Ducati Panigale V4S: kunst die motorfiets wordt [ROAD TEST VIDEO]

Ducati Panigale V4S modeljaar 2018 – Moeten we haar aan je voorstellen? Het is een motor die jullie allemaal op het eerste gezicht zullen herkennen, het is hem inderdaad, de spectaculaire Panigale V4, in dit geval in de uitvoering S. Maandenlang is het de meest besproken en bewonderde motorfiets geweest, ook al is het eigenlijk voor vrijwel iedereen het blijft slechts een droom om te bewonderen, waarvan weinigen de mogelijkheden hebben, financieel of anderszins, om hem in de garage te zetten. Een motorfiets met drie zielen, naar onze mening, één gekoppeld aan zijn charme, zowel esthetisch als technisch, één aan zijn effectiviteit op het circuit, ook gecombineerd met de aangeboren neiging om komma's te trekken met het achterwiel tussen de ene bocht en de andere en ten slotte dat dat het, in tegenstelling tot wat je zou denken, zelfs onderweg kan worden gebruikt. In deze context is hij gemakkelijker en rijdt hij beter dan de 1299 die hij vervangt, en biedt hij unieke emoties en sensaties, zelfs zonder de verplichting om ermee het circuit op te gaan.

Uiteraard heeft het potentieel en kenmerken die alles beperkend maken, tot het punt dat je zelfs op het circuit de dag niet kunt afsluiten met het idee dat je het hebt uitgebuit, zo niet 100%, dan toch in ieder geval genoeg om er een volledig oordeel over te geven. Er zijn veel parameters die moeten worden ingesteld, maar bovenal is ze in staat dingen te doen waarvan zelfs een ervaren piloot zichzelf moeilijk kan overtuigen dat hij ze kan, en haar zo vertrouwt dat hij vol gas geeft. Het speelt met de grenzen van de natuurkunde, niet alleen met elektronische hulpmiddelen, maar ook met een technische basis die het beste in elke sector exploiteert, van het chassis tot de remmen, via een tot nu toe absoluut exclusieve band en, uiteraard, de resultaat van ervaring in competitie. Laten we proberen u iets van zijn magie te vertellen, in een poging de sensaties met u te delen die een object dat zo dicht bij de kunst staat, kan geven aan degenen die op het zadel zitten.

Esthetiek en afwerkingen:

Rating:  

Er ontstaat een unieke stijl, die elegantie en sportiviteit combineert zoals alleen Italianen dat kunnen

De eerste van de drie zielen die naar onze mening de nieuwste superbike van Borgo Panigale kenmerken, is degene die verbonden is met zijn charme. Een charme die begint met een unieke look, maar doorgaat in technische oplossingen die een tweewielerliefhebber niet onverschillig kunnen laten, of hij nu een Ducatista is of niet. Geen enkele andere fiets kan er op dit vlak mee concurreren. Dit is onze persoonlijke mening, maar volgens ons door velen gedeeld. Misschien kan alleen MV Agusta in de buurt komen, maar we moeten een oneindig haakje openen om een ​​vergelijking te maken tussen twee Italiaanse mythen, waarvan er één wordt gekenmerkt door ups en downs die verband houden met financiële problemen die Ducati nu grotendeels is vergeten. Mede dankzij het Duitse eigendom beschikt het Bolognese bedrijf over vooruitzichten en een brede visie op zijn activiteiten, waardoor het durft als nooit tevoren. De V4 zelf is het resultaat van Italiaans genie, maar ondersteund door de techniek en het kapitaal van een elite auto-industrie.

Terugkomend op de esthetiek van de Panigale V4: sommigen worden misschien zelfs helemaal gek en kopen hem alleen maar om hem te bewonderen. Elegant sportief, niets anders zoals zij komt zo dicht bij een kunstwerk. Zo mooi dat er zelfs met de nieuwe motor geen esthetische revolutie is geweest, maar alleen is geëvolueerd, met modernere accenten en innovaties. Het innovatieve TFT-dashboard is nieuw, rijker aan informatie en nu leesbaar in alle lichtomstandigheden, terwijl de V4 qua uiterlijk hoekig en agressief in de neus is, gedefinieerd door de LED's in de koplamp. De Panigale V4 is echter ook zacht en bochtig, extreem compact en laat weinig ruimte voor mogelijke kritiek op zijn ontwerpkeuzes. In het zijaanzicht kunnen we een glimp opvangen van enkele concepten die verband houden met wat zich onder de huid bevindt, waar het nog meer weet te verbazen dan alleen qua esthetiek. We vinden het nieuwe voorframe (denk dat het maar 4 kg weegt!), waardoor samen met de ondersteunende motor de totale waarde op de weegschaal op slechts 195 kg blijft, droog zelfs 174 kg. De juweeltjes, waarover we urenlang kunnen praten terwijl we van een drankje nippen en het alleen of in gezelschap bewonderen, zijn ontelbaar, van de speciaal daarvoor ontworpen achterband, de nieuwe Pirelli Diablo Supercorsa SP in maat 200/60, of de even exclusieve remklauwen Brembo Stylema-rem, lichter en beter presterend dan de M50, voorheen aan de top van het assortiment van het bedrijf Bergamo.

Motor en prestaties:

Rating:  

De hulp van extra cilinderinhoud, gecombineerd met de magie die is geleend van de MotoGP

De echte ster van deze fiets is de Desmosedici Stradale. Een motor die niet alleen een van de weinige is die een eigen naam heeft, maar ook de historische overgang van V2 naar V4 markeert en die veel technische oplossingen leent van de MotoGP. Laten we bijvoorbeeld de boringwaarde van 81 mm vermelden, maar met een langere slag, om het koppel bij lage en gemiddelde snelheden te vergroten. Op deze manier stijgt de cilinderinhoud boven de drempel van één liter, tot 1.103 cc. Niets nieuws, als we bedenken dat de 1299 ook de licentie kreeg om verder te gaan dan de 1.200 cc die vereist is door de SBK-voorschriften voor de tweecilindermotoren, oplopend tot 1285 voor de wegversie. We vinden dan de tegengesteld draaiende krukas, waarvan de voordelen uit de eerste hand kunnen worden gezien in termen van gyroscopisch effect en traagheid. Dankzij deze maatregel is de V4 buitengewoon gemakkelijk te hanteren, wendbaar en heeft hij minder neiging tot wheelies. De ontstekingsvolgorde is ‘twin pulse’, wat het geluid en karakter van een V2 simuleert. Het resultaat, om maar wat cijfers te geven, is een maximumvermogen van 214 pk bij 13.000 tpm, met de begrenzer boven de 14.500, maar dit gaat op tot 226, alleen door de race-uitlaat te monteren. Met een gewicht van minder dan 65 kg stijgt de Desmosedici Stradale iets meer dan 2 vergeleken met de tweecilinder, waardoor de Panigale V4 een verhouding van 1,1 pk/kg kan bereiken.

Naast de "koude" cijfers zijn de indrukken met betrekking tot deze nieuwe 4° V90-motor (niet langer "L"-vormig, zoals in de Ducati-traditie) met Desmodromic-distributie allemaal positief, vanaf het begin, met een ongetwijfeld bekende stem. Dit is te danken aan de explosies met een opeenvolging die het geluid doet lijken op dat van de tweecilinder, en bovendien de leveringscurve vullen, vanaf zeer lage toerentallen. Als aan de ene kant de stuwkracht pas indrukwekkend wordt vanaf 7-8 duizend tpm, met een acceleratie die niet gemakkelijk te bereiken is tot ongeveer 14.700 van de begrenzer, zelfs op het circuit, kun je aan de andere kant op de weg hervatten in de zesde versnelling binnenkort ruim 1.000 spins, zonder enige onzekerheid. Een motor die het altijd heeft en die onverwachte eigenschappen heeft, zoals een elasticiteit die een verkeerde versnelling vergeeft zonder veel te betalen aan stopwatch, als je op de baan bent. Zonder naar de toerenteller te kijken, schakel je altijd eerder dan je kunt, omdat de acceleratie werkelijk bijna oneindig en "gênant" is. Onderweg vergeet je hem 100% te gebruiken (niet alleen vanwege de wegcode, maar vooral omdat het onmogelijk zou zijn om dat veilig te doen), maar toch zorgt hij voor intense emoties die ons ertoe aanzetten te zeggen dat het zo zou zijn zonde om de Panigale V4 te degraderen voor gebruik op het circuit. Hij trilt niet, juist dankzij de natuurlijk uitgebalanceerde V4-architectuur, zonder dat de secundaire assen moeten worden uitgebalanceerd, terwijl hij duidelijk opwarmt en dat voel je als je stilstaat bij de verkeerslichten of met lagere snelheid rijdt in deze verzengende zomer. We namen het mee naar de San Marcopas en genoten er behoorlijk van. We kozen deze wegen vooral voor de choreografische bochten zonder borstweringen en vangrails, maar wegen met bochten met een grotere straal zouden ons in staat hebben gesteld meer durf te hebben en nog een paar procentpunten van het potentieel van de V4S te benutten. Het moet echter gezegd worden dat, vooral bij gebruik van de Street Riding Mode, die het volledige vermogen behoudt maar alle parameters optimaal instelt voor rijden op de weg, van de motorelektronica tot de ophanging, deze fiets veel minder angst inboezemt dan hij lijkt. . De elektronische hoofdstellen leggen de veiligheidslat hoger, zonder afbreuk te doen aan de adrenaline, waardoor de ervaring toegankelijk wordt voor een breder publiek, maar bovenal het minimale aandachtsniveau verlaagt dat nodig is om een ​​motor van 214 pk en 124 Nm koppel te gebruiken (bij 10 tpm). .

Op het circuit is alle aandacht gericht op de rondetijd en het is vaak niet mogelijk om te genieten van aspecten van een motorfiets die de Panigale V4 op plaatsen als deze, zelfs zonder op tempo te stoppen, kan bieden. Een extreme motorfiets die gemakkelijk, volgzaam en veilig is, als hij met een beetje gezond verstand wordt bereden. Zijn geluid en zijn uitvoering lijken heel dicht bij poëzie, maar we kunnen niet ontkennen dat het verlangen om hem te horen schreeuwen met snelheden die alleen op het nummer kunnen worden bereikt, bij ons is gekomen.

We konden er daarom niet omheen en kozen daarvoor voor het Brescia-circuit van Franciacorta, deels omdat we hier waren gekomen om de "oude" 1299 te testen, deels ook omdat we, ondanks dat het een nogal kronkelig circuit was, een veel over de technische kwaliteiten van deze motor. Natuurlijk is Mugello of een sneller circuit de beste habitat voor de V4, die dankzij zijn potentieel het vermogen heeft om elk recht stuk kort te maken. Hier konden we echter de teugels gedeeltelijk loslaten van de viercilinder, die zijn kenmerken begint te vergelijken met die van de Desmosedici die races in het MotoGP Wereldkampioenschap voelbaar maken. Als we verder gaan naar de Sport- en Race-modi, begint alles op een opwindende, minder gefilterde manier te voelen, de Ducati-stijl die we in het verleden kenden, komt naar voren, met een reactievere motor, ook al is de V4 misschien minder fysiek om te rijden. zelfs binnen het bereik van iets minder ervaren piloten. De Quickshift past de snelheid van het schakelen aan op basis van de positie van de fiets, zachter als u leunt om de afstelling niet te verstoren, en vrijwel onmiddellijk als u op het rechte stuk een versnelling op- of terugschakelt. Zelfs het ABS laat, wanneer het in de Race-modus wordt geschakeld, de achterkant bij het instappen glijden en ronde na ronde begin je bijna vanzelfsprekend aan de dwarsbalken te wennen. Natuurlijk, vooral bij het verlaten van bochten, is het allesbehalve eenvoudig om de geest, die ons blijft aarzelen met het gaspedaal, te dwingen het open te houden terwijl de achterkant breder wordt. Slide Control (DSC) is slechts één onderdeel van een ongeëvenaard elektronicapakket. Veel parameters die eenvoudig kunnen worden ingesteld, zowel met de vooraf ingestelde en aanpasbare rijmodi als door op de afzonderlijke items te reageren, zelfs zonder dat u de fiets hoeft te stoppen. In het midden bevinden zich het ‘brein’ dat gebruik maakt van het 6-assige traagheidsplatform (6D IMU) en dat het Bosch EVO Cornering ABS, de Ducati Traction Control EVO (DTC EVO), de Ducati Slide Control (DSC), de Ducati Wheelie Control EVO (DWC EVO), de Ducati Ducati Quick Shift up/down EVO (DQS EVO) en de Engine Brake Control EVO (EBC EVO). Op de Panigale V4S (en op de special) vinden we dan de knop voor Power Launch (DPL), in het onderste gedeelte van het rechterblok. Het maakt ongelooflijke starts vanuit stilstand mogelijk, waarbij drie niveaus van "controle" kunnen worden gekozen, waarbij de elektronica minder invasief wordt en alle mogelijkheden van een ongelooflijke motor wordt benut.

Zoals we al hebben gezegd, is het een motorfiets waarvan het potentieel moet worden verkend met vele dagen op het circuit, misschien op verschillende circuits, zowel om de elektronica te ontdekken, maar vooral omdat, enerzijds, de V4 gemakkelijker en minder zwaar is. fysiek veeleisend dan de V2, om hem 100% te kunnen benutten, is veel vertrouwen en de vaardigheid van een professionele bestuurder vereist.

Rijden en hanteren:

Rating:  

Glijdend speelgoed: de controle overnemen zoals Stoner, zonder er één te zijn

Alles is ontworpen om van deze fiets de best mogelijke basis voor Superbike te maken, we ontdekten dat hij erin slaagt de lat hoger te leggen en veel referenties in het circuitrijden behoorlijk te veranderen, maar tegelijkertijd grotendeels exploiteerbaar te zijn, zelfs zonder een rijder te zijn. De verdiensten gaan, naast het chassis en de motor, naar de uitstekende elektronica, die het schakelen op verschillende manieren regelt, afhankelijk van de hellingshoek van de fiets, hetzelfde geldt voor de tractiecontrole en het ABS. Deze laatste kan niet alleen van het Cornering-type zijn, maar kan ook zo worden geconfigureerd dat de achterkant kan worden vergrendeld, zodat de motorfiets in bochten zijwaarts kan worden ingebracht. Op dezelfde manier kunt u bij het verlaten profiteren van de Slide Control en gecontroleerde drifts uitvoeren. We vinden dan een nieuwe generatie elektronische ophangingscontrole, beheerd door de Öhlins Smart EC 2.0, standaard op de V4 S en Speciale. Een regeleenheid die inwerkt op de Öhlins NIX-30 vork en de Öhlins TTX 36 achterschokdemper, die worden gecompleteerd door de stuurdemper, ook Öhlins. Op de standaard V4 vinden we vooraan de 43 mm Showa Big Piston Fork (BPF) die volledig verstelbaar is, net als de Sachs monoshock aan de achterkant. Zelfde levering ook voor de stuurdemper. Ook heeft de V4S gesmede aluminium velgen, die bij de Speciale zelfs magnesium kunnen worden (optioneel kost 4 euro!).

De Panigale V4S verbaast bij het ingaan van bochten, met een 10/600 voorkant die precies is, terwijl de motor, ondanks dat hij een maxi is, net zo wendbaar is als een "2" en je er meteen op een natuurlijke manier in perfecte harmonie mee brengt . Een van de terugkerende woorden als je het aan iemand beschrijft, is vloeibaarheid, zowel in het gedrag tussen de ene bocht en de andere, als in het motorvermogen, dat aanzienlijk is verbeterd in vergelijking met de vorige V1299 XNUMX.

Als de Panigale V4 op de weg gemakkelijker te rijden is en de onvolkomenheden van het asfalt zonder grote problemen weet te verteren, zoals we in onze test hebben kunnen ontdekken, is hij op het circuit zo revolutionair en met zulke verfijnde elektronica en in staat om dat te doen dingen die nog nooit eerder zijn gezien, dat zelfs een deskundige piloot, voordat hij al zijn potentieel vertrouwt en benut, er behoorlijk lang over doet, zo erg zelfs dat hij bij de vergelijkingen achter enkele directe rivalen terechtkwam, die op papier inferieur zijn aan hem, maar ook Sterker nog, als je denkt dat de V4-testrijder, Alessandro Valia, een rondetijd van 1.36 reed in Valencia, ongeveer 5 seconden van de MotoGP-pool!
We reden er eerst mee op de weg en daarna op het circuit, maar we bewonderden hem ook als hij stilstond, en bleven er steeds meer van overtuigd dat de Panigale V4 een van de beste Italiaanse uitmuntendheid vertegenwoordigt. De concurrentie mag dan hevig zijn, een motorfiets die zo fascinerend is vanuit alle gezichtspunten, is een ongeëvenaarde referentie.

Prijs en verbruik:

Rating:  

Uiteraard belangrijke prijzen, vooral voor de V4S en de zeer exclusieve Speciale

We sluiten zoals gewoonlijk af met de prijs, ook al lijkt het over kunst bijna lelijk. De Panigale V4 begint bij 22.590 euro, iets meer dan de 1299 die hij vervangt (was zo’n 850 euro minder). Het is niet alleen het "instapmodel", maar ook de enige die wordt geleverd met de passagierskit, die optioneel nog op de V4S kan worden gemonteerd. De prestigieuze Öhlins-ophangingen, met Smart EC 2.0-systeem, evenals gesmede velgen en een lichtere lithiumbatterij, brengen de prijs voor deze V27.890S op 4 euro. Als je op zoek bent naar iets dat nog exotischer en exclusiever is, dan vind je op de prijslijst de V4 Speciale, geproduceerd in een gelimiteerde oplage van 1500 exemplaren en geprijsd op 39.900 euro, wat met de magnesium racesturen 43.900 wordt. De V4 Speciale biedt uiteraard alles wat van de V4S wordt verwacht en wordt vervolgens gekenmerkt door een speciale kleurstelling, carbondetails, Alcantara-zadel, speciale handvatten, verstelbare voetsteunkit, gelede rem- en koppelingshendels en een hendelbeschermer voor de voorrem, met de absoluut juweeltje van het uit massief vervaardigde stuurkop, met identificerende nummering.

Omdat het de meest exclusieve versie is, maar ook specifiek ontworpen voor gebruik op het circuit, wordt hij geleverd met een rijk uitrustingspakket, bestaande uit de Ducati Performance race-uitlaat van Akrapovič in titanium (alleen al kan hij oplopen tot 226 pk, met een extra koppel van 11 Nm), van de racevoorruit, de kit voor het verwijderen van de kentekenplaathouder, vervangende doppen voor de uit massief aluminium vervaardigde spiegels, de motorafdekking en de racetankdop. Er is ook de Ducati Data Analyzer met GPS (DDA+ GPS), optioneel verkrijgbaar voor de andere versies (zoals voor het Ducati Multimedia System - DMS) en waarmee u kunt profiteren van een echt telemetriesysteem.
Niet dat dit bijzonder belangrijk is op een fiets als deze, maar van de 6.9 ​​liter per 100 km van het opgegeven cijfer ontdekten we in het weggedeelte van onze test een veel beperktere 5.2 (dus ruim 19 km/l). Veel technologie leidt ook tot een betere efficiëntie, dus een detail dat verre van irrelevant is.

VOORS EN TEGENS
Wij vinden het leuk:
Het legt de prestatielat hoger, vanuit alle gezichtspunten: chassis, motor en elektronica, met een ongeëvenaarde outfit en steeds gemakkelijker en minder fysiek om te rijden, zowel op de weg als op het circuit
We vinden het niet leuk:
Prijs niet voor iedereen, moeilijk om het 100% te gebruiken

Ducati Panigale V4S: de Motorionline-rapportkaart

motor:
Behandeling:
Versnellingsbak en transmissie:
Remmen:
schorsingen:
gids:
Pilotencomfort:
Passagierscomfort:
Uitrusting:
Kwaliteitsprijs:
Lijn:
Consumptie:

Gianluca Cuttitta werkte mee en testte de motor ook op de weg, maar hield zich vooral bezig met de circuittest en de indrukken die je in dit artikel vindt

We danken het circuit van Franciacorta voor zijn gastvrijheid en voor de foto's op het circuit bedanken we Racebooking.

Testkleding:
Onderweg: Spidi handschoenen, jas en broek
Op de baan: leren Spidi Track Wind Pro-pak en Carbo 3-handschoenen
Laarzen: Stylmartin Stealth
Helm: Suomy SR Sport Dovizioso GP-replica