Ducati Scrambler Classic, proefrit 2015

Ducati Scrambler Klassiek: De naam van een historisch model keert terug, die in de jaar '60 was erg populair geworden met een eencilinderconfiguratie met cilinderinhoud van 250 tot vier en een half. Het afstoffen van deze naam, vol betekenis en traditie, was bepaald niet eenvoudig. Ducati praat er al jaren over, maar het project kwam nooit van de grond. Daar zijn veel redenen voor, ofwel de aanwezigheid in de prijslijst van modellen zoals de Sportclassic GT 1000 tot een paar jaar geleden, ofwel de angst dat deze zou overlappen met de instapuitrustingsniveaus van de Monster. Dan was er ook de angst dat het opbaggeren van zo’n belangrijke naam voor de geschiedenis van het merk zou kunnen worden geïnterpreteerd als een nostalgische operatie, zoals er velen zijn, met alle voor- en nadelen van dien. Uiteindelijk is er met de nieuwe Monster, die de lat beslist hoger heeft gelegd (de 821 begint met 112 pk, om nog maar te zwijgen van de 1200), ruimte gecreëerd voor een ‘stiller’ model, iets dat zou voldoen aan de behoeften van degenen die zich voorheen oriënteerden op minder krachtige Monsters, maar op een manier die allesbehalve banaal was. Dit wordt aangetoond door het feit dat Scrambler is niet zomaar een model, maar een nieuw merk. Een nieuwe manier om de motor te ervaren. Concepten waar sommige mensen hun neus voor optrekken, ‘marketinguitdrukkingen’ om nieuwe klanten aan te trekken, goed voor het lot van het merk, maar hoe is de fiets? De prijs is niet eens zo laag, als je niet voor de Icon kiest (niet voor niets veruit de best verkochte van de 4 beschikbare versies) kom je gevaarlijk dicht in de buurt van die van een Monster 821 Dark. Misschien was de keuze om ‘groot te blijven’ bedoeld om de waarde van Ducati verder te stimuleren, zonder een economisch model voor te stellen. Zelfs het risico om een ​​50 jaar oude motorfiets te moderniseren werd niet genomen, omdat de nieuwe Scrambler qua techniek weinig met de historische te maken heeft. Nu Ducati heeft al een tijdje geen eencilinder meer geproduceerd en het zou anachronistisch zijn geweest om dat nog een keer te doen. Het is dus ook een Ducati zoals alle anderen, met twee cilinders en desmodromische distributie, gemakkelijk en gemakkelijk te hanteren, een fiets voor iedereen, maar niet om deze reden zijn "ongelukkige" zus, integendeel. Hij heeft veel stijl en dat bleek al vanaf zijn eerste optredens. Wat ons echter verbaasde is dat Er mee rijden is alles behalve saai zelfs voor mensen met veel ervaring. In slechts een paar bochten slaagde hij erin om al onze scepsis te laten verdwijnen en ons te overtuigen precies op het aspect dat een motorrijder het meest dierbaar is: het rijplezier.. Er blijft enige twijfel over de prijs, die wij als een beetje hoog beschouwen, maar het succes dat Ducati geniet lijkt te bewijzen dat Ducati gelijk heeft.

Esthetiek en afwerkingen:

Rating:  

Een unieke stijl, een mix van modern en verwijzingen naar het verleden

Foto door “LINGEGNERE”

Laten we beginnen met een reflectie, de Scrambler is in alle opzichten de eerste Ducati geboren uit het Audi-tijdperk. Een project dat, door het goed te bekijken en te focussen op de details, het laat niets, absoluut niets, aan het toeval over. Denk niet dat het, gezien zijn positionering in de prijslijst, een Ducati op instapniveau is. Het kan voor de vermogensgegevens zijn of voor enkele eenvoudigere fietsoplossingen, maar de kwaliteit en details zijn echte Ducati. Het is niet eens een modernisering van de Scrambler uit 1962, die alleen maar herinnert enkele juweeltjes, zoals het opschrift "Born Free 1962" op de tankdop of de sleutel die doet denken aan de vorm van de lichtschakelaar van zijn voorvaderof het uiterlijk van de tweekleurige tank (waarvan de twee zijpanelen van geborsteld aluminium afneembaar zijn) en het gewatteerde zadel. Voor de rest vinden we moderne elementen zoals de 4 LED-segmenten die een omtrek vormen op het externe deel van de koplamp, of het achterlicht, ook LED, dat een "U" tekent onder het Ducati-schrift van het zadel, waaronder we een USB-aansluiting vinden, nog een handig vleugje moderniteit. Er bestaat weinig plastic, veel metaal en een aspect essenziale, zoals het hoort te zijn. Ook de instrumentatie is een mix van klassiek (de ronde vorm), essentieel (een enkel element rechts van de bestuurder geplaatst, zonder al te veel franjes of knoppen om door de menu’s te navigeren) en modern (het is een digitaal display). Mooie ik gespaakte cirkels, die het voorrecht zijn van de Classic-opstelling van onze test en van de Urban Enduro, naar onze mening de mooiste om naar te kijken. Ook voor de uitlaat zijn twee belangrijke kenmerken zorgvuldig bestudeerd: lijn en prestatie. Als je ernaar kijkt, lijkt het op de combinatie van bochtige spruitstukken (een esthetische gril die je echter dwingt om de uitlaat te demonteren elke keer dat je aan de riemen werkt) en een korte, moderne en mooi om naar te kijken terminal. In werkelijkheid merk je, wanneer de beweging schuin staat, dat de twee elementen niet rechtstreeks met elkaar verbonden zijn, maar dat er in het onderste gedeelte een "grote pan" zit die een deel verbergt dat nodig is voor de juiste werking en positionering van de katalysator. Meer in het algemeen: als je rond de Scrambler gaat en hem nauwlettend in de gaten houdt, het is duidelijk dat alles goed bestudeerd en uitstekend gemaakt is. Elk element maakt deel uit van de stijl van deze motor, niets is op zijn plaats. De zwarte achterbrug is prachtig, met de monoshock aan de linkerkant geplaatst, de motorafwerking is verfijnd, met een matzwarte kleur en enkele details zoals bijvoorbeeld het verticale deel van de cilindervinnen in contrasterende metaalkleur. Alles is essentieel, maar nooit arm. De vork is ondersteboven, de voorremschijf is enkelvoudig, maar met een prestigieuze Brembo radiaal gemonteerde remklauw en een grote diameter. Dan is er veel ruimte om de fiets aan te passen, omdat het Scrambler-concept kan worden ervaren zoals het is, maar ook door te spelen met details en aanpassingen die het tot een uniek stuk kunnen maken.

Motor en prestaties:

Rating:  

Gemakkelijk ja, maar met de juiste kracht

Foto door “LINGEGNERE”

De motor van de Scrambler is een klassieke Ducati: de L-twin met desmodromische distributie en luchtkoeling. De 803 cc is afgeleid van die van de Monster 796, maar met specifieke nokkenassen om het een ander, vloeiender en homogener karakter te geven. Het blijft twee kleppen per cilinder, met een maximaal vermogen van 75 pk bij 8.250 tpm en 68 Nm koppel bij 5.750 tpm. De moderne 6-versnellingsbak wordt dan gecombineerd met een APTC-type slipkoppeling. De levering is lineair en maakt de “gemakkelijke” kracht voor iedereen, maar tijdens het rijden met de Scrambler hebben we de twijfel kunnen wegnemen dat hij te stil was. Om je een idee te geven: 75 pk is tegenwoordig niet veel. maar ze zijn genoegAls je ervan overtuigd bent dat je om één wiel te maken als een gek moet slijpen, zet dan de motor als een hoed op, zoals een journalist deed bij de Californische presentatie van de Scrambler. We hebben het vele malen herhaald: de cijfers zeggen niet alles, soms vertaalt overdreven vermogen zich niet in plezier, andere keren is minder dan 80-90 pk voldoende om smaak te geven aan de rijervaring. Op deze manier heeft het rijden met de Scrambler al onze twijfels weggenomen, de motor maakt deel uit van een project en weerspiegelt volledig de kenmerken ervan. Het is gemakkelijk te rijden, je hebt niet eens elektronica nodig (althans op droog asfalt) om altijd veilig te zijn, maar dankzij het geweldige rijgedrag kun je zonder problemen veel krachtigere fietsen bijhouden. Een versie met nog een paar paarden wilden we helemaal niet. Bovendien maakt de afgeronde en vloeiende levering het ook gemakkelijk voor degenen die plezier willen hebben tijdens een paar ritjes over onverharde wegen, zoals het hoort voor een fiets die deze naam draagt. Voor degenen die het een interessantere stem willen geven, is het noodzakelijk om in de portemonnee te graven en de originele uitlaat te vervangen, die erg "beleefd" is.

Rijden en hanteren:

Rating:  

Het rijdt als een fiets en kan leuk zijn voor degenen die ervan genieten

Foto door “LINGEGNERE”

Er was enige scepsis, dat geven we toe. Ofwel vanwege de prijs die, bij een overhaast oordeel, superieur lijkt aan de inhoud, ofwel vanwege alle media-inspanningen voor de lancering van wat niet alleen een model maar ook een nieuw merk is, leek het ons dat de aspecten die zijn voor ons van fundamenteel belang als een motorfiets uit het zicht is verdwenen. Het was echter een zeer aangename verrassing om op de Scrambler te stappen, een motorfiets die kan worden bestuurd als een fiets, supergemakkelijk te hanteren, maar die geweldige emoties kan opwekken, zelfs voor degenen die al jaren rijden en een goede rit waarderen. Een fiets om mee te wandelen, maar ook om mee op pad te gaan en veel voldoening uit te halen. Een handvol bochten was genoeg om ons te overtuigen, tussen de Culmine-pas en Val Taleggio. De eerste smalle en ideale terreinen voor een motorfiets als de Scrambler, snel en gemakkelijk te besturen als weinig andere, voordat we in plaats daarvan verdergaan met de opeenvolging van richtingsveranderingen en bredere bochten, vanaf de derde en vierde versnelling, die we naar beneden zien gaan het Bergamo-gebied. Misschien omdat we zijn vers van een ervaring op dit gebied, maar na een paar bochten rijden de Scrambler het gevoel is precies dat van het rijden op een Flat Track-motorfiets. Breed stuur, lichte voorkant, je rijdt met je gewicht naar voren om de voorkant te belasten en met de schouders bijna boven het stuur zelf. De Classic heeft een hoge, van de 4 hierin verschilt alleen de Full Throttle die een lagere heeft. In eerste instantie zijn de banden een beetje eng, je verwacht dat ze een esthetische gril zijn waar voor betaald zal worden in termen van grip op de weg , en in plaats van de Scrambler "blijft daar altijd", zelfs als je er hard tegenaan gaat. De voetsteunen zijn laag, maar raken niet gemakkelijk de grond, maar de toppen van de voeten wel. Je rijdt dan op je tenen, schuift ze naar achteren en houdt ze van binnen goed gesloten om te voorkomen dat je in de eerste bocht wegglijdt. Dat het gemakkelijk is, is meteen duidelijk, kijk er maar eens naar, eenvoudig en "geconcentreerd" op motorgebied, met duidelijke voordelen in termen van massacentraliteit. Ik ben De Scrambler weegt droog 170 kg, 186 in rijklare toestand. Ze gaan met 6 en een half omhoog in de Classic-configuratie, maar er verandert weinig. De lage zit, vlotte bezorging en gemakkelijke bediening maken het af misschien wel de beste motor op de markt, ook voor het afleggen van het rijbewijsexamenBovendien is de macht voldoende om dat rechtstreeks en zonder beperkingen te verkrijgen, op voorwaarde dat de leeftijd het toelaat. Het remsysteem is ook uitstekend, en hoewel het gebaseerd is op een enkele schijfrem en een enkele remklauw, heeft het deze van niemand minder dan de Panigale overgenomen.. Een groot record van 330 mm gecombineerd met één Brembo monobloc radiale remklauw met 4 zuigers zorgt ervoor dat het remmen altijd op peil is: er is ook een systeem aanwezig Bosch ABS van de nieuwste generatie. Ook al zal dit aspect voor iedereen niets veranderen, dankzij de banden waarmee hij is uitgerust, is de Scrambler echt zoals de naam doet vermoeden: op onverharde wegen komt de Flat Track-ziel echt naar voren en kun je met plezier twee traverses maken zonder piloot te zijn. Precies wat degenen die dit type motorfiets hebben gemaakt, hebben gedaan.

Prijs en verbruik:

Rating:  

We gaan uit van 8.240 voor de Icon, 9.640 voor de andere drie versies

Foto door “LINGEGNERE”

Om politiek correct te zijn zouden we kunnen zeggen dat de prijs in lijn is met de concurrentie. Sterker nog: de Triumph waarmee hij de naam deelt kost maar liefst 10.190 euro en is zeker minder briljant in het licht van zijn 59 pk. In werkelijkheid zijn de twee fietsen moeilijk te vergelijken, het zijn twee heel verschillende interpretaties van het "Scrambler-concept". Om de waarheid te zeggen: het is heel moeilijk om hem met welke andere motor dan ook te vergelijken, omdat we te maken hebben met een uniek genre, dat in sommige opzichten transversaal is aan de segmenten die we gewend zijn te analyseren. Naar onze mening het instapniveau tot de Ducati Scrambler-wereld, de Icon, met ongeveer 8.240 euro (rood, want geel kost 100 euro meer) is al niet goedkoop, ook al rechtvaardigt het bij nader inzien zijn kosten zonder grote problemen. Daar Tijdloos van onze test en de Stedelijke enduro, die onder andere de dure spaakvelgen krijgen (die vanuit esthetisch oogpunt echter een must zijn), stijgen tot 9.640 euro, dezelfde prijs als Full Throttle (die uitlaten heeft en een sportieve opstelling gecombineerd met lichtmetalen velgen). Wij, maar we zouden een zeer complexe discussie kunnen krijgen over de werkelijke waarde van een product, die concepten omvat zoals merkwaarde en nog veel meer naast de loutere productiekosten. We hadden enige twijfels of het meer was dan de prijs die je van deze fiets zou verwachten. Gewoon om in Casa Ducati te verblijven er is slechts 600 euro dat hem scheidt van de veel sportievere Monster 821 Dark, nog eens 500 voor de "standaard". Zo’n beperkt verschil dat, ook al mogen de twee modellen elkaar niet overlappen omdat ze diepgaand van elkaar verschillen, er weinig ruimte lijkt te blijven voor een gepeperd model van de Scrambler, met wat meer pk’s en een sportiever chassis. Om deze reden zou naar onze mening de prijs het enige belangrijke minpunt van de Scrambler kunnen zijn. Uit de verkoopgegevens blijkt echter dat de prijskeuze juist was, omdat Met 9.000 verkochte exemplaren in de eerste helft van 2015 is het een belangrijk succes geworden. Aan zijn kant heeft de Ducati Scrambler ook goede verwachtingen dat hij zijn waarde in de loop van de tijd zal behouden, ook omdat het merk Ducati steeds meer een zekerheid wordt, steviger gemaakt door de samenwerking met de Audi-groep en ver verwijderd van de tijden van veronderstelde slechte betrouwbaarheid. Kijk vervolgens eens naar de prijslijsten, Welke fiets biedt voor minder dan 10 euro net zoveel stijl, kwaliteit en plezier als de nieuwe Scrambler?

VOORS EN TEGENS
Wij vinden het leuk:
Prachtig en met een unieke stijl, makkelijk te besturen en boven verwachting leuk

We vinden het niet leuk:
Hoge prijs, uitlaat die het rechterbeen verwarmt in stadsverkeer

Ducati Scrambler Classic: de Motorionline-rapportkaart

motor:
Behandeling:
Versnellingsbak en transmissie:
Remmen:
schorsingen:
gids:
Pilotencomfort:
Passagierscomfort:
Uitrusting:
Kwaliteitsprijs:
Lijn:
Consumptie:

Foto van de test door “LINGEGNERE”
Testkleding:
Jasje: Dainese Washington-jas
Broek: Dainese Jeans Prattville
Handschoenen: Dainese Blackjack zwart
Schoen: Stylmartin-zonsondergang
romp: AGV RP60 Spetter