Suzuki Dag 2018, een “speeltuin”-dag voor iedere motorliefhebber

Suzuki-dag 2018 – Neem een ​​van de 4 prachtige merken uit het Land van de Rijzende Zon, het huis van Hamamatsu, neem 4 topmodellen uit het tweewielersgamma, kom bij ons in de garage voor hulp met monteurs en technici van het moederbedrijf met maximale beschikbaarheid , een wereldkampioen die een icoon is van het merk en nog steeds geliefd is bij de Italiaanse en niet-Italiaanse fans (Zijne Majesteit Kevin Schwantz) en een van de twee MotoGP-rijders (Italiaans, zeer snel, zo geliefd als er wordt besproken – Andrea Iannone), Pirelli-compoundbanden goed opgewarmd door de thermoskan, een fantastische zonnige dag, mooie meiden, die een glimlach, foto's en gadgets geven aan een juichend publiek, alle ingrediënten mixen, en voilà, hier is Suzuki Dag 2018, rechtstreeks uit de San Renbaan Martino del Lago, Cremona.

Ter beschikking van de pers heeft Suzuki zo vriendelijk twee modellen van het naakte segment beschikbaar gesteld (GSX-S 750 en 1000) en drie gestroomlijnde modellen, namelijk de GSX-S 1000F, de GSX-R 1000 zowel in de versie van 2017 als in de nieuwe kleur van 2018 en het topmodel, GSX-R 1000R, in de replica MotoGP-kleurstelling, die adembenemend is als je er alleen al naar kijkt. Inleiding: aangezien er al motorfietsen op de markt zijn en die we zelfs onlangs al hebben kunnen testen, zullen we niet ingaan op de klassieke details van een volledige testrit, maar zullen we ons voor elke motorfiets concentreren op de overgedragen sensaties en de emoties ervaren tijdens deze dag op het circuit.

Zoals alle motorliefhebbers zou de eerste motor die we graag hadden willen proberen, gezien de locatie, alleen maar de GSX-R 1000R kunnen zijn, en het is precies vanaf de vernieuwde "superbike" dat onze "werk" dag begint. Vanzelfsprekend word je meteen blij als je als eerste zo’n fiets op het circuit uitprobeert en krijg je meteen het idee een rijder te zijn, maar dan besef je dat het de enige GSX-R 1000R is in de 2018-versie in deze nieuwe kleurstelling (terwijl de anderen voorbeelden zijn van de GSX-R 1000R-versie 2017 en 2018), dus om ongemak voor de organisatoren en eventuele beginnende figuren te voorkomen, betreden we het circuit heel voorzichtig en vooral vastbesloten om ons niet te laten meeslepen onmiddellijk (of de pols). Om ons allemaal het gevoel te geven dat we nog meer piloten zijn, bereiden de Suzuki-technici in hun voortreffelijke vriendelijkheid de fietsen voor elke journalist voor, waarbij ze de voetsteunen personaliseren en vooral de mogelijkheid om de versnellingsbak in racemodus (omgekeerd) of traditioneel aan te passen.

We beginnen met de koningin, de 1000 GSX-R 2018R met blauwe replicakleur van het Suzuki MotoGP Team

Eerste ronde met de prachtige GSX-R 1000R uit 2018 met blauwe replicakleur van het Suzuki MotoGP Team, kortom een ​​motor die al vanaf de kleurstelling racespirit en pure adrenaline in kwantiteit overbrengt en uiteindelijk na de nodige bureaucratische stappen, we betreden het spoor. Weg met de thermoskan, met Pirelli Diablo Supercorsa SC2 op temperatuur, motor van de standaard halen, eerst erin zetten en wegwezen, de show begint. De ergonomie van de motor is verrassend, uiteraard gezien hoe comfortabel een supersportmotor kan worden vergeleken met zijn directe concurrenten (bijvoorbeeld Aprilia/Ducati/Yahama), wat een minder extreme en meer geschikte houding garandeert voor gebruik van de motor, zowel op het circuit. en op de weg, zoals bijvoorbeeld enkele afritten richting bergpassen voor enkele mooie bochten om de zeepstaven te vijlen en ook de stand van het stuur (hoewel niet verstelbaar) lijkt niet extreem, dat wil zeggen te beladen naar voren, met mogelijk vroegtijdige vermoeidheid van de onderarm. Niets van dit alles op de GSX-R 1000R. We beginnen in een heel langzaam tempo, met Traction Control ingesteld op niveau 4 van de 10 (ik zak dan naar 2 tijdens de sessies), op zoek naar de optimale trajecten, alhoewel de zoektocht naar tempo in San Martino niet lijkt extreem veeleisend te zijn, gezien de conformatie van het circuit.

Sterker nog: het circuit van Lombardije blijkt een ideale plek voor de GSX-R 1000R, die mede dankzij een bijzonder berijdbaar gedeelte van het circuit zijn pk’s zeer goed weet over te brengen (202 PK voor 203 kg). Na het betreden van de baan vormt een snelle bocht geen probleem voor de motor en dankzij het vertrouwen van de TC openen we rustig het gas en zetten meteen onze knie op het asfalt, met maximaal vertrouwen, mede dankzij de Pirelli-banden in mix, om ons vervolgens tijdens het remmen vast te maken aan de Brembo-remklauwen met zwevende schijven van 320 mm, voor plaatsing in een dubbele rechter die moet worden gemaakt door de eerste bocht met de tweede te verbinden, om snel uit te stappen en naar de kant te worden "geschoten" volgende bocht, snel rechts. U-vormige bocht naar links, altijd in alle rust en dan, na een kort recht stuk en een volledige bocht naar rechts, gaan we verder naar een andere U-vormige bocht, die een goede kilometer het rechte stuk ingaat, en hier met de Zondagse rozenkrans-achtige versnellingen, we bereiken snel de zesde plaats met de quick-shifter, in een crescendo van kracht en stuwkracht (en na 7.000 tpm komt er een uitbarsting van kracht die al in de eerste ronde een glimlach op je gezicht tovert onder het vizier van de helm ). De ontdekking van hoe leuk en effectief de terugschakelblipper is, dat wil zeggen het schakelen naar de lage versnellingen, vindt plaats wanneer we het rempunt bereiken ("San Brembo" assisteert ons van bovenaf) en binnen de kortste keren zitten we in de tweede versnelling en op naar het laatste deel van het circuit, dat een reeks opeenvolgende bochten bevat (links, rechts, links) om terug te keren naar het korte rechte stuk aan de finish.

Sensaties na de eerste ronde? De glimlach onder de helm is nog steeds niet verdwenen, de adrenaline groeit langzaam en dat nooit gevoelde gevoel een "echte" rijder te zijn. Alle grappen terzijde: dit is een fiets die alles ongelooflijk gemakkelijk maakt, waarmee alle manoeuvres in alle veiligheid werden uitgevoerd en met ongelooflijke marges om eventuele fouten te beheersen. In de loop van de dag zullen we het tempo verhogen, ploegendienst na ploegendienst, steeds een beetje dichter bij de limiet komen, met een toename van de rijvloeibaarheid. De "Gixxerona" ontneemt de renner echter nooit dat vertrouwen, waardoor hij het tempo geleidelijk kan verhogen, op een heel natuurlijke manier. Tussen de ene sessie en de andere werden we verrast door het hele technische pakket dat bij de "Gixxer" werd geleverd, componenten die, individueel vergeleken met die van de concurrenten, waarschijnlijk niet opvallen, maar die, alles bij elkaar genomen, deze motorfiets een beslist het uitvoeren van.

De rijvloeibaarheid is opmerkelijk, dankzij het robuuste vermogen dat al vanaf lage toerentallen geleidelijk toeneemt en vanaf 7.000 tpm veel duwt. De precisie van de snelschakelversnellingsbak is prijzenswaardig en nooit een minpunt, maar dat geldt ook voor de ophanging van het 1000-R-model, het Brembo T-Drive remsysteem met 320 mm schijven, dat optimaal werkt met het Suzuki Motion ABS-systeem Track Anti- lock-remsysteem en maakt krachtig en nauwkeurig remmen mogelijk, terwijl zowel de voorvork (een Showa BFF – Balance Free Fork) als de achterkant (Showa BFRC – Free Rear Cushion) de fiets perfect op het asfalt lijmen, waardoor trajecten met chirurgische precisie mogelijk zijn. De quick shifter is nauwkeurig en snel in het schakelen, maar ook buitengewoon leuk en als in de racewereld de quick shifter nu een standaard is, is de terugschakelblipper, waarmee je ook het terugschakelen kunt regelen, niet zo wijdverspreid, dus als je een supersportwagen tot zijn beschikking waarmee je het gebruik van je linkerhand bijna kunt vergeten (behalve bij bepaald gebruik van de koppeling en bij het starten vanuit stilstand), welnu, laten we je vertellen dat het plezier exponentieel toeneemt, omdat je je concentreert op aspecten zoals puntremmen, een paar tikken op de versnellingspook en, dat is alles. Leunen is supergemakkelijk, dankzij een beslist laag gewicht (we herhalen de 203 kg voor 202 pk) en de Showa-ophangingen.

Van supersportwagens tot "allrounder" sportwagens, geboren voor de weg, maar ook niet slecht op het circuit!

Na het voorrecht te hebben gehad om de dag te beginnen op de "top" fiets van het bedrijf Hamamatsu, had de overstap naar de GSX-S1000 kunnen leiden tot een beslissende daling van het "libido", maar net zoals we bezig zijn met een reset van wat er binnenkort is gebeurd Laten we eerst beginnen met het onder de knie krijgen van deze maxi-naked, die, verrassend genoeg, een "grote fiets met veel pk's" blijkt te zijn, die tot uiting komt op de lange rechte stukken. Natuurlijk is de overstap van de topfiets, gebouwd voor zowel de weg (niet veel, maar nog steeds mogelijk) en vooral voor het circuit, naar een naakte fiets niet onmiddellijk. Zowel omdat onvermijdelijk sommige ‘accessoires’, zoals de Showa BFF-vork, het topklasse Brembo-remsysteem, de snelschakelaar, niet beschikbaar zijn, als omdat de ideale leefomgeving van deze fiets wandelingen met veel bochten naar geniet van het uitzicht . Maar we zijn professionals en, zoals je op de foto's kunt zien, naakt of race-replica, proberen we zoveel mogelijk uit de motor te halen en door te geven aan degenen die ons lezen.

Dus als je je afvraagt ​​hoe het ging en als je het nog niet had begrepen: de verschuiving met de GSX-S 1000 vloog voorbij, tussen de ene bocht en de andere, met absoluut gemak en lichtheid. Het was duidelijk en na een normale aanvankelijke moeilijkheid (bijvoorbeeld weer een beetje de koppeling gebruiken) en aanpassing aan de lagere precisie in bochten vergeleken met de R-versie, genoten we van de wegligging en het rijgemak, dus we stapten uit in de vouwen is ingewikkelder om het te schrijven dan om het te doen. Natuurlijk verliest hij in het midden van de bocht veel van de uitstekende stabiliteit van de GSX-R, maar het was vrij duidelijk, maar het gas gaat wijd open (altijd met de heilige hand van de tractiecontrole) alsof er geen morgen en de kastanje (die arriveert) laat zich voelen, zelfs als je bedenkt dat de fiets naakt is, dus het is noodzakelijk om behoorlijk wat kracht uit te oefenen om het stuur vast te houden als het aantal pk's toeneemt (150 voor een motor die, laten we niet vergeten, is afgeleid van de GSX-R 1000 K5). Hoewel de componenten dus van een lager niveau zijn dan de top supersportfiets, is de GSX-S 1000 het proberen waard en als je een mooie Naked Bike wilt, makkelijk te besturen (uiteraard als je geen nieuwe bestuurder bent) en die Word je tijdens het autorijden niet moe, ga dan met dit model aan de veilige kant.

Hetzelfde hart, maar met de kuip en enkele details die helpen op het circuit: GSX-S 1000 F

Eenmaal uit de maxi-naked, is hier de beurt aan de GSX-S1000 F. Wat kan ik zeggen, zonder op het eerste gezicht blad voor de mond te nemen (uiteraard onze persoonlijke mening), het lijkt een adelborst, dikbuikig en een beetje onhandig, duidelijk kijkend naar naast de eerste twee, met dit hoge stuur en het zeer comfortabele zadel. We zetten hem aan en uit, met het idee om wat rustigere en enigszins saaie foto's mee naar huis te nemen, en in plaats daarvan, na de juiste maatregelen te hebben genomen, merkten we dat we steeds meer durfden (altijd heel weinig riskerend), terwijl deze "millona" ons volgde en ze liet zich in elkaar slaan, terwijl ze met haar achterwerk zwaaide als een ervaren twerkende danseres en daarom beslist grappig was. Bovendien zorgen de mini-voorruit (essentieel voor andere reizen dan de thuiskerkbar in het centrum van de stad) en de stroomlijnkappen ervoor dat u voldoende beschermd bent tegen de lucht. We voegen er ook aan toe dat je dankzij het hoge stuur in een beslist comfortabele houding kunt rijden, zodat je bij vermoeidheid tijdens het toeren óf een lekkere verfrissende pauze kunt nemen, óf meer ontspannen rechtop zit. Dus gepromoveerd? Ik zou zeker ja zeggen. Zowel qua prestaties (en het rijden op het circuit benadrukt een onverwachte vastberadenheid), als qua rijgemak (de aanbeveling voor nieuwe coureurs geldt ook in dit geval).

Het eindigt met de legendarische "zeven-en-een-half", de laatst overgebleven van de 4 lijncilinders van dit formaat

De laatste fiets die Suzuki ons laat testen in San Martino del Lago is de kleinere versie (750) van de GSX-S, in de Yugen-versie en in matzwart. Toevallig is hij identiek (we hebben niet op het kenteken gecontroleerd of deze precies hetzelfde is), wat we onlangs nog op de weg hebben getest (hier ons artikel). De overgang van een 1000 cc-motor naar een kleinere cilinderinhoud, vooral op het circuit, is nooit gemakkelijk, hoewel deze naakte versie beter beheersbaar en gestroomlijnd is dan een supersportmotor. In vergelijking met zijn oudere zus valt echter niet te ontkennen dat het lagere aantal pk's zeker voelbaar is (114 versus 150), vooral in de sprints en op het belangrijke rechte stuk van het circuit van San Martino del Lago, dat vooral te lijden heeft onder een gewicht/vermogen verhouding (1.87 tegen 1.4) beslist in het voordeel van de koningsklasse. Bovendien liet de versnellingsbak een beetje een nare smaak achter in onze mond, omdat we het traag vonden om te schakelen tijdens extreem rijden op het circuit, vergeleken met de eerder geteste modellen. Daarom kwamen we, nadat we in een goed ritme waren gekomen, in de problemen en kwamen we te laat in vergelijking met wat we graag hadden willen doen.

Het lijkt volkomen het tegenovergestelde van de uitkomst van de proefrit, waarbij de 750 zelfs een betere oplossing bleek te zijn dan zijn grotere zus, in sommige opzichten lekker en altijd op zijn gemak, met alle sportiviteit waarmee je de auto kunt maken ervaring van beslist positief rijgedrag. We moeten daarom opmerken dat de GSX-S 750 daarom moet worden opgevat als een wegmotorfiets, die slechts bij bepaalde gelegenheden op het circuit kan worden gebruikt, maar met de duidelijke beperkingen en verschillen in vergelijking met voertuigen die voor dit doel zijn gemaakt. Het is een motor die zeer gewaardeerd wordt, vooral bij dagelijks (buiten)stedelijk gebruik, voor woon-werkverkeer of om er in het weekend op uit te gaan, ook voor mensen met weinig of geen motorervaring. Een gemakkelijke en beheersbare allround sportwagen, die profiteert van zijn voordelen ten opzichte van de klassieke 600 naakt, dankzij een grotere cilinderinhoud en het "elektronicapakket", waardoor plotselinge openingen beter kunnen worden opgevangen, vooral voor degenen die dat niet doen heb veel ervaring en hij laat zich meeslepen door licht agressieve openingen in de plooi. Omdat we onder andere uitsluitend motorfietsen met baanbanden hebben getest, kunnen we niet eens een definitieve beoordeling geven van het gebruik ervan op het circuit, omdat alles zou kunnen veranderen met de standaardbanden, die beslist minder presteren dan de Pirelli Diablo Supercorsa SC2, waardoor we plezier in absolute veiligheid, maar dat moet worden ondersteund door motoren die voor dit doel zijn gekalibreerd.

Tot slot onze oprechte en oprechte felicitaties aan Suzuki, voor het organiseren van een mooie dag, niet alleen fietsen beschikbaar, maar ook veel vriendelijkheid van de kant van de technici en monteurs, altijd klaar om te voldoen aan de motorrij- en managementbehoeften van een dag op de baan en uitstekende gastvrijheid. Wij hopen elkaar in 2019 weer te zien, met een vernieuwde en wellicht nog scherpere ‘race replica’, de historische en huidige iconen van Suzuki en uiteraard een enorm enthousiast publiek.

Bewerkt door Fabrizio Rigano