Hoed Sestriere Adventourfest, motor voorbij de wolken

Hoewel Sestriere een universeel erkend toeristenoord in de skisector is, is het al enkele jaren een pelgrimsoord aan het worden voor liefhebbers van een relatief nieuwe specialiteit in de motorwereld: avontuur. De associatie Meer dan 2000 ruiters Sterker nog, het is er in slechts een paar jaar in geslaagd om het internationale referentiepunt te worden voor dit soort evenementen, dat toerisme en avontuur op onverharde routes op grote hoogte combineert. Het gebied met militaire wegen in de Italiaans-Franse Alpen is het ideale terrein voor het vervoeren van niet-gespecialiseerde twee- of eencilinder terreinvoertuigen, en biedt routes die over het algemeen voor iedereen toegankelijk zijn, maar met absoluut unieke uitzichten.

Ons avontuur begon vrijdagochtend op het hoofdkantoor van Suzuki Italia in Robassomero, vlakbij de Venaria Reale in Turijn, waar we een V-Strom 1000 speciaal van rubber voorzien Anna Capra X de V-Strom Academie, de offroadschool van Suzuki en Davide Degli Esposti (waar we dit jaar al zijn geweest, hier vind je het artikel en de video). De nadering van Sestriere vindt aanvankelijk plaats op asfalt, eerst op de prachtige bochten van de Mont Cenis-heuvel, tussen Italië en Frankrijk, en na het oversteken van de Val Susa, op het eerste onverharde stuk: na een paar meter metingen te hebben gedaan, is de weg die ons naar de Colle delle Finestre Het begint vorm te krijgen als een grote speeltuin!

Als op asfalt het Anlas Capra grind is. Eenmaal aangekomen in Sestriere staan ​​Nicola Poggio en Riccardo Capra, de organisatoren van de HAT Series, op ons te wachten voor een korte briefing en vooral voor het groepsdiner in de hut, die strikt per motor bereikbaar is via een onverharde weg. De volgende ochtend vertrokken we voor de eerste echte route van ons HAT Adventourfest, de heuvel op Colle Basset richting Sauze d'Oulx, vervolgens richting Usseaux richting Colle delle Finestre e Assietta, referentiepunten in de omgeving voor motoren, fietsen en jeeps met één gemene deler: een passie voor off-road rijden.

Bij terugkomst, in de late namiddag, hebben we net genoeg tijd om ons voor te bereiden op het avondeten en op pad te gaan voor de nachtelijke excursie: niet tevreden met de ruim 150 km van de dag, om 23 uur gaan we op pad voor nog eens zeven uur off-road onder een sterrenhemel en de maan om ons te verlichten als een vuurtoren. Jezelf midden in de nacht op de top van een berg bevinden, is een unieke emotie die elke vorm van vermoeidheid doet verdwijnen.

Het vrolijke tempo van de gids houdt ons wakker, het licht van de standaardkoplamp is werkelijk uitstekend en zorgt voor een perfect zicht om helemaal niet te vertragen in vergelijking met het ritme van de dag. De uren verstrijken, de kilometers nemen toe, tot we om half zeven op de top van de berg aankomen Bergen van de maan nog net op tijd om van de zonsopgang te genieten, een meer dan verdiende beloning die ons veel voldoening geeft. Van daaruit hebben we nog ongeveer een uur om de 200 km van onze tocht af te leggen en terug te keren naar het Olympisch Dorp Sestriere voor het ontbijt en te genieten van een paar uurtjes welverdiende slaap.

Onze V-Strom 1000 blijkt, zodra de aanvankelijke angst voor zijn niet-DOC off-roader-formaat voorbij is, uitstekend te zijn: de 1000 tweecilinder is lineair maar krachtig, zodra de tractiecontrole is uitgesloten, zijn lange verplaatsingen mogelijk. de voetsteunen, een glimlach bij elke uitgang van de bocht. Het ABS werkt op zijn beurt heel goed, zozeer zelfs dat ik het nooit heb hoeven los te koppelen (terwijl er voor de TC een speciale knop is, voor het ABS moet je een stekker onder het zadel verwijderen): de tussenkomst is altijd zeer geleidelijk en nooit invasief, zowel voor als achter, wat veiligheid biedt zonder het remmen langer te maken. Als offroad-purist had ik nooit gedacht dat ik het zou kunnen waarderen!

Zelfs de terugkeer naar de snelweg was bijzonder comfortabel, dankzij de verstelbare voorruit en de zijtassen waarmee we alles wat we nodig hadden konden meenemen zonder extra bagage. Het lage zadel geeft veel veiligheid bij het manoeuvreren, maar is niet geschikt voor dynamisch rijden: je moet opstaan ​​om de fietskwaliteiten te waarderen en er is heel weinig voor nodig om vertrouwen te winnen en te spelen zoals bij een echte enduro. Zijn grenzen? Slechte bodemvrijheid en vork met weinig veerweg, naast het voorspatbord te dicht bij de band. Laten we zeggen dat deze gebreken merkbaar zijn bij offroad-gebruik, beslist buiten de natuurlijke comfortzone van de V-Strom, aanzienlijk meer gericht op gebruik op de weg zonder minachting, met geschikte banden, zelfs bij uitdagende off-road-excursies.

Over banden gesproken, de aanpak van Anlas is prijzenswaardig: hun assortiment sluit perfect aan bij de avontuurlijke geest, dankzij min of meer specifieke producten voor off-road rijden, afhankelijk van ieders behoeften, waardoor iedereen de kans krijgt om met zijn fiets off-road te gaan. behoud van comfort en veiligheid, zelfs op asfalt. De avontuurlijke geest die een offroad-motor uitstraalt is een onbeschrijfelijke sensatie, het advies dat ik aan alle eigenaren van weg-enduro's zou willen geven is: probeer het, je zult nooit meer teruggaan!

Bewerkt door Alberto De Bernardi