Honda Africa Twin, het wachten is voorbij met de terugkeer van een legende [ROAD TEST]

Medewerker: Marco “AGO” Agosti

Honda CRF1000L Afrika Twin - Het begin dateert uit 1986 met de overwinning in de Parijse Dakar, door Neveu en Lalay die de eerste twee plaatsen pakten. Het jaar daarop eindigde onze Orioli als tweede en voltooide een nieuwe dubbel, nog steeds achter Neveu (van wie we ons herinneren dat hij in totaal 3 overwinningen behaalde met Honda en 2 met Yamaha tijdens de Afrikaanse raid). In 1988 was het de Italiaan die de bovenste trede van het podium behaalde, terwijl poker in 1989 werd geperfectioneerd met de eindoverwinning van Lalay. Hier eindigde het, want in 1990 stonden de Honda's niet aan de start, maar was de Africa Twin al een mythe geworden. In 1988 debuteerde hij op de alledaagse wegen met de XRV650 RD03, in een uitvoering genaamd de NXR750-competitie. In 1990 won hij ongeveer 100 cc en werd de Africa Twin 750 die drie generaties lang in productie bleef, van de RD04 tot de RD07a uit 1996 (geproduceerd tot 2002), bijgewerkte versie van RD07 uit 1993. Na een wachttijd van bijna 15 jaar keert de mythe terug, herzien en met enkele bevestigingen, maar ook lijnwijzigingen. De wereld is inmiddels veranderd, maar ze wil een aanpak bevestigen waar veel motorrijders blij van zijn geworden. De motor is niet langer een "V2", vervangen door de naar voren gerichte inline 2 van 998 kubieke centimeter, die dankzij het 270° slingermechanisme en de elektronica, belooft een karakter dat lijkt op zijn voorouder, samen met een betere gewichtsverdeling en andere grote voordelen. Het wachten duurde lang, ook aangewakkerd door een debuut in een vrijwel definitieve configuratie al op de Eicma 2014, gevolgd door nog een heel jaar voordat je hem op de weg kon zien. Op Eicma 2015 interviewden we een van zijn vaders, de ontwerper Naosgi Iizuka die ons had gegarandeerd dat we door hem te testen bevestiging zouden vinden in zijn beloften, van een motorfiets die, dankzij de centrale ligging van de massa, niet het gewicht van de aangegeven gegevens aantoont en in staat is het rijgevoel van zijn voorouders te behouden. Wat de motor betreft, Als 95 pk voor sommigen weinig lijkt, bedenk dan dat de Africa Twin met 75 pk 4 Dakars heeft gewonnen! Hier is onze test, het wachten is voorbij en een legende is teruggekomen om ons te bezoeken.

Esthetiek en afwerkingen:

Rating:  

Sterke verwijzingen naar de oorsprong, smal en hoog, met een geheel eigen uitstraling

Hij wordt al bijna twee jaar bewonderdVanaf Eicma 2014 is het de meest verwachte en bewonderde motorfiets ter wereld, dat valt niet te ontkennen. Er werd zo reikhalzend naar uitgekeken dat hij momenteel de best verkochte is, maar vooral dat hij een potentieel kopersaantal heeft bereikt dat beduidend hoger ligt dan het aantal daadwerkelijk verkochte motorfietsen eind 2016. Er zal met andere woorden iemand met lege handen staan. of zullen tot 2017 moeten wachten voordat ze het in hun bezit hebben. Esthetisch het is een succesvolle moderne interpretatie van zijn voorvader, vanaf de voorkant met de dubbele vuurtoren, die om voor de hand liggende redenen niet langer rond zijn, maar klein en vierkant, naar buiten uitgestrekt. Ze lichten asymmetrisch op, waarbij links alleen een lichtgevend profiel in het onderste gedeelte laat zien als het grootlicht is uitgeschakeld. De twee pijlen branden altijd en fungeren ook als dagrijverlichting, merkwaardig genoeg echter niet met een witte LED, omdat het legitiemer zou zijn geweest om aan te zetten. Het gedeelte van de Africa Twin dat hem het meest kenmerkt, bevindt zich rondom de voorkant, beginnend bij de smal 21” wiel met spaakvelg, maar ook ik slanke en langwerpige zijkanten, met een puur verticale ontwikkeling. Allemaal elementen die meteen de Off Road-spirit uitstralen. De motor is ook duidelijk zichtbaar en opvallend verpakt en beschermd in het onderste gedeelte. De enige details die erop wijzen dat het een motorfiets is die ook geschikt is voor toeren op de weg en in de stad, zijn de zijtasbevestigingen die in de achterste zijpanelen zijn geïntegreerd.

Over het algemeen is het een fiets met veel charme, niet alleen vanwege de naam die het sport. Het is niet ongebruikelijk dat iemand ons in het zadel ziet en complimenten of goedkeurende gebaren maakt, ook omdat we er nog steeds niet veel zien en de belangstelling altijd erg groot is. Verder is het door ons geteste exemplaar niet de meest in het oog springende Tricolor, maar een zeer sober (naar onze mening misschien te sober voor deze fiets) metallic grijs. De instrumentatie wordt gecompleteerd door een negatief verlicht type, een functie die discrete leesbaarheid behoudt, zelfs bij fel licht. In het linkerblok vinden we de toetsen om er vrij intuïtief en snel doorheen te navigeren. Als sommigen na jaren, nog steeds vandaag de dag, de keuze niet hebben verteerd om de richtingaanwijzers en de claxon op Honda-motorfietsen om te draaien, nog steeds weinig gevolgd door andere concurrerende fabrikanten, hebben velen de plaatsing van de knop waarmee de controle-instelling van de tractie kan worden gewijzigd, niet eens leuk gevonden. . We vinden het precies in de plaats van het grootlicht "Pass", dat in plaats daarvan (zoals bij scooters) op de lichtschakelaar terechtkomt. De keuze vinden wij niet erg, ook omdat we normaal gesproken niet bij elke gelegenheid met licht rijden. Dit zijn echter eigenschappen waar je snel aan gewend raakt en waar journalisten, die tientallen motoren per jaar rijden, veel meer aandacht aan besteden dan degenen die ze elke dag kopen en gebruiken.

Motor en prestaties:

Rating:  

Een twee-in-lijn vleugelverdediger die langzaam overwint

De motor van een motorfiets is vaak het onderwerp dat het meest besproken wordt. In dit specifieke geval een van de twee, althans naar onze mening, samen met de echte of veronderstelde offroad-roeping van de nieuwe Honda Africa Twin, waar we het later over zullen hebben. 95-paarden, dit zijn de gegevens van waaruit de discussies beginnen. Weinigen, genoeg, velen, iedereen heeft zijn zegje. Dan halen de puristen ook hun neus op voor de opstelling van de cilinders in lijn en naar voren gericht, niet in een "V"-vorm zoals de beroemde voorganger. Laten we beginnen met de gegevens, we zeiden gegevens 95 pk, die 7.500 tpm bereikt, met een maximumkoppel van 98 Nm bij 6.000. Een motor die daardoor nogal laag loopt, met andere eigenaardigheden, zoals 270° krukas, Unicam kop 4 kleppen per cilinder, Maar vooral een link met de eencilinder CRF cross- en endurofamilie, waarmee het niet alleen de modelcode deelt. Fundamenteel voor de Africa Twin was de beheersing van de totale afmetingen, beide om de massa te centraliseren, dan een afstand tot de grond hebben geschikt voor off-road rijden. Er wordt gebruik gemaakt van speciale materialen en oplossingen, zoals de waterpomp in het koppelingscarter. Dan is er geen tekort aan dubbele ontsteking om de verbranding te optimaliseren e 2 balancerende tussenassen trillingen te elimineren. Ook de versnellingsbak heeft veel aandacht gekregen, bijvoorbeeld door het gebruik van keuzeschakelaars die geperforeerd zijn voor de eerste vier versnellingen en zo'n halve kilo minder wegen. Technisch gezien zijn er veel doelstellingen die we wilden nastreven: compactheid, tractie (bij regelmatige levering), de betrouwbaarheid die de motorfietsen van de Ala-fabrikant altijd heeft onderscheiden. Het vermogen lijkt echter opzettelijk onder de drie cijfers te zijn "beperkt", maar velen zeggen dat deze motor tot veel meer in staat zou zijn, met behoud van een zeer hoge betrouwbaarheid.

De toekomst kan een gemenere versie van de Africa Twin in petto hebben, maar we bevinden ons nog steeds in het rijk van speculatie. Voorlopig zijn we "tevreden" met een motor die dat doet Tijdens het rijden geeft hij meteen sensaties die je terugbrengen naar zijn voorouder. De levering is vol en vol, met een ongelooflijke rug in het gebied van 4 toeren. In questo herinnert aan de leveringscurve van een "V" -motor. Zelfs als de verschillen blijven bestaan, stellen elektronica en technologie ze nu in staat om dit te compenseren. Daarom werd besloten om in te gaan tegen de traditie van de ‘historische’ eerste Africa Twin en te kiezen voor een in-line en naar voren gerichte architectuur. Wat het andere aspect betreft dat onder liefhebbers wordt besproken, zullen we niet ontkennen dat ook wij in het begin dachten dat 95 pk misschien niet genoeg zou zijn. Ze komen min of meer overeen met het vermogen van zo’n 800’s, maar een paar kilometer met de nieuwe Africa Twin zijn voldoende om te beseffen dat de opbrengst van deze duizend totaal anders is. Wanneer de naald van de toerenteller zich in de 4.000-zone bevindt, zijn de stuwkracht en het geluid veel boeiender. Er is ook de kans om plezier te hebben op een enkel wiel, met de besturing uitgeschakeld. Geen klein detail, aangezien het een motor is die gebruikt kan worden voor licht enduro-rijden, waarbij het optillen van het voorwiel gebruikt kan worden om een ​​obstakel in te halen. Wat betreft de HSTC-tractiecontrole (Honda Selectable Torque Control), we hadden het over de positionering van de knop om deze aan te passen of uit te schakelen, wat bij sommigen enige kritiek heeft opgeroepen, aan de andere kant is het misschien wel het meest comfortabel in gebruik, bovendien zijn er geen beperkingen, het kan met de motor worden gebruikt in beweging en ook gas open. Normaal gesproken is het aan te raden om hem op stand 3 te houden, omdat hij op stand 2 al tolerant wordt, terwijl je op stand 1 bij het uitkomen van de bocht komma's op het asfalt achterlaat. Zelfs hierin is het een oplossing die UIT is gestemd, in plaats van AAN. Als je vervolgens het ABS aan de achterkant uitschakelt, heb je een motorfiets die perfect is gekalibreerd voor offroad-rijden. De versnellingsbak is uitstekend, altijd nauwkeurig en schakelt soepel. Ook in dit geval zijn er raakpunten met de CRF-R, beginnend bij de anti-hopping-koppeling, maar ook voor het aandrijfsysteem. Voor wie het ‘akoestische’ aspect op prijs stelt, verdient de tweecilinder een iets meer open uitlaat om hem de juiste stem te geven. Wat de DCT-versnellingsbak betreft, hopen we u binnenkort alle geheimen en onze indrukken te kunnen vertellen, zodra we de Africa Twin met deze transmissie hebben getest.

Rijden en hanteren:

Rating:  

Het kan een echte on-off zijn, maar vooral gericht op toerisme

Laten we het meteen zeggen, ons we wilden "spelen" en de nieuwe Africa Twin meenemen op een enduro-route, bovendien met de originele banden, beter geschikt voor gebruik op asfalt. Zij het is hier niet voor geboren, ma wat we je kunnen vertellen is dat vergeleken met de concurrentie zitten we zeker in het hoge segment, als we het willen evalueren vanuit offroad-oogpunt. Dankzij een ontwerpwerk dat ook dit doel nastreefde. Zoals gezegd is de motor het resultaat van een keuze in deze richting, waarbij de twee-in-lijn motoren veel compacter zijn dan een "V2", perfect om de massa te centraliseren en het zwaartepunt laag te houden, zonder dat dit ten koste gaat van de hoogte vanaf de grond. , met 250 mm licht. Dan zijn er de 21" wielen voor (met 90/90 rubber) en 18" achter (150/70) en verstelbare Showa-vering met grote veerweg (230 mm voor en 220 mm achter). Het frame is een semi-dubbele wieg in staal, het omsluit de motor waarmee het verbonden is dankzij 6 steunen en wordt gecombineerd met een 45 mm upside-down vork, terwijl hij achter de aluminium achterbrug een Pro-Link-koppeling waarop de monoshock-demper scharniert. Het zadel is vrij hoog, 870 mm van de grond, maar is smal waardoor ook minder lange mensen hun voeten goed kunnen laten rusten. De Africa Twin weegt in essentie hetzelfde als zijn voorganger, je valt af van 210 kg droog tot 208, die echter worden 212 met ABS. Wat verandert is de gewichtsindeling, dus bij gebruik lijkt het veel lichter dan die 232 kg in rijklare toestand. De Africa Twin is een van die fietsen waarop je voelt je vanaf de eerste meters op je gemak, alsof ik weer op mijn oude motor stapte. De zin lijkt misschien triviaal, maar in dit geval is dat helemaal niet het geval. Honda is vrijwel zeker de fabrikant die zich meer dan wie dan ook op dit aspect richt, wat hier nog belangrijker is.

Als "niet-eigenaar" van een van zijn voorouders uit de vorige generatie moet ik erop vertrouwen mening van de vele eigenaren van Afrika uit verschillende tijdperken (inclusief ‘Ago’, die u op deze foto’s ziet afgebeeld) die, ze zeggen unaniem dat het voelt alsof je op de fiets stapt, terecht vernieuwd en verbeterd met moderne technologie. Terugkomend op onze rij-indrukken: de rij- en passagierspositie zijn in wezen perfect, zelfs buiten kantooruren, zozeer zelfs dat ze je aanmoedigen om lange reizen te plannen, alleen of met z’n tweeën. De zijtasbevestigingen zijn geïntegreerd en het grote verkoopsucces van de nieuwe Africa Twin in deze eerste maanden van marketing heeft alle gespecialiseerde fabrikanten ertoe aangezet om geldige alternatieven op de markt te brengen voor de uitstekende originele tassen (40+30+35 liter). Het kan leuk zijn om door de bochten te gaan, met het plezier van remmen met heel weinig druk op de hendel alleen de wijsvinger is voldoende om krachtig los te komen. Dankzij de twee zwevende bloembladen van 310 mm, waaraan de achterkant is toegevoegd 256. De gesinterde Nissin-pads zijn speciaal voor deze fiets ontwikkeld. buikspieren, zoals genoemd, het kan alleen worden uitgeschakeld voor offroad-rijden op het achterwiel. Zelfs bij het manoeuvreren vanuit stilstand is het gewicht niet voelbaar, zo goed uitgebalanceerd, terwijl je het merkt bij wat slingeren bij het remmen op de limiet, verder houdt de Africa Twin ook van beslist vrolijk genomen bochten en is daarin een echte verrassing. De aerodynamische bescherming op de snelweg is behoorlijk, maar voor wie veel reist is er een hogere versie van de voorruit. De keuze om te adopteren verdient echter, althans naar onze mening, een vermelding "old school" spaakvelgen, dus met binnenband vereist. Een keuze die gerechtvaardigd kan worden met de (weinig) voordelen die deze biedt (bijvoorbeeld het lager houden van de druk bij off-road rijden en grotere eenvoud en kosteneffectiviteit van reparaties), maar die aan de andere kant veel ongemak met zich meebrengt in de geval van een lekke band. Het drukverlies is in feite onmiddellijk, in tegenstelling tot tubeless, dus je kunt er niet aan denken om zelfs maar een korte afstand af te leggen om een ​​werkplaats te bereiken. Wij denken (maar we zijn altijd en alleen op het gebied van hypothesen) dat er ruimte is voor een ‘slechte’ versie van de nieuwe Africa Twin, met wat meer pk’s, dure velgen voorzien van tubeless banden en een meer grafische uitstraling. agressief, wie weet!

Prijs en verbruik:

Rating:  

Een interessante prijslijst van 12.900 euro voor de ABS-versie

De prijslijst begint bij 12.400 euro, stijgt naar 12.900 voor de ABS-versie, terwijl er 14.050 nodig is om hem met DCT-versnellingsbak te hebben. Het succes van deze oplossing overtrof de verwachtingen, met een aandeel van ruim 40% van de omzet, vergeleken met een voorspelling van 30%. Als je de twee effen kleurenversies niet leuk vindt, met het grijs van dit voorbeeld of het matzwart, zijn ze handig 300 euro extra voor de twee kleuren die naar onze mening het meest boeiend zijn, de driekleur en de rally (op een rode basis). Zoals gebruikelijk stelt Honda Italia ook de Travel Edition, die voor 2.750 extra (vanaf Africa Twin ABS met en zonder DCT) ze bieden een zeer substantieel optioneel pakket tegen een gereduceerde prijs: trio harde tassen (inclusief passagiersrugleuning), buisvormige structuur met LED-mistlampen, centrale standaard, verwarmde handgrepen, 12V-aansluiting en hoog plexy. Voor degenen die individuele accessoires willen kiezen, is het aanbod om hun Africa Twin te completeren of aan te passen vrij breed. Voor wie van reizen houdt is de zijkofferset onmisbaar, met aluminium hoezen en een totale inhoud van 70 liter (circa 675 euro), naast de praktische topkoffer van 35 liter, die te combineren is met de passagiersrugleuning. We vinden dan de centrale standaard (225 euro), de verwarmde handvatten (ongeveer 330 euro), het 12 Volt stopcontact, het elektronische antidiefstalapparaat, een hoge voorruit (152,50 euro) en een donker exemplaar (dezelfde prijs), of een buisvormige structuur ter bescherming van de voorkuip (555 euro) waarop LED-mistlampen kunnen worden gemonteerd.

In onze test vonden we een gemiddeld verbruik in de orde van 15/16 km/l, op de snelweg lag het rond de 17-18, dezelfde waarde die we vonden bij minder geïrriteerd rijden. De tankinhoud bedraagt ​​18,8 liter, met een actieradius van ruim 300 km, Honda belooft zelfs 400 km! De directe concurrenten bestaan ​​eigenlijk niet, of beter gezegd: het hangt ervan af waar je naar op zoek bent. De nieuwe Africa Twin is een transversaal product, zoals blijkt uit de buitengewone heterogeniteit van de voertuigen die bij aankoop worden ingeruild. Het veld waarin we konden vinden werd kleiner Triumph Tiger 800XC en in de BMW F800GS de twee tegenstanders die het meest op elkaar lijken, maar hoewel sommigen ze vanuit sommige gezichtspunten misschien leuker vinden, zijn ze qua charme en imago lichtjaren verwijderd van Afrika.

VOORS EN TEGENS
Wij vinden het leuk:
Na verloop van tijd wordt hij geliefd vanwege zijn rijplezier, perfect voor op reis en in de stad, maar ook als een van de beste in de offroad, uitstekende remmen en versnellingsbak

We vinden het niet leuk:
Als je echt weg wilt is het niet de perfecte fiets, er zijn problemen bij lekke banden met binnenband

Honda CRF1000L Africa Twin: de Motorionline-rapportkaart

motor:
Behandeling:
Versnellingsbak en transmissie:
Remmen:
schorsingen:
gids:
Pilotencomfort:
Passagierscomfort:
Uitrusting:
Kwaliteitsprijs:
Lijn:
Consumptie:

Kleding testen:

Shirt, broek en handschoenen: Alpinestars Techstar Venom
Laarzen: AlpinestarsTech 1
Knie-beschermers: Alpinestars VaporPro
Een beschrijving van deze artikelen vindt u via deze link

romp: Caberg XTRACE