Manege Luca Pedersoli – juli 2015

Manege Luca Pedersoli – Steeds meer mensen zijn geïnteresseerd in motorrijden op het circuit. Ofwel vanwege een groter bewustzijn van de veiligheidslimieten van wegen die open zijn voor verkeer, ofwel vanwege het feit dat de prestaties van de meeste motorfietsen die op de huidige prijslijsten staan ​​alleen ten volle kunnen worden benut op het circuit. Bovendien, en we willen dit graag onderstrepen omdat we vinden dat dit de belangrijkste reden moet zijn om het circuit op te gaan, je leert meer in een paar uur tussen de stoepranden van een circuit dan in jaren waarin je je leven op straat riskeert, vooral als je niet goed kunt motorrijden. In de auto is het eenvoudiger, ook al zijn er altijd raakpunten tussen de wereld van twee uur en die van vier uur. Het blijft een feit dat er veel meer risico is op een motorfiets en dat het ontwikkelingsniveau van actieve en passieve veiligheidsvoorzieningen minstens 5-10 jaar achterloopt. Om maar een voorbeeld te geven: in de Europese Unie is ABS sinds 2004 standaard op alle auto's en was het feitelijk al sinds 2001 standaard vanwege afspraken tussen de fabrikanten. Op motorfietsgebied is het pas een paar jaar geleden concreet en met een zekere verspreiding verschenen en in 2016 zal het verplicht worden voor nieuw geïntroduceerde modellen. Afgezien hiervan zal een motorfiets altijd een gevaarlijker voertuig blijven, met ongelooflijke prestaties die binnen ieders bereik (of bijna) op economisch vlak liggen, en minder op het gebied van rijvaardigheid. Een "begeleide" start is dus welkom en wordt geholpen door degenen die veel ervaring hebben opgedaan, hetzij voor een competitieve carrière, hetzij voor de passie voor twee wielen die op andere gebieden wordt gecultiveerd. Het is duidelijk dat cursussen zoals die waar we het over gaan hebben, niet alleen gericht zijn op beginners op twee wielen, maar vooral op degenen die al goede ervaring hebben en een sprong in rijniveau willen maken, hetzij vanwege de wens om hun eigen rijwiel te gaan gebruiken motorfiets op het circuit, je wilt de limieten van het voertuig begrijpen en hoe je het voertuig tot aan de limiet kunt besturen, om de veiligheid tijdens het dagelijks rijden te vergroten.

Manege en Luca Pedersoli in het kort:
De Manege, met gevestigd op het circuit van Franciacorta, Is beheerd door Luca Pedersoli. Voor degenen die hem niet kennen: dat is hij wel een actieve motorcoureur sinds 1991, met belangrijke ervaringen in Superbike-, Supersport- en Endurance-races. In het tweede deel van zijn carrière wel hij kon zich als ondernemer vestigen, de oprichting van de school die nu door velen wordt erkend als de beste in Italië, maar niet alleen. Luca is tevens eigenaar van Free Riding, een filiaal, of een vervolgstap na de school. Dankzij dit initiatief kan iedereen die verder wil gaan op het circuit profiteren van gratis oefensessies met de aanwezigheid en hulp van de cursusinstructeurs. Verder is hij met de DSR actief in het organiseren van evenementen voor motorfabrikanten en dealers. Praktisch een 360°-engagement voor wie veilig plezier wil hebben op de motor tussen de stoepranden van een circuit, zelfs zonder te rijden. Een van de initiatieven die door de school worden beheerd, omvat er enkele Hot Laps als passagier op een motorfiets speciaal voorbereid, inclusief handvatten aan de tank om je stevig vast te houden, met een deskundige piloot aan het stuur om een ​​waanzinnige ervaring uit te proberen, waarbij de adrenaline stroomt.

Motorschool, voor wie?
De school biedt zich aan een zeer heterogeen publiek, van de beginnende tot de al ervaren piloot die zich wil verbeteren met het advies van de beste instructeurs. Zonder onderscheid zelfs naar leeftijd en geslacht, want we zagen zowel jong als oud onder de deelnemers een discrete groep zeer sportieve vrouwen. Daarom er zijn 5 cursussen, plus bijzondere initiatieven zoals motorcursussen voor kinderen of de rijschool dat tot doel heeft een coureur een echt kampioenschap te laten rijden, waarbij hij een pad volgt dat fysieke voorbereiding, verfijning in het rijden en het beheer van alles omvat, van het bureaucratische deel van deelname aan races tot startsimulaties, het gevecht om de locatie enz. De hoofdgerechten zijn onderverdeeld in twee soorten, 2 rijcursussen, basis en weg, plus 3 op het circuit. De basiscursus paardrijden wordt ook aangeboden aan mensen die nog nooit motor hebben gereden en is daarom een ​​aanrader zelfs voor wie nog geen rijbewijs A heeft, ook als voorbereiding op het examen. Als je een niveau hoger gaat, is de "Road Guide" een eerste stap om dieper in de reacties van de motor te duiken en wat techniek te leren. Het meest interessante deel is echter het nummer. We beginnen met de "Basic Track", bedoeld voor mensen met weinig of geen ervaring op de baan, en gaan dan naar de Intermediate en Advanced. Zoals nu ook steeds vaker gebeurt tijdens de vrije trainingen op het circuit De cursussen zijn bedoeld om de "studenten" te verdelen op basis van rondetijd. In de Basic moet je niet onder de 1.35 komen, in de Intermediate maximaal 1.25 en in de Advanced onder deze grens. Dit Het is geen gril, maar een behoefte aan veiligheid, omdat, zoals we later zullen zien, de verschillen in prestaties en rondetijden tot grotere (en vaak nutteloze) gevaren leiden, vooral onder degenen met weinig ervaring op het circuit. Door onze deelname aan de Basiscursus zijn we in feite gaan begrijpen dat het verdelen van de deelnemers in homogene groepen een van de belangrijkste dingen is.

Het verhaal van onze ervaring:
Toen de cursus eenmaal was geboekt, was de eerste verrassing de geplande tijd. De aankomst op het circuit is voor het Basisbaanparcours (maar voor de anderen verandert het weinig) om 7.45, uiterlijk 8.15 uur. Er wacht ons een vroege wake-up call, maar des te beter gezien de verwachte temperaturen, we reizen in ieder geval koeler. Voor degenen onder ons die vanuit Milaan aankomen is de reis vrij kort en eenvoudig, vooral als we profiteren van de verlaten Brebemi, die ons een paar honderd meter van het circuit brengt. Een paar minuten om het bureaucratische gedeelte af te ronden, met de ondertekening van de aansprakelijkheidsvrijgaveformulieren en de regeling van het economische gedeelte, inclusief de optionele gepersonaliseerde video, daarna vertrokken we met de motor richting de ingang van het circuit. Hier worden de middelen gecontroleerd, maar vooral uitgevoerd twee zeer belangrijke operaties. De eerste betreft de "scotch" van de spiegels, de tweede de bandenspanning.

De eerste is erop gericht om de motorfietsen in ‘standaard’ baanomstandigheden te brengen, zonder dat er complexere ingrepen hoeven te worden uitgevoerd. Eigenlijk rijd je op het circuit zonder spiegels en zonder kentekenplaathouder, maar om lange handelingen te voorkomen kun je gewoon de spiegels donkerder maken om hetzelfde resultaat te bereiken: je begint te wennen aan het rijden zonder spiegels. De tweede operatie is zelfs nog belangrijker, omdat de verwachte druk voor straatrijden is heel anders dan die voor het circuit. Verder geven de fabrikanten waarden aan op basis van het rijden met passagier en eventuele bagage. Op de baan zakt het ruim onder de 2 Bar, hoe meer je tot het uiterste gaat, hoe meer de druk daalt. Sterker nog, de motorrijders houden een hogere druk op de banden dan degenen die meedoen aan de basiscursus. Na een korte presentatie, waarin, naast het introduceren van de doelstellingen van de cursus, passende instructies worden gegeven aan de deelnemers om veilig rond te reizen, je gaat meteen rijden, zonder de grens op te zoeken, maar meteen ver boven de wegsnelheid te gaan. Bijna iedereen kent het circuit niet en exploiteert het de eerste ronden om de volgorde van de bochten en de te volgen trajecten te leren, terwijl het toeziend oog van de instructeurs (die aan het hoofd staan ​​van de verschillende groepen) het rijgedrag en de capaciteiten van hun leerlingen in de gaten houdt. Vanaf nu tot 4 instructeurs van onze cursus Er worden maximaal 6 motorrijders toegewezenop zijn beurt verdeeld in 2 groepen. Dit heeft twee redenen: om de kans te geven er een paar te hebben pauzeert om op adem te komen en te rusten een beetje, maar vooral om iedereen optimaal te kunnen volgen. Een van de eerste dingen die opvalt aan degenen die geen ervaring hebben op het circuit is dat je veel zweet, niet alleen vanwege de buitentemperatuur, maar dat je ter compensatie nog meer moet drinken en voor degenen die geloven dat motorrijden geen sport, wij verzekeren u dat we na 5 diensten aan het eind van de dag aankomen met het gevoel alsof we een halve marathon hebben gelopen.

Baan exclusief voor de school en 3 personen per instructeur bij het draaien, dit zijn twee van de trots van Luca Pedersoli's Manege en dat is geen geringe prestatie. De instructeurs zijn van topklasse, behoren tot de beste, zo niet de beste die je kunt vinden, vooral voormalige coureurs of mensen die nog in hun carrière zitten, vooral rechtstreeks door Luca geselecteerd op basis van zijn tientallen jaren ervaring op dit gebied. Dat gezegd hebbende, zouden zelfs zij moeite hebben om goed werk te leveren als ze grotere groepen moesten beheren. Groepen die, zoals we al hebben gezegd, ze moeten zo homogeen mogelijk zijn. In de tweede ronde wordt dus al iemand verplaatst, omdat hij of zij sneller of langzamer is dan de anderen. Je begint serieus te worden, omdat tijdens de pauzes je instructeur, en ook anderen die door de garage gaan om twijfels te beantwoorden of suggesties te geven over de rijtechniek, tijdens de verschillende briefings introduceren ze concepten die voor sommigen nieuw zijn, om een ​​goede boost aan zelfvertrouwen te geven aan degenen die aan de cursus deelnemen. Bijvoorbeeld, op de rechte stukken moet je vol gas hard duwen, onbevreesd. Als je rechtdoor fietst, is de baan een veilige plek om dit te doen en zonder een goede snelheid op het rechte stuk te hebben bereikt, kun je het remmen en het ingaan van de bocht niet optimaal beheren. Dat wordt dan uitgelegd de limiet van voertuigen en banden allebei veel hoger dan men zou geloven, zullen de instructeurs uiteindelijk iemand beperken als hij verder gaat dan hij veilig kan doen. Ons Suzuki GSX-S1000 hij kan veel meer doen dan hij vandaag bij ons deed, in alle veiligheid. ABS en tractiecontrole hebben ons uit potentieel gevaarlijke situaties gehaald, waardoor we ons met meer rust aan het autorijden kunnen wijden. Remmen en gas kunnen "op schakelaar" worden gebruikt, omdat elektronica helpt veel.

Elke groep volgt zijn instructeur strikt, wisselen we van positie op basis van zijn aanwijzingen, zodat hij ons allemaal in detail kan bestuderen. Op je fiets heb je ook de mogelijkheid om de rondetijd te controleren en We waren ook onder de indruk van het vermogen om vanuit slechts een paar bochten te begrijpen in welke tijd ieder van ons zich zou hebben omgedraaid. Jarenlange ervaring die ons leert ieders grenzen te begrijpen. Na deze Na twee eerste rondes stoppen we voor een langere pauze, waarbij Luca Pedersoli zijn theorieles in de klas geeft. Naast rijtechniek zijn onderwerpen als onderwerp van zijn presentatie veiligheid, de regels die op het circuit moeten worden gevolgd, inclusief de betekenis van de vlaggen die worden weergegeven en het gedrag dat ze vereisen, maar ook suggesties voor degenen die "het trackthema willen verdiepen". Welke aanpassingen voor motorfietsen direct worden aanbevolen, welke kunnen worden vermeden en meer. Na deze fase komt het parcours tot leven, ook omdat na de eerste twee rondes de groepen nu vrijwel definitief worden, omdat ze nu homogeen zijn. We komen terecht in een groepje van slechts twee personen, iets wat elders ondenkbaar is. De laatste dienst van de ochtend is de mogelijkheid om de lat hoger te leggen, de stukjes zeep op je knieën beginnen het asfalt te raken, het punt en de intensiteit van de onthecht komen ze geleidelijk dichter bij de limiet (die van ons, want die van de motor zou veel hoger zijn). Sommige motorfietsen, die een meer toeristisch karakter hebben, ze krabben met de pinnen onder de voetsteunen, zien we op deze foto het tevreden gezicht van een motorrijder die, na ze grondig te hebben gevijld, werd behandeld aanbevolen om ze te demonteren.

In de laatste sessie van de ochtend is er ook nog ander belangrijk nieuws: Nadat we de groep hebben geleid, zegt de instructeur dat we hem één voor één moeten voorgaan om te begrijpen hoe we alleen rijden, zonder zijn trajecten te kopiëren en zonder zijn referenties. Nadat je de tweede groep hebt laten draaien en na de briefing gaan we allemaal samen lunchen, in het restaurant binnen het circuit.

Als de pauze voorbij is, stappen we weer op de motor, beter geïnformeerd, maar ook vermoeider. De tijden worden korter e de techniek verbetert, ook al staan ​​we aan het begin van een lange reis, als we ‘het tempo’ willen bereiken. Ook het gevoel met de track neemt toe, je kent inmiddels de bochten en je probeert het juiste traject te volgen, ook al is dat niet zo eenvoudig als het lijkt. Eigenlijk tijdens de pauzes tussen de ene sessie en de andere is het de instructeur die ons corrigeert en laat zien wat we goed doen en waar we fouten maken. De laatste twee rondes, daarna de welverdiende rust. Het verlangen om te rijden zou nog steeds groot zijn, maar ons lichaam stond ons eerlijk gezegd niet toe om dit op een volkomen veilige manier te doen. De cursus eindigt omstreeks 16.30 uur met de overhandiging van het certificaat van deelname aan de cursus, met bijgevoegd rapport..

We nemen een ervaring mee naar huis die we ons nog lang zullen herinneren, vooral voor degenen die voor het eerst de baan naderden. Onderweg worden bepaalde dingen niet gedaan, en mogen ze ook niet worden gedaan, maar de eerste keer dat het stuk zeep de grond raakt, of de eerste keer goed remmen, geeft sterke sensaties, sommigen willen zelfs in hun helm schreeuwen vanwege de mix van adrenaline en geluk. Het beste is omdat we het veilig hebben gedaan, dankzij de constante aanwezigheid van de instructeurs die ons verder konden brengen dan de grenzen die we vóór deze cursus hadden, maar altijd binnen de veiligheidsgrenzen bleven. Weten dat je een paar seconden onder de theoretische limiet voor het basisparcours hebt gereden, de herinnering dat je voor het remmen naar de snelheidsmeter hebt gekeken en een snelheid boven de 230 km/u hebt gezien, zijn kleine (of grote) voldoeningen die we onderweg mee naar huis nemen . terugreis.

Voor wie meer wil weten: op de site vindt u alle informatie www.rijschool.it of door te schrijven naar info@ridingschool.it. Graag informeren wij u dat de prijs van de Basiscursus cursus € 290 euro, inclusief verzekeringsdekking, lunch en foto's op de baan. Naast het certificaat van deelname aan de cursus krijgen de deelnemers een certificaat een gratis voucher voor een sessie op de baan, juist omdat het parcours de eerste stap wil zijn op een pad dat naar het spoor leidt. Het is echter ook erg handig voor degenen die hun motor alleen op de weg willen blijven gebruiken, maar zich beter bewust willen worden van hoe ze op een motor moeten rijden, waar de grenzen van grip en remmen liggen, en nog veel meer. Het kan worden gekocht de video van jouw dag, met een meerprijs van 39 euro, evenals de mogelijkheid om motorfietsen, kleding, laarzen en rugbeschermers te huren.

Met dank aan Suzuki Italia voor de motor die voor het parcours werd gebruikt, een GSX-S1000, waarvan u de proefrit kunt vinden via deze link.

De pitfoto's zijn gemaakt met een Sony A7 Full-Frame spiegelloze camera met een Vario-Tessar T FE 24-70 mm F4 ZA OSS-lens

Trackkleding:
Jasje: Dainese AVRO C2 LEER
Broek: Dainese DELTA PRO C2 LEER
Laars: Dainese TR-CURSUS UIT LUCHT
De prachtige helm op sommige foto's is in plaats daarvan een: X-lite X-802R Ultrapuur koolstof