiecontrole nog steeds werkt als je het gaspedaal schuin opendraait, wat aantoont dat een fiets soortgelijk, zonder elektronica zou deze slechts door heel weinig mensen kunnen worden bestuurd. Het ontbreken van de Ducati Quickshift, waarmee u kunt schakelen zonder de koppeling te gebruiken en zonder het gaspedaal te hoeven bedienen, zowel bij het terugschakelen als bij het bergopwaarts schakelen. De koppeling gebruik je in principe alleen bij het starten en dan moet er verstandig en met een flinke stoot gas gedoseerd worden, anders eindig je met uitgeschakelde motor. Ook om deze reden is hij zeker niet op zijn gemak bij stoplichten en in het stadsverkeer, waar de hitte aan de rechterkant nogal voelbaar is, maar dit is geen groot minpunt voor een fiets die de stad zeker niet tot een stad maakt. leefgebied.

Rijden en hanteren:

Rating:  

Brutaal intens

Twee woorden die het concept beter overbrengen dan vele andere, we hebben ze in de openingstitel gebruikt, we herhalen ze in deze paragraaf over de gids. We lieten ons ze stelen van onze fotograaf Alessio Sanavio (ook bekend als Lingegnere), die het na het rijden zo voor ons wilde samenvatten. Vaak vertalen cijfers zich niet in emoties, of beter gezegd: de verwachtingen die voortkomen uit het lezen van de cijfers vertalen zich niet in zulke sterke emoties. Om even een vergelijking te maken bij Audi: de dag voordat we de Panigale naar het circuit brachten zaten we achter het stuur van een razendsnelle Lamborghini Huracan. 610 pk, 0-200 in minder dan 10 seconden en een topsnelheid van 325 km/u. En dat alles voor een catalogusprijs van ruim 200 euro. Cijfers waar iedere autoliefhebber bijna rillingen van krijgt, samen met de esthetiek van een echte supercar. Uiteindelijk is hij op papier ook veel comfortabeler en bruikbaarder dan een extreme motor van 205 pk en die standaard strikt eenzitter is, om altijd met integraalhelm en leren pak te rijden als je een beetje zout in je hoofd. In plaats daarvan merken we dat we geen moment tussen de twee zouden nadenken. Misschien komt het omdat de fiets nog een andere charme voor ons heeft, maar naast de keuze ervan willen we er ook graag nog een keer op rijden en niet alleen op het spoor. Ja waarom de nieuwe Panigale kan, vooral dankzij de semi-actieve vering, veel beter bruikbaar zijn, zelfs over kuilen en onvolkomenheden in het asfalt van een weg. Alleen al om er een wandeling mee te maken op een van die routes die tegenwoordig met een sporttoerwagen worden uitgezocht, zouden we er zelfs voor een lange reis (waar het uiteraard niet de beste is in comfort), en geniet er daarna van tussen de rondingen. Denk aan wegen als de Route Napoleon, de Grossglocknerpas en andere Alpenroutes met naast de krappe haarspeldbochten ook enkele mooie brede bochten. Zoals toen je vanuit Tirano de Berninapas beklom, nadat je het hoogste punt hebt bereikt, kom je bij een aantal prachtige bochten die je moet nemen met snelheden waarvoor je je rijbewijs moet halen, of binnen de limieten moet blijven, ze zachtjes moet poetsen en genieten van de landschap en een bijna unieke motorfiets. Laten we na dit filosofische en enigszins romantische haakje terugkeren naar het concrete. De 1299 Panigale S is een evolutie van de "oude" 1199 met een duidelijk en goed gedefinieerd doel. Nadat ik de taak van het "optreden als basis" voor de Superbike aan de Panigale R had overgelaten, de 1299 is gemaakt voor wie er niet mee wil racen, maar er zowel tussen de stoepranden als op straat van wil genieten, zonder noodzakelijkerwijs een deskundige piloot te hoeven zijn. Er zijn twee grote stappen voorwaarts gezet: levering in het middensegment gegeven door de grotere verplaatsing (maar niet alleen) en het chassis dat, vooral in de “S”-versie, is uitgerust met Öhlins met semi-actieve modus zowel voor de vork als voor de achterste mono, het zorgt er nu voor dat hij sneller en vooral beter bestuurbaar is, in elke context. Kleine aanpassingen in de oddsmet een halve graad minder (nu 24) helling van de stuurbuis en 4 mm lager het draaipunt van de achterbrug achter, om haar meer tractie te geven. De revolutie wordt echter gemaakt door de 30 mm Öhlins NIX43 vork met upside-down poten en de TTX36 monoshock, beide volledig verstelbaar en vooral met elektronisch geregelde hydraulische rebound- en compressieremmen..

Foto door “LINGEGNERE”

In aanvulling op “normale” werking (vast), dat kun je instellen “dynamisch” (gebeurtenisgebaseerd), waardoor de spanningen (en dus ook de rijstijl) worden gedetecteerd het in realtime en continu wijzigen van de hydraulische rem van de ophanging bij compressie en verlenging, evenals de instelling van de stuurdemper (stijver bij het verlaten van bochten en naarmate de snelheid toeneemt). Dit zorgt voor een altijd optimale respons qua afstelling, mede op basis van de keuze tussen één van de 5 selecteerbare configuraties (van zacht tot hard). Dan blijft al het lekkers van de ‘oude’ 1199 over, zoals het IMU-traagheidsplatform (Inertial Measurement Unit), waarmee u kunt profiteren van de ABS in bochten ontwikkeld door Bosch (die niet alleen de blokkering van de wielen "leest", maar ook de helling van de motor en het slippen van de banden in bochten), of de Ducati Wheelie-besturing om de wheelie of de inmiddels beroemde tractiecontroles te beheren en beheer van de motorrem die de Panigale al aan de top van de categorie plaatste op het gebied van "elektronicapakket". Op het linker stuurblok zijn twee knoppen in te stellen waarmee u snel naar wens kunt selecteren, bijvoorbeeld meer of minder motorremmen in een bepaalde bocht, of kiezen voor een van de 8 interventieniveaus op de wheelie. Als u denkt dat het allemaal te complex is om te beheren, hoeft u zich geen zorgen te maken, maar kiest u gewoon de Rijmodus tussenliggend (tussen nat, sport en race) en je hebt al een ideale setting om zonder angst plezier te hebben, zelfs op de baan. Ook bij het remmen is de “Panigalona” zeer stabiel dankzij de Halfzwevende schijven van 330 mm vóór met Brembo EVO M50 monobloc-remklauwen, altijd veilig dankzij het “geëvolueerde” ABS, ook als het een beetje beweegt. Zoals we al zeiden, is het eerder een keuze uit de filosofie dan een defect; de motor lijkt zenuwachtig, maar in werkelijkheid Het is gemakkelijk om te rijden Maar als je eenmaal vertrouwen hebt om tot het uiterste te gaan, is de fysieke en psychologische inzet geen geringe opgave. Op de baan is het verrassend hoe gênant het lijkt om snel te gaan, het lijkt bijna alsof het de vaardigheden van de bestuurder niet nodig heeft, die veel wordt geholpen door de elektronica (ook al heb je uiteindelijk altijd een groot handvat nodig om te breken het tempo). Vooral dankzij de echte en belangrijkste innovatie, exclusief voor de 1299 Panigale S: le Ohlins Smart EC-ophanging dat ze zetten elektronica ten dienste van de wielersport. Op enkele andere details na (gesmede zwarte velgen, LED-achterlicht en carbon spatbord) vormen ze het grootste verschil tussen de "S" en de "standaard" 1299 Panigale, die bijna 5.000 euro kost, maar die hem tot een 'andere motorfiets' maakt. .

Prijs en verbruik:

Rating:  

Vergeleken met de inhoud is de prijs ook "interessant"

Jaren geleden waren de verschillen tussen de Japanse en de topversies in de Ducati-prijslijsten groter. Als je tot nu toe naar de cijfers kijkt, als je niet immuun bent voor de aantrekkingskracht en charme van de Panigale, lijkt de 22.990 euro van een Yamaha R1M (om maar een concreet voorbeeld te geven) de prijslijst ruimschoots te rechtvaardigen, inclusief 20.990 euro voor de basis, wat oploopt tot 25.740 voor de 1299 Panigale S met semi-actieve Öhlins . Wij geloven niet dat consumptie de eerste gedachte is van degenen die overwegen een motorfiets als deze aan te schaffen, maar we kunnen in dit verband wel een aantal overwegingen maken. De magie van de elektronica zorgt ervoor dat je op zeer goede waarden kunt blijven als je er ‘civiel’ mee rijdt. Zelfs op het circuit hebben we geen zorgwekkende niveaus bereikt (we rijden meer dan 10 km/l), maar de tank heeft een nuttige capaciteit (exclusief reserve) die niet de beste is, wat enige aandacht vereist voor de autonomie, die vrij beperkt is. Hoewel het misschien legitiem is om het tegenovergestelde te denken, wordt in plaats daarvan bevestigd dat zelfs met de aanzienlijke toename van vermogen en prestaties de nieuwe Panigale niets inlevert op het gebied van betrouwbaarheid en geen stijging van de onderhoudskosten met zich meebrengt. In feite zitten er altijd 12.000 km tussen de ene onderhoudsbeurt en de andere, waarvan 24.000 voor het controleren van de klepspeling.

VOORS EN TEGENS
Wij vinden het leuk:
Misschien wel de ultieme motorfiets, ongeëvenaarde charme en rijplezier, topprestaties, uitzonderlijke elektronica (inclusief semi-actieve Öhlins)
We vinden het niet leuk:
Het zou een medicijn kunnen zijn

Ducati 1299 Panigale S: de Motorionline-rapportkaart

motor:
Behandeling:
Versnellingsbak en transmissie:
Remmen:
schorsingen:
gids:
Pilotencomfort:
Passagierscomfort:
Uitrusting:
Kwaliteitsprijs:
Lijn:
Consumptie:

Foto van de test door “LINGEGNERE”

Testkleding:
Leren pak: Spidi Track Wind Pro
Handschoenen: SpidiCarbo3
Laars: Dainese TR-CURSUS UIT LUCHT
romp: X-lite X-802R Ultrapuur koolstof