Suzuki GSX-R750 Yoshimura, de charme van de "gixxer"

We hebben het aan het begin van het seizoen geprobeerd en ondanks het feit dat het nog steeds een van de laatste sportwagens van de "old school" is, zonder zelfs ABS, en ook bijna al het "elektronische speelgoed" dat zo gewaardeerd wordt op de nieuwste modellen, konden we er niets aan doen maar word er verliefd op. Als je weer op de motor stapt en in je zak een mobiele telefoon hebt met een hoesje met de openingsfoto van de proefrit die je hebt geschreven (verschrikkelijk, dat weten we, maar we vinden het leuk), kun je niet anders dan blij zijn . Het is koud, bij het eerste rempunt probeer je ervoor te zorgen dat je vecht terwijl het voorwiel sluit en elke keer dat je het probeert op te tillen, glijdt de achterkant een stuk weg, voordat je weer grip krijgt en de voorkant de lucht in gaat. Sensaties die vereisen dat u voorzichtig rijdt, maar die de moeite waard zijn minder gefilterde emoties, van emoties die in de toekomst steeds meer zullen verdwijnen, terecht (althans gedeeltelijk) geofferd op het altaar van veiligheid.

We wilden het tijdens het testen filmen om wat foto's te maken, nadat we het bij Eicma hadden gezien, op de Suzuki-stand, vlakbij een van de koninginnen van de hele show, het concept van de bijna definitieve motorfiets waarop het bedrijf Hamamatsu zijn doel wil bereiken. herlancering in wedstrijden en daarbuiten: de nieuwe GSX-R1000. Hoewel de aandacht erop was geconcentreerd met al die duizend nieuwe features, van de onder druk staande Showa-vork tot de technologische snufjes zoals variabele kleptiming, launch control en nog veel meer, werd een zeven-en-een-half "Gixxer" exemplaar door velen gefotografeerd. bezoekers van de salon, gemonteerd op een voetstuk in kampioensbuiging. Twee aanpassingen aan de computer, de achtergrond veranderde en je kon jezelf voor de gek houden door te denken dat je een echte piloot was. Voor ons kwam echter de Yoshimura-versie met de officiële kleuring terug in gedachten, we vonden het toen we het kleine Adres 110 terugbrachten dat we onlangs probeerden en we konden een tweede ronde walsen niet vermijden, ook al werd dit beperkt door de winter die bevriest het asfalt en de schoenen van onze geliefde danspartner.

Er zijn veel supersportmotoren, elke fabrikant heeft er zijn eigen, van Honda's CBR's tot Yamaha's "R's", tot Kawasaki's Ninjas of de fascinerende Ducati Panigales. Zonder BMW met de S1000RR, Aprilia met de RSV4 te vergeten, maar de lijst is nog lang. Ieder op zijn eigen manier slaagt erin om zijn klanten er verliefd op te laten worden. In een tijdperk waarin keuzes steeds rationeler worden, waar de markt bruikbaarheid verkiest boven absolute prestaties, comfort boven emoties, wie een motor als deze kiest, mikt op wat wij, als echte enthousiastelingen, belangrijker vinden dan al het andere, die irrationele component waardoor we gek worden en een sterk gevoel in onze maag krijgen, zoals alleen een mooie vrouw dat kan doen. Toen we het al tijdens de proefrit beschreven, konden we het niet laten om het, naar analogie van de sensaties die het kan veroorzaken, te vergelijken met liefde en seks.

Gixxer is een bijnaam dat degenen die van Suzuki-sportwagens houden, het goed zullen weten, maar meer dan een verdraaiing van het acroniem dat het onderscheidt, is het een manier om een ​​filosofie te introduceren waarmee het supersportief interpreteert. Suzuki is er altijd in geslaagd er een ziel aan te geven, net zoals de MotoGP GSX-RR er een lijkt te hebben, misschien die kleur, misschien de vormen, maar velen vinden het de mooiste motor. Nog niet in staat om het nieuwe wezen in onze handen te hebben, de verrassende GSX-R1000 die de nieuwe referentie voor de concurrentie belooft te worden, is deze GSX-R750 Yoshimura met deze kleur een manier om het "Gixxer" -concept opnieuw te analyseren, wachtend op de oudere zus om te zien of ze aan de verwachtingen kan voldoen. Op haar eigen manier weet ze nog steeds te verrassen, sterke emoties op te wekken en blikken te trekken, misschien meer vrouwelijk dan mannelijk... wie weet waarom.

We willen niet met je praten over zijn cijfers en techniek 150 paardenkrachten of Showa BPF (Big Piston Fork) vooraan, volledig instelbaar, elektronische stuurdemper en niet eens de catalogusprijs van iets minder dan 13 duizend euro, om deze reden en om alles te weten wat je nodig hebt, kun je onze proefrit opnieuw lezen, deze keer wilden we je alleen vergezellen bij het bekijken van de foto's, ze laten spreken, terwijl je wacht ( wie weet) van een derde ontmoeting zodra de temperaturen het toelaten om met haar te gaan wandelen op de plek die het beste bij haar past: de stoeprand van een circuit.

Met dank aan Marco “Ago” Agosti en Anna Mann voor de foto's

Testkleding:
Laars: Dainese Axiale Pro In
Handschoenen: Dainese volledig metaal D1
romp: X-Lite X-702 GT