Ducati, “Anatomie van snelheid”: aerodynamica, wedstrijden en de wens om te innoveren [FOTO]

De tentoonstelling “Anatomie van snelheid” spreekt van Ducati en onderdeel van zijn sportieve essentie. Het is een verhaal gewijd aan de studies, toepassingen en sportieve resultaten die verband houden met aerodynamica, die ook functioneel zijn in de productie.

Een voortdurend evoluerend verhaal

De tijdelijke tentoonstelling, te zien tot8 oktober van dit jaar vat samen wat er is toegepast Ducati dankzij zijn wetenschappelijke kennis in de competitiewereld. In het bijzonder wordt verwezen naar de aerodynamica en de functie van appendages en oplossingen, waarbij de configuraties worden geëvalueerd. Er wordt bijvoorbeeld melding gemaakt van wat er door het huis van is gedaan Borgo Panigale in MotoGP reeds 2015, waarbij aanhangsels op de stroomlijnkappen worden geïntroduceerd. Een aspect dat in de loop van het seizoen al is geëvolueerd 2016 door “algemene tweedekkerconfiguratie” daarmee afgewisseld “met alleen de bovenvleugel”. Terwijl in de 2017Gezien de beperkingen worden enkele beperkingen opgemerkt “zijpods”, d.w.z. gesloten elementen in frontaal zicht. Vandaar de verdere beperkingen in het seizoen 2018 di MotoGP en daarom de studie van functionele oplossingen gebaseerd op de technische regelgeving, zoals vermeld.
De aerodynamische prestaties en aanhangsels zijn daarom het resultaat van specifieke onderzoeken. De vertaling van evaluaties van het gedrag van een vloeistof, met name lucht, in contact met een oppervlak van een bewegend object.
De aerodynamische kracht bestaat uit een weerstand die in een tegengestelde en evenwijdige richting werkt, dus een lift die in een loodrechte en positieve richting actief is. De motorfiets, die resulteert in een compacte carrosserie met een bepaalde instelling, wordt onderworpen aan een bepaalde aerodynamische weerstand en een daaruit voortvloeiende verticale belasting, die precies verband houdt met de externe carrosserie, waarbij ook rekening wordt gehouden met de berijder, waarbij de achterkant aan een groter gewicht wordt blootgesteld dan de voorkant. . Een alar-aanhangsel brengt daarom een ​​toename van de verticale belasting met zich mee. Meer figuur "stroomopwaarts", hoe hoger de actie aan de voorkant, zoals aangegeven.
Op productieniveau een van de meest recente vertalingen ondertekend door Ducati is de Panigale V4 R, een slanke en krachtige sportwagen, vooral herkenbaar aan de aanhangsels die zich zijdelings bij de voorkant bevinden.
De aerodynamische ontwikkeling zelf bestaat uit fasen, te beginnen met een ‘creatief ontwerp’, zoals bij de gelegenheid werd benadrukt. Concepten worden vorm gegeven, waarbij gebruik wordt gemaakt van wiskundige modellen en waarbij ook de rijder op de motor wordt gescand, om elk detail te optimaliseren. Door het computationele vloeistofdynamica (CFD), dan vindt de mogelijke luchtbeweging op het voertuig en de bestuurder plaats “vertegenwoordigen de druk- en snelheidsvelden”, afhankelijk van elementen en omstandigheden. Als de resultaten van de CFD-fase veelbelovend zijn, kan met behulp van een "concept"worden verdere analyses en updates uitgevoerd met behulp van een windtunnel en een model op ware grootte van het medium. Wat in de windtunnel wordt verfijnd, is een belangrijke stap voor het ontwerp en de definitie van de componenten die op een circuit moeten worden getest. Een fascinerende reis verrijkt met methode en wetenschappelijke kennis.

Foto: Ducati