Ducati Multistrada 1200 Enduro, nul offroad-ervaring en meteen aan de top! [WEG TEST]

Tomas Del Campo werkte mee

Ducati Multistrada 1200 Enduro – De Multistrada kent een grote groep liefhebbers, maar het was niet genoeg. Na de revolutie van vorig jaar (hier is onze proefrit), met de introductie van absolute innovaties zoals de motor met DVT variabele kleptiming, The Cruise Control standaard, of integratie met Bluetooth, dit jaar probeerde hij de aanval op zijn Majesteit BMW R1200GS, met de Enduro-versie, die knipoogt naar degenen die op zoek zijn naar off-road, of op zijn minst de smaak van avontuur. Die ‘Multi’ aan het begin van zijn naam wordt nu verder gelegitimeerd door de nieuwe features. Laten we het over één hebben 19" voorwiel, achterbrug in plaats van de enkelzijdige achterbrug en langere veerweg, wat zich vertaalt in een roeping voor off-road rijden, wat niemand ooit van een Ducati had verwacht, maar ook in meer comfort vergeleken met de "standaard Multi", wat waarschijnlijk is waar de klant van een motorfiets als deze naar op zoek is .

Als het onwaarschijnlijk is dat u voor extreme routes gaat, zult u verrast worden door de voordelen die het met zich meebrengt met het oog op lange reizen, en door de uiterst aantrekkelijke esthetiek, dankzij de geïntroduceerde innovaties. De zeer krachtige motor van 160 pk blijft bestaan, hij krijgt een specifieke Enduro-modus, hij overschrijdt de drempel van 20 euro, met een catalogusprijs van bijna 21 (20.990, 1.100 meer dan de "S" waarvan hij is afgeleid). Het is een vlaggenschip, als we het zo willen definiëren, dat vanuit vele gezichtspunten de meest veeleisende fijnproevers kan bevredigen. Met de enorme aluminium tassen is hij perfect voor op reis, misschien met twee personen en zonder al te veel beperkingen op te leggen aan de bagage, blijft het een prachtig monster om agressief te rijden, met een stuwkracht en een geluid dat maar weinig concurrenten vinden, terwijl de innovaties het mogelijk maken voor degenen die dat off-road willen doen, of meer gewoon om uit de problemen te komen, ook al vereist de reis een passage weg van het asfalt. Een complete motorfiets met een dubbele ziel, ook al zou je, als je echt van off-road rijden houdt, hem moeten kiezen met noppenbanden, die zonder meerprijs verkrijgbaar zijn (die uiteraard minder goed presteren op asfalt). Omdat we feitelijk aan het einde van het seizoen zijn, kunnen we u vertellen dat deze niet al het succes heeft behaald dat we hadden kunnen verwachten, maar nadat we ermee hebben gereden, zijn we er zeker van dat hij het resultaat van de Multistrada 1200, verkocht in meerdere eenheden in zijn tweede levensjaar.

Esthetiek en afwerkingen:

Rating:  

Een overtuigende eerste keer

Gepresenteerd op de laatste editie van Eicma, werd er mee bewonderd een transformatie die haar een nog impactvollere uitstraling gaf. Naast het 19"-wiel kan hij inderdaad pronken mooie spaakvelgen, die de banden tubeless houden dankzij de choreografische aanvallen op het externe deel van het matzwarte kanaal. Daarnaast vinden we dan de extra grote tank, een element dat hem van slank naar imposant verandert en maar liefst 30 liter kan bevatten.

De snavel is verlengd om meer bescherming tegen stenen te bieden, de zijkanten zijn nu van aluminium, net als de set met optionele tassen, echt gigantisch, met de mogelijkheid om tijdens het reizen veel te laden (zoals gewoonlijk heeft de uitlaatzijde een interne opstap wat de capaciteit enigszins vermindert), maar met een aanzienlijke hoeveelheid ruimte naast de vorm van het stuur. Door ze te kiezen, wordt de voorkeur gegeven aan praktische aspecten (het demonteren en monteren ervan is echt heel eenvoudig en handig), evenals aan het laadvermogen, maar wordt de esthetiek een beetje opgeofferd, omdat ze een speciale en duidelijk zichtbare bevestigingsstructuur vereisen wanneer ze zonder koffers reizen. Er blijft de mogelijkheid bestaan ​​om te profiteren van de geïntegreerde hulpstukken en de kleinere bijpassende tassen te gebruiken. In dit geval is het dus niet nodig om de extra structuur te monteren die u op het te testen monster ziet. De door het bedrijf voorgestelde limiet met gemonteerde tassen is hoog, je kunt zelfs tot 180 km/u rijden!

De zadelhoogte neemt toe, die meer "ingegraven" is in de fiets, om hem zo laag mogelijk te houden. Je kunt het erin kiezen drie configuraties, van 850 tot 890 mm vanaf de grond. We vinden dan features voor offroad-rijden, zoals de metalen voetsteunen met inzetstukken die kunnen worden geëlimineerd bij het rijden met enduro-laarzen, terwijl de achterrem en versnellingsbak verstelbaar zijn, wederom voor "staand" rijden. Voor de rest vinden we de vorig jaar ontdekte Multistrada, met veel zeer verzorgde details, vlaggenschipuitrusting en veel kwaliteit. Het instrumentarium biedt via het 5" display een groot aantal gegevens, terwijl de blokken dankzij de achtergrondverlichting ook 's nachts goed te zien zijn. De voorruit is verstelbaar, één hand is voldoende en je kunt het onderweg zonder grote problemen doen. In de hoge stand is de bescherming goed en geschikt om een ​​lange reis aan te kunnen zonder angst voor een pijnlijke nek.

Motor en prestaties:

Rating:  

Boos en agressief als alles gevraagd wordt, rond en homogeen in het ‘toeristische’ aanbod

De Ducati tweecilinder is steeds meer een zekerheid. Laten we beginnen met te vertellen dat het vrijwel identiek blijft aan de Testastretta 1200 DVT vorig jaar getest op de Multistrada S en bevestigt daarom al zijn voordelen. Er zijn enkele ingrepen gedaan met betrekking tot de variabele timing, om nog meer koppel aan de onderkant te geven en de levering in de middentonen voller te maken. De vermogens- en koppelgegevens blijven ongewijzigd, met i 160 pk bij 9.500 tpm en 136 Nm bij 7.500 tpm. Het is duidelijk een eenheid euro 4. Andere interventies zijn in plaats daarvan ontworpen om de Multistrada Enduro in staat te stellen zonder problemen belangrijke doorwaadbare plaatsen te maken. Een laatste interessante nieuwigheid, gezien de omvang die op het spel staat, is de introductie van het systeem Voertuig Hold-controle, die op de achterrem inwerkt, waardoor het bergopwaarts starten wordt vergemakkelijkt. Gezien het feit dat de Enduro, althans als concept, in de ‘GS’-richting beweegt en een vergelijking maakt met de BMW-wereld, zijn wij van mening dat deze 1.200 een karakter heeft dat hem halverwege plaatst, tussen de boxer 1.200 en de inline 4 van het Propellerhuis. Het heeft veel van de narigheid van de 160 pk van de S1000XR, maar combineert het met het meer boeiende geluid van een 2 en met de achterkant en duw naar de bas, onbekend bij multi-fractionisten. Als we een minpunt moeten ontdekken, is het dat het in het verkeer en bij hoge temperaturen erg warm wordt, maar dat kan haast niet anders.

Ga verder met de eigenaardigheden van dit nieuwe model en verkrijg de Enduro-modus. In dit geval zakt de tweecilinder naar 100-paardenen maakt de achterkant los van het ABS-systeem, waardoor deze indien nodig kan worden geblokkeerd en ook de anti-wheeling wordt gedeactiveerd. Zonder de instellingen van de tractiecontrole te veranderen, is het echter moeilijk om de voorkant van de Multistrada, die altijd stevig op de grond staat, omhoog te brengen. Hierbij blijft het systeem voor het beheer van de verschillende parameters ons met enkele twijfels achterlaten, die gemakkelijk kunnen worden opgeroepen, zelfs tijdens het verplaatsen, door te kiezen tussen de 4 rijmodi beschikbaar (Urban, Normaal, Sport en Enduro), maar als je op één enkele parameter wilt reageren (er is alles beschikbaar, aangezien alleen tractie- en wheeliecontrole elk 8 niveaus hebben), moet je een hele tijd stoppen en met de knoppen spelen. De meest "geeky" Ducati-liefhebbers zijn eraan gewend geraakt en offeren een van de vooraf ingestelde modi op om een ​​instelling te configureren die doet wat je wilt in die "5 minuten als hooligan", wat zo nu en dan kan gebeuren. Dus weg met tractie en wheeliecontrole en misschien wel de motor op vol vermogen. Terugkomend op de “Multi” Enduro, een laatste belangrijke verandering betreft de verhouding, iets korter, waarbij een beetje bereik wordt opgeofferd om meer paraatheid te hebben bij lage snelheden en vooral een betere bestuurbaarheid off-road. Dit alles wordt, althans voor zover we hebben kunnen zien, niet betaald met een tastbaar verschil in consumptie.

Rijden en hanteren:

Rating:  

Ze is klaar voor off-road, zolang ze maar een deskundige chauffeur vindt

Iemand die zag dat het live stopte tijdens de laatste editie van Eicma, dacht dat het een onnodige gok zou kunnen zijn. De angst was om voor een motorfiets te staan ​​die knipoogde naar liefhebbers van het genre, zonder een echte neiging tot offroad-rijden te kunnen bieden. Ducati benaderde dit type motorfiets voor het eerst en de twijfels waren, vanuit een bepaald oogpunt, legitiem. Dit gebeurde echter niet lichtvaardig. Om duidelijk te zijn, het nieuws beperkt zich niet tot uiterlijkheden of zelfs tot het vullen van een persbericht, maar is inhoudelijk en krachtig. Sterker nog, de afmetingen van het chassis zijn ook aangepast, de naloop neemt toe tot 110 mm (+4),stuurhoek is 21° (opent met 1), terwijl, vooral voor de nieuwe achterbrug, de wielbasis wint zelfs 65 mm (het is nu 1.594). We vinden dan ophangingen met een grotere veerweg, maar ook typische oplossingen voor "technische" motorfietsen voor offroad-rijden, zoals de vork met het geavanceerde draaipunt.

In de praktijk vertalen al deze veranderingen zich in het feit dat je met de nieuwe Multistrada Enduro kunt genieten van mooie powertraverses op onverharde wegen, zelfs met de Pirelli Schorpioen II. De elektronica helpt behoorlijk, maar we hebben het nog steeds over een motorfiets ruim 250 kg (254 met volle tank), waardoor hij uiteraard geschikt is voor niet-zwaar offroad-gebruik. Bovendien is de bescherming tegen stenen voldoende, maar uitglijden kan niet alleen gevaarlijk zijn, maar ook duur, aangezien het een motorfiets is die 21 duizend euro kost (en meer met tassen en accessoires). Deze Multistrada Enduro is daarentegen perfect voor onverharde wegen, waar je zonder veel moeite een vlot tempo kunt aanhouden en met een comfort dat totaal anders is dan de "S"-versie waarvan hij is afgeleid. Dankzij een specifieke instelling en semi-actieve vering met een veerweg van 200 mm, net als de mogelijkheid om er comfortabel staand mee te rijden, dankzij de genoemde innovaties voor de platforms, evenals de stuur 50 mm hoger. De Pirelli Scorpion II is het "gladde" alternatief voor de knobbelige, uiteraard de meest populaire en de standaard, tenzij gekozen de gratis offroad-optie. Dit zijn de Pirelli Scorpion-rally, die zijn goedgekeurd voor snelheden tot 190 km/u. In beide gevallen daalt de sectie, omdat de achtermaat is 170 (“barra” 60), meer geschikt voor enduro. Als je benieuwd bent hoe ver je durft met de knobbelige "Multi", is er vanaf dit jaar een Enduro-sectie van de DRE (Ducati Riding Experience), dat "uw rijhorizon verbreedt", dankzij een volledige onderdompeling van een offroad-weekend in Toscane, in het gezelschap van deskundige chauffeurs, onder leiding van ex-Dakari-chauffeur Beppe Gualini.

Terugkerend naar gebruik op asfalt, vinden we op de Multistrada Enduro de handige cruisecontrol en daar is ook de centrale standaard. De transmissieketen is echter bevestigd, in een sector waar de cardan bijna een regel is (vrijwel alleen KTM is een uitzondering). De tank is breed, maar de knieën blijven smal, zoals bij de "S" waarvan hij afkomstig is. Dit is geen triviaal detail, want het vertaalt zich in een sportievere rit die de twee zielen van de Enduro verzoent, die openstaat voor offroad-rijders, maar een van de beste op de weg blijft. De fiets blijkt zeer stabiel te zijn op hoge snelheden en we hebben al de toegestane 180 km/u vermeld, zelfs als de tassen gemonteerd zijn, maar de voorkant blijft goed gepositioneerd, zelfs als je verder gaat (uiteraard als de tassen verwijderd zijn). Het enige minpunt, als we het echt willen vinden, is dat de passagier er bij licht sportief rijden last van heeft omdat de handgrepen niet erg functioneel zijn, er verbetert iets als je de achterkant probeert vast te houden, maar de definitieve oplossing zou kunnen zijn zijn om een ​​topkoffer met rugleuning te monteren. Het verdient een opmerking het voorwiel 19, omdat Naast dat het een "stuk" van het pakket is dat gewijd is aan off-road, vonden we hem ook erg leuk op de weg, waar de Enduro niets verliest, maar eerder ronder en gemakkelijker te rijden wordt.

Prijs en verbruik:

Rating:  

Vlaggenschip ook qua prijs, uitstekende autonomie

Laten we beginnen met wat misschien wel het enige pijnpunt zou kunnen zijn: de prijs. De Ducati Multistrada 1200 Enduro is een vlaggenschip dat je werkelijk overal mee naartoe kan nemen, prettig om te rijden, ongeacht je stijl of de context waarin je hem vraagt ​​te bewegen boeiende esthetiek en veel technologie en kwaliteit. Tijdens onze test hebben we ze gevonden zeer weinig gebreken, grotendeels verwaarloosbaar. Dus hier is het die ongeveer 21 duizend euro van de catalogusprijs lijkt meer dan gerechtvaardigd, maar in absolute waarde is het een heel belangrijk bedrag. De uitrusting die het met zich meebrengt is behoorlijk, met slechts één uitzondering die het vermelden waard is. We hadden ons kunnen voorstellen dat we, in ieder geval naar boven toe, een elektronische versnellingsbak zouden aantreffen, wat momenteel echter niet voorzien lijkt, zelfs niet als optie. In plaats daarvan vinden we de Tourpakket, inclusief de aluminium koffers die je op de foto ziet (met relatieve structuur) en de verwarmde handvatten, evenals de praktische kleine stuurtas, die ongeveer kost 1.700 euro (momenteel in promotie vergeleken met de catalogusprijs van 1.950). In de Stedelijk pakket (ook in promotie), met 975 euro je kunt de aluminium topkoffer en de tanktas krijgen met bijbehorende verlengkabels voor de USB-aansluiting. Niet ontbrekend, aangeboden voor 914 euro een Enduro-pakket, met extra beschermingen, waaronder een kooi met buizen waarop spots kunnen worden bevestigd. Je kunt dan de optionele verhogers gebruiken om het stuur nog eens 20 mm te verhogen, of voor sommige details kwaliteitsmaterialen kopen, zoals gebruikelijk bij Ducati-modellen. Laten we zeggen dat voor een Multistrada Enduro compleet met drie tassen en ook perfect om met twee te reizen, de prijs dicht bij de drempel van 24.000 euro stijgt. Wil je overdrijven, dan kun je makkelijk over de 25.000 heen gaan, want om een ​​complete titanium uitlaat aan je geliefde te schenken heb je bijna 2.200 euro nodig (bij 975 kun je je beperken tot alleen de uitlaatdemper). Of je de Multistrada Enduro nu hebt gekocht of niet, je kunt jezelf trakteren op de ervaring ervan DRE Enduro met 680 euro (exclusief overnachting), inclusief gebruik van de schoolmotoren, naast de cursus en 2 lunches en diner. Als we kijken naar het verbruik, zoals gezegd, lijkt de korte verhouding niet veel invloed te hebben gehad op het aantal kilometers met één liter brandstof, dat vrijwel identiek blijft aan dat van de vorig jaar geteste "S". Zeer redelijke waarden, gezien de prestaties waartoe het in staat is. Zelfs bij extreem gebruik zakt hij niet onder de drempel van 15 per liter, redelijkerwijs benadert hij de 18-20, bij rijden die de wegcode respecteert. Met de tank van 30 liter is de autonomie dus nooit een probleem en bedraagt ​​ruim boven de 500 km.

VOORS EN TEGENS
Wij vinden het leuk:
De meest multifunctionele "Multi" ooit, hij kan echt afgaan (licht), zonder zijn bruikbaarheid op asfalt te verliezen, integendeel
We vinden het niet leuk:
Vlaggenschip ook qua prijs, beslist belangrijk

Ducati Multistrada 1200 Enduro: de Motorionline-rapportkaart

motor:
Behandeling:
Versnellingsbak en transmissie:
Remmen:
schorsingen:
gids:
Pilotencomfort:
Passagierscomfort:
Uitrusting:
Kwaliteitsprijs:
Lijn:
Consumptie:

Kleding testen:
Jasje: Dainese D Explorer Gore-Tex-jas
Broek: Dainese D Explorer Gore-Tex-broek
Handschoenen: Dainese Ergotour Gore-tex X-trafit-handschoenen
Laarzen: Dainese Latemar Gore-Tex-laarzen
romp: AGV AX-8 Dual Evo