Hardalpitour 2018 Sanremo Sestriere, van de zee tot de wolken

Hardalpitour: Het wordt tien en dat wordt gevierd met een recordeditie in termen van deelnemers (480 uit zestien verschillende staten!) wat het bevestigt als de leider in Europa van de Adventouring-discipline. Dit uitgangspunt is noodzakelijk, zowel om de nodige erkenning te geven aan Corrado Capra en Nicola Poggio, makers en bedenkers van de HAT-serie, als om de reikwijdte van het evenement en het succes dat het elk jaar ontvangt, in kaart te brengen.

Het recept is simpel: niet-gespecialiseerde offroad-motor (twee- of eencilinder van meer dan 150 kg), navigator met kaart van de gekozen route (Extreme 900 km, Classic 580 km, Discovery 420 km) en het spectaculaire doolhof van onverharde wegen die Sanremo met Sestrière. Als ze zeggen dat er niet veel nodig is om gelukkig te zijn! Geen stopwatch, geen tijdcontrole, geen beperkingen: zodra u vertrekt, kunt u uw route vrijelijk markeren en kiezen of u wilt stoppen voor de nacht of onder de sterren wilt rijden, met de zekerheid dat u nog steeds de speciale verfrissingspunten vindt waar eten, glimlachen en muziek is dat niet, er moest zeker voor gebeden worden. Het mooie van avontuurlijk reizen is precies dit: het is toerisme, maar het laat ruimte voor de avontuurlijke geest van een reis waarin je jezelf 's nachts alleen op de top van een berg bevindt, liggend op een weide in absolute duisternis.

Onze reisgenoot was er één SWM Superdual 650, d.w.z. de meer off-road versie met 21 en 18 velgen, voor de gelegenheid voorzien van banden Annas Capra Extreme. Tijdens de transfer via asfalt naar Sanremo waren de banden misschien te gespecialiseerd om er nonchalant mee te kunnen rijden, maar eenmaal op de onverharde wegen bleken ze een uitstekende keuze voor grip en vertrouwen.

Gelukkig ook omdat onze reisgenoten lid waren van de officieel Yamaha-team: Alessandro Botturi, wat leidde tot het debuut van de vrijwel definitieve versie van het prototype ik zal 700 hebben, Samen met Manuel Lucchese e Ottavio Missoni su Super Ténéré 1200. Kortom, niet bepaald drie die langzaam gaan.

Onze kleine 650 verdedigde zichzelf echter meer dan goed: een soepele motor met goede acceleratie, hij verdient net iets meer koppel bij lage toerentallen, zoals je zou verwachten op basis van zijn cilinderinhoud; Uitstekende vering zowel op als naast de weg, ze gaven geen krimp, zelfs niet op de stenige afdalingen of op de snelste beklimmingen, waarin je teen-tot-teen moest gaan met de 1200 van "Zijne Hoogheid" (2 meter split!) Ottavio Missoni. Krachtige en modulaire remmen, maar voor offroad-gebruik is het essentieel om het ABS aan de achterkant uit te sluiten via de praktische bediening op het linkerblok, wat anders te invasief zou zijn. Hij bleek in ieder geval perfect voor dit soort ervaringen, dankzij de uitstekende autonomie (18 liter tank en bijna 20 km/l zelfs off-road!), zeer lange overbrengingsverhoudingen voor transfers op asfalt, goede aerodynamische bescherming dankzij voorruit en handbeschermers en goede ergonomie voor staand off-road rijden.

Tijdens onze deelname aan de Classic vonden onze start plaats onder de hete middagzon in Sanremo: de ruime ventilatie van de helm LS2-onderbreker, aan ons geleverd door het bedrijf dat het evenement sponsorde, maakte zowel daar als tijdens de eerste beklimmingen het verschil, toen de temperatuur nog steeds verzengend heet was en we nog niet zo los waren... dus een beetje lucht in het hoofd was een leuke touch!

Na ongeveer vijftig kilometer verwelkomde het eerste verfrissingspunt ons met livemuziek en een overvloed aan desserts in het prachtige historische centrum van Pigna, waar de blikken verdeeld waren tussen bewondering voor de Ténéré 700 en nieuwsgierigheid naar onze Superdual 650. We vervolgen langs de wijk Zoutweg we komen aan in Limone Piemonte voor een uitstekend ‘vroeg diner’ en rijden dan, tot rond middernacht, verder richting Becetto waar we een paar uurtjes slapen in een campingbungalow. We vertrekken vlak voor zonsopgang weer want we hebben nog een aantal km te gaan, in Sestriere wacht het Europees Kampioenschap Supermotard ons in de straten van de stad en dat willen we niet missen... In werkelijkheid zijn de km snel afgelegd, dus verder de wegAssietta, panoramisch en mooi, we kunnen onszelf nog een paar pauzes gunnen voor foto's en video's terwijl we ook passages proberen die meer op echte enduro lijken dan op avontuur, maar nu neemt het vertrouwen met de motoren alle remmende remmen weg!

De aankomst in Sestriere is altijd spannend, met de gebruikelijke foto's, applaus en het "parc fermé" dat zich geleidelijk vult met motoren en stoffige glimlachen, dankzij het bijzonder gunstige weer was het een perfect weekend!
De afspraak gaat dus naar 2019, die gaan wij zeker niet missen. Jij ook?

Bewerkt door Alberto De Bernardi