Ducati Monster 821 ABS – proefrit 2014

Ducati Monster 821ABSDe derde generatie van een van de meest succesvolle modellen ooit heeft de lat hoger gelegd, en veel. We hadden het gezien bij de 1200S die we testten, de krachtigste Monster uit de geschiedenis met zijn 145 pk, we hebben hiervan de bevestiging gekregen met degene die vandaag de dag wordt het nieuwe instapniveau, mede dankzij de komst van een nieuw model in de familie, de Scrambler, die net onder de nieuwe Monster 821 zal worden gepositioneerd. Instapniveau echter, want als de prijsverlaging substantieel is, begint deze feitelijk vanaf 10,- duizend ongeveer euro, vergeleken met 13.500 van 1.200 (in het geval van de "S" oplopend tot 16 duizend), het vermogen bedraagt ​​112 PK, 25 meer dan de "oude" 796, die u in wezen met pensioen stuurt. Ze verdwijnen, of beter gezegd, ze zullen verdwijnen aangezien er voor 2014 nog steeds 696 en 796 op de lijst staan, de luchtmotoren na ruim 20 jaar Monster zonder radiatoren. Hij deelt zijn uiterlijk en chassis met zijn oudere zus, met uitzondering van de achterste swingarm, die dubbelzijdig wordt, en op sommige details na, zoals de eenvoudigere (maar ook veel beter leesbare) instrumentatie.

Esthetiek en afwerkingen:

Rating:  

Een 1.200 met een dubbelzijdige achterbrug

Afgezien van de achterbrug is het moeilijk om hem te onderscheiden van zijn grotere zus. De verschillen beperken zich feitelijk tot details, zoals de smallere velg en achterband (180 in plaats van 190), of de instrumentatie. Het opvallende exemplaar van de 1.200, nauw verwant aan dat van de Panigale, werd verlaten voor een goedkoper exemplaar met Traditioneel LCD-scherm, maar in de praktijk lost leesbaarheidsproblemen op bij direct zonlicht op het instrumentenpaneel. Het is alleen jammer dat er gegevens ontbreken die nu essentieel zijn geworden, zoals het brandstofniveau en de ingeschakelde versnelling. Het kan persoonlijke smaak zijn, maar als de tweede serie van het Monster ons op esthetisch vlak niet bijzonder kon boeien, vinden we de derde serie prachtig. De lijnen zijn strak en essentieel, de structuur is gebaseerd op een architectuur met een dragende motor (die hem ook uitzonderlijke torsiestijfheid geeft), met een traliewerkframe van stalen buizen dat zich in een klein deel van de motorfiets ontwikkelt, omdat het dient alleen om de motor met de voorkant te verbinden. Verder doet hij alles precies de motor, een centraal element zowel vanuit esthetisch als chassisoogpunt. In feite is het achterste subframe eraan bevestigd en is de achterste swingarm draaibaar. De vormen van de uitlaat worden bevestigd, met de kronkelige rondingen van de twee spruitstukken die onder de motor samenkomen en in één enkele buis doorlopen tot aan de gesplitste aansluiting, maar gegroepeerd in één stuk en gesneden als een plakje salami. Net als bij de 1.200 zijn er maar heel weinig elementen in dezelfde kleur; de tank wordt, naast de framebuizen, het voorspatbord en de enkele zadelspijker standaard meegeleverd. Dit is als je voor een "standaard" rode hebt gekozen, omdat de witte altijd een rood frame heeft (terwijl op de 1.200 de combinatie wit - brons is). De Dark-versie, waarmee je ruim 500 euro bespaart, is traditiegetrouw helemaal zwart en bevat niet het accessoire om het zadel solo te maken. Dankzij het in hoogte verstelbare zadel kun je vanaf de basis 810 mm verder naar beneden gaan, wat op zichzelf al een vrij kleine hoogte is, tot grote vreugde van wie op zoek is naar een motorfiets met een lage zit, ook uitstekend geschikt om mee te beginnen, dankzij de ondersteuning op de grond zeer veilig. Het algemene afwerkingsniveau is uitstekendHet grote verschil in de prijslijst met de 1.200 wordt uitsluitend bepaald door de verschillende technische keuzes en heeft geen enkele invloed op de kwaliteit van het product, die erg hoog blijft. De meeste componenten zijn exact hetzelfde, inclusief het frame, om maar het belangrijkste element te noemen dat de 821 en 1.200 gemeen hebben.

Motor en prestaties:

Rating:  

De deugd ligt in het midden

Om het in het Latijn te zeggen: “in medio stat virtus”. De keuze voor de 821-motor leek voor de hand liggend, aangezien deze thuis al klaar lag en het pad al was uitgeschreven. De Monster 696/796 zal in feite de laatste blijven met een luchtgekoelde motor, tenzij er beslist onwaarschijnlijke bedenkingen zijn. De adoptie van de 821 Testastretta 11°-motor van Ducati vereiste voor de gelegenheid niet eens al te gedetailleerde updates. Laten we beginnen met degenen die hen geschenken geven Nog 2 paarden, dat is dekrukas gemonteerd op bussen en niet meer op rollagers en denieuwe elektronica, ontwikkeld door Continental in plaats van Marelli, wat de kenmerken ervan verbeterde. De koppen werden vervolgens opnieuw ontworpen, omdat in dit geval de cilinders het belaste deel en het centrale element van de motorconstructie zijn, waaraan het frame en de subframes zijn bevestigd. Het vermogen bedraagt ​​nu 112, geleverd bij 9.250 tpm, 89,4 Nm koppel bij 7.750 tpm. Als je de gegevens leest, lijkt het misschien dat “het interessante deel” in werkelijkheid helemaal bovenaan staat het optimale gebruiksbereik is zeer breed, vanuit bepaalde gezichtspunten zelfs breder dan 1.200. Mede dankzij de nieuwe elektronica draait de 821 ook bij lage snelheid erg goed, met een behoorlijke boost vanaf 2.000 tpm. Uitstekend nieuws voor degenen die het nieuwe Monster zelfs in de stad willen gebruiken, zonder gedwongen te worden voortdurend te schakelen. De enige negatieve noot is de hitte die vooral uit de zijkant van de uitlaten opstijgt wanneer de motor stilstaat of op zeer beperkte snelheid. Voor degenen die niet veel in de stad rijden, zal het een klein detail zijn, aangezien het in andere contexten niet echt wordt opgemerkt. Zelfs de "kleine" Monster is uitgerust met de beste elektronica van Ducati, naast het standaard verstelbare ABS vinden we de drie rijmodi selecteerbaar op het stuur, zoals gebruikelijk bij stilstand of rijdend met gesloten gaspedaal, waarmee u het vermogen en de reactie van de motor naar wens kunt definiëren, evenals de tussenkomst van de tractiecontrole. De Urban beperkt het vermogen tot 75 pk, terwijl Touring en Sport de twee ‘full power’-alternatieven zijn, met verschillende instellingen van ABS, DTC en gaspedaalreactie. Dit laatste blijft altijd beheersbaar, zelfs als je de Sport-modus op open wegen gebruikt, in tegenstelling tot andere fietsen, waar dit alleen de voorkeur heeft als je echt serieus wilt worden of op het circuit. Je hoeft alleen maar te letten op de afwezigheid van tractiecontrole wanneer je het gas opendraait, vooral als je dat doet terwijl de motor nog steeds leunt en in contexten waar zelfs de uitstekende originele uitrusting Pirelli Diablo Rosso II geen optimale grip mogelijk. Er zijn veel paarden, maar niet zo slecht als je zou verwachten. Alleen als je de motor volledig benut, zul je begrijpen hoeveel hij kan leveren, en dit is waar de maximale koppel- en vermogenswaarden een rol gaan spelen, beide uitgedrukt bij hoge toerentallen. Op de weg wordt hij echter meer gewaardeerd om zijn goede rug en elasticiteit, wat het plezier op meer "beschaafde" tempo's vergroot.

Rijden en hanteren:

Rating:  

Minder monsterachtig, maar leuker en beheersbaarder

De wielbasis is korter en dat voel je, 30 mm minder, dankzij de speciale achterbrug, gecombineerd met een Sachs monoshock, verstelbaar voor zowel voorspanning als rebound. Als de dubbele arm esthetisch de charme opgeeft van de mono die op de 1.200 is gemonteerd, is het rijgedrag tijdens het rijden aanzienlijk beter. Voor 43 mm upside-down vork Het voert zijn taak zeer goed uit, zelfs als er geen aanpassingen plaatsvinden. Het lijkt veel te zacht, maar in het tweede deel van zijn excursie wordt het progressiever en langzamer. Net onder de drempel van 180 kg is het drooggewicht, die worden 205 ongeveer in rijklare toestand. Als, zoals we al zeiden, de kortere achterbrug de 821 beter handelbaar en sneller maakt op smalle wegen, dan wordt de verrassing veroorzaakt door de stabiliteit op hoge snelheden, met zelfs een paar minder schommelingen dan we hadden opgemerkt bij de Monster 1.200 S. Dit is ook dankzij een minder onstuimigheid van de motor, waardoor het plezier zelfs op de meest gereden trajecten toeneemt. Let op een "juweeltje" over deze fiets: de achterband lijkt een "klassieke" 180 te zijn, maar de nieuwe keuze is de hoge schouder, "/60", die Pirelli, althans op dit moment, ook bindt voor vervanging, omdat het het enige bedrijf is dat ze produceert. De keuze is geen absolute noviteit, want op de Streetfighter 848 is een vergelijkbare maat gemonteerd. Naast het verstelbare ABS waarmee hij standaard is uitgerust, is de Monster 821 voorzien van een dubbele 320 mm semi-zwevende schijf aan de voorzijde, gecombineerd met M4-4 remklauwen met 32 zuigers radiale montage van Brembo. Slechts één vinger op de hendel is voldoende om te merken dat u op slechts één wiel remt, zo groot is het beschikbare vermogen. Hetzelfde geldt niet voor de achterrembediening, die niet moduleerbaar is. Hij remt heel weinig als je "je voet op de grond zet" en je moet er veel kracht in steken om een ​​merkbare vertraging te verkrijgen.

Prijs en verbruik:

Rating:  

Absoluut interessante prijs, in het licht van wat het biedt

Laten we beginnen met consumptie, die we zouden definiëren als ‘eerlijk’, gezien de motorprestaties. Als we de berekeningen goed hebben gedaan, zijn de gegevens in onze test lag deze rond de 17-18 km/l, zonder al te veel op gas te bezuinigen. Voor nieuwe rijders is de Ducati Monster 821 ABS ook verkrijgbaar in een ontstemde versie van 35 kW, met de mogelijkheid om het boekje vervolgens bij te werken en weer op volle kracht te brengen. De catalogusprijs begint vanaf 9.900 euro voor de Dark. Weinig, als je denkt aan de 6 duizend euro meer dan een 1200 S, of de prijslijst van een Monster 796 ABS, "slechts" zo'n 200 euro lager. 25 HP "danst" echter tussen de een en de ander, om maar één feit te noemen. De standaardversie, die in twee tinten wit of rood te koop is, kost 10.490 euro. De nieuwe Ducati Monster heeft records gevestigd, met de overdreven prestaties van de 1.200 S, waarmee we met veel plezier in onze test reden, met de 821 Ducati maakt het nog erger, omdat het instapmodel in staat is een andere interpretatie aan deze twee woorden te geven, dankzij een lagere prijs, maar gecombineerd met prestaties en rijplezier die zeer hoog blijven.

VOORS EN TEGENS
Wij vinden het leuk:
Een uitstekend compromis tussen prestatie en prijs: de 1.200S is niet heel ver verwijderd van de eerste (de 821 is ook beter rijdbaar), maar staat economisch gezien veel verder.

We vinden het niet leuk:
Motorwarmte wanneer de fiets stilstaat, modulatie van de achterrem

Ducati Monster 821: de Motorionline-rapportkaart

motor:
Behandeling:
Versnellingsbak en transmissie:
Remmen:
schorsingen:
gids:
Pilotencomfort:
Passagierscomfort:
Uitrusting:
Kwaliteitsprijs:
Lijn:
Consumptie:

Testkleding:
Jasje: Dainese AVRO C2 LEER
Broek: Dainese DELTA PRO C2 LEER
Handschoenen: Dainese druïden S-ST
Laars: Dainese TR-CURSUS UIT LUCHT
romp: X-Lite X-702 GT