Ook Enrico Farina's Bylot op Eicma 2012

Bilot is een typische uitdrukking uit Monza die duidt op iemand die iets stoms of nutteloos heeft gedaan. Er wordt gezegd dat het de naam was van een Napoleontische generaal die in Monza van alles deed zonder enig resultaat te bereiken. Enrico Farina noemde zijn creatie Bylot. Er is een reden en waarom.

“Ik begon al op zeer jonge leeftijd met mijn vader op blokken en modder te ‘kauwen’ op de regelmatigheidskoersen. Toen arriveerden de eerste vijftig, onmiddellijk aangepast met een Ceriani “lange been” vork. Het was een crescendo van lintjes en races, tot 1989 tijdens de Incas Rally, georganiseerd door mijn vriend Franco Acerbis. Ik heb mijn helm even opgehangen. Ik pakte het weer op door deel te nemen aan de Valli Bergamasche revival en andere vintage regelmatigheidswedstrijden. Het was alsof je benzine op het vuur gooide: jagen op markten en tentoonstellingen als deze." En ik ontdekte dat ik een verzamelaar was. Na een tijdje is het voor mij echter niet meer voldoende om alleen maar mijn fietsen te bewonderen en ze in een of andere opleving te gebruiken. Ik wil experimenteren. Ik begin vreemde combinaties samen te stellen en de reis ontploft. Ik vind een mooie Laverda 125 straatauto in Rimini, ik koop hem. Het duurt even voordat het in regelmaat is omgezet: vier aanpassingen, de Peripoli Giulietta America-tank en je bent klaar. geboren in de tank naast de Monza-dop. Op een zondag ontmoette ik mijn vriend Rolandi op het Verderio Superio-veld tijdens een pitcrossrace. Hij concurreert en wint met zijn zelfontworpen Rotek-juweel, allemaal vervaardigd uit massief hout, een wonder", legde Farina uit.

“Ik denk aan mijn Laverda en er komt een idee bij me op. Ik begin projecten op te schrijven en erover te praten met deskundige en vertrouwde vrienden. Borghin (die van Gabor) en de zeer deskundige Malanchini geven mij advies. De Engel van Carugate, die restaurateur is, noemt mij gek, maar slaapt er dan een nachtje over en zegt dat het kan. Dit is hoe Bylot werd geboren, een provocatie, we zullen later zien. Van het Laverda-idee is niets meer over, het frame is een klassieke dubbele wieg maar dan verhoogd. Elk onderdeel is een vrucht van mijn verbeelding, het motto is: "Ik vind het zo leuk". Ik schaam me er niet voor dat ik "gekopieerd" heb. Een vastgeschroefd dwarsstuur was toen cool en is dat nog steeds. De op de plaat bevestigde koplampsteun werd gebruikt op de Gilera Frigerio, maar ook op de Italjet Mangusta scrambler. Herinnert u zich het prachtige VDO-horloge met gangreserve van 8 dagen dat het Gilera-team gebruikte tijdens het zesdaagse evenement van 1960? Het origineel is onmogelijk te vinden, maar er is geen probleem, vraag het maar en voilà de replica die in de tank naast de Monza-dop zit. Wat de motor betreft, het is een 170 met een klassieke vijfversnellingsbak, maar er staan ​​andere, veel krachtigere motoren op de planning. Laten we nu eens kijken welk effect het heeft." concludeerde hij.