Harley-Davidson Fat Boy 114 MY2018: een sprong in de toekomst, maar traditie is veilig [ROAD TEST VIDEO]

Traditie en innovatie het zijn twee concepten die in tegengestelde richtingen gaan, althans dat is meestal het geval. Wat Harley-Davidson door de jaren heen heeft gedaan, lijkt precies het tegenovergestelde aan te tonen. Eerst het debuut van een totaal nieuwe motor, die kan overschakelen naar distributie 4 kleppen, van fundamenteel belang voor de efficiëntie ervan, maar ook voor verminder trillingen met 75% (we hadden verder kunnen gaan, maar een HD-motor zonder trillingen zou niet in de traditie hebben gestaan), terwijl we tegelijkertijd een esthetiek respecteren die trouw is aan zijn geschiedenis en een leveringscurve bieden die iedereen kan overtuigen. Een paar maanden geleden kwam er een tweede revolutie, en dat is ook gebeurd bracht een revolutie teweeg in het Softail-assortiment en dat heeft het ook elimineerde degene op basis van het Dyna-chassis, die in wezen twee families verenigt die nu één enkel "frame" gebruiken, extreem verbeterd, denk gewoon dat het lichter is, maar veel stijver, met substantiële innovaties, ook vanuit rijoogpunt.

Het lijkt er echter op dat dit slechts het begin is van een proces dat daartoe zal leiden in 10 jaar bij de geboorte van Ben 100 nieuwe modellen, waarmee Harley-Davidson de omzet met 50% wil verhogen! 2018 is de 115e verjaardag van het Amerikaanse merk, maar markeert ook het vertrek van het toneel, naast de eerder genoemde Dyna ook van de minder succesvolle V-Rod, geboren uit een project uit 2001, rond een V2-hart met 4 kleppen per cilinder, de eerste, geboren uit de samenwerking met Porsche. De motor zelf werd uiteindelijk aanzienlijk overtroffen door de innovatie die voortkwam uit het debuut van de Milwaukee-Acht, al te zien in het Touring-assortiment vanaf 2016. Laten we de eerste Harley-Davidson van het nieuwe Softail-assortiment die we mochten uitproberen, in detail ontdekken.

Esthetiek en afwerkingen:

Rating:  

Bewaar de traditie, ondanks de vele innovaties overtuigt alleen de vuurtoren op het eerste gezicht niet

Ze is De motor van de Terminator, voor velen is het in ieder geval degene die Arnold Schwarzenegger, voordat hij de politiek inging, reed in een scène uit T2 die een van de beroemdste in de geschiedenis van de cinema is geworden, gekoppeld aan twee wielen. De scène was echter niet gekoppeld aan een sponsoring van het Amerikaanse bedrijf, wat vrijwel onbedoeld was, maar wat dit historische HD-model nog iconischer maakte.

Een paar jaar geleden werd een van de twee exemplaren die bij het filmen werden gebruikt, gekocht om tentoongesteld te worden in het Harley-Davidson Museum. Dit alles om je te vertellen dat het misschien triviaal is, maar als je op een Fat Boy zit, voel je je een beetje Schwarty, al was het maar vanwege die dominante positie, met armen en benen wijd open, wat meteen aan scènes uit de film doet denken.

Terugkerend naar onze test: de nieuwe Fat Boy werd geboren rond een totaal nieuw frame, met substantiële veranderingen, zoals de overgang van twee schokdempers naar een volledig verborgen schokdemper, maar niet alleen dat. De brede banden zijn beslist buitenmaats geworden, met een 240 dieet, waardoor het uiterlijk van de motorfiets nog gespierder wordt, samen met de nieuwe lenticulaire velgen. Respect voor traditie is echter veilig, want als je ernaar kijkt is het ongetwijfeld ‘Fat Boy’, op één uitzondering na: de vuurtoren.

Het nieuwe element een LED è gewikkeld in een masker, die de vork omarmt en samenkomt om één enkel element te vormen. Vergeleken met de externe, die we allemaal kennen, is de verandering radicaal en moeten we eraan wennen. Voor degenen die dat wensen, is het altijd mogelijk om hun Fat Boy te personaliseren, waardoor deze weer een meer klassieke uitstraling krijgt. Het masker is namelijk afneembaar, waardoor de koplamp "naakt" blijft, je sluit gewoon de vork met een accessoire en dat is alles.

Tussen de andere innovaties vinden we ook een praktijk USB-aansluiting, alle nieuwe apparatuur en zeer compleet, navigeerbaar via de knoppen op het stuur, de sleutelloos systeem gecombineerd met één sleutel natuurkunde aluminium voor het stuurslot, terwijl de tweede dop aan de linkerkant van de tank is bevestigd, nep op de standaardfiets, maar die ruimte laat voor vele variaties, gekozen uit de legendarische accessoirecatalogus.

Motor en prestaties:

Rating:  

De Milwaukee-Eight bevestigt zichzelf als een nieuwigheid die vrijwel iedereen kan overtuigen

Het betreft gloednieuwe motoren, uiteraard conform de richtlijnen euro 4, die het uiterlijk van de bekende Amerikaanse V2 behouden, met een hoek altijd van 45°, maar die weinig gemeen hebben met de eenheden die ze vervangen. Distributie 4 kleppen per cilinder, type enkele as, dubbele kaars en met de aanwezigheid van een interne tussenas, theoretisch in staat om de klassieke trillingen te annuleren, die alleen door keuze blijven bestaan, maar "de helft van de helft" (een kwart) vergeleken met het verleden. Nadat we het op het Touring-assortiment hadden ontdekt, vinden we het nu op de Softail, waar het altijd verkrijgbaar is in twee cilinderinhouden, 107 en 114 kubieke inchDit laatste is een optie voor 4 modellen, waaronder de Fat Boy.

Degene die we hebben getest is een 114, met een cilinderinhoud van 1.868 cc, lucht- en oliekoeling, met een kleine radiator goed verborgen tussen de vormen van het frame. We kennen de motor goed en hij bevestigt zijn uitzonderlijke kwaliteiten. Het heeft koppel- en vermogenswaarden die nog nooit eerder op deze fietsen zijn gezien 155 Nm bij slechts 3.000 tpm, ruim 90 pk en een altijd volledige voorraad en die iedereen overtuigt. Ook al heeft de versnellingsbak een vrij lange overbrenging (bij 130 km/u blijft de snelheid rond de 2.800 tpm), de V2 heeft zo'n kracht dat het raadzaam is om bij het gasgeven de handen stevig aan het stuur te houden. De maximale snelheid is beperkt en kan waar mogelijk worden bereikt met de tijden van een sportfiets, terwijl het verwijderen van de begrenzer beslist veeleisende waarden zou benaderen. De reactie op het gaspedaal is perfect, wat nu typisch is ride-by-wire.

Rijden en hanteren:

Rating:  

Rondom het chassis verandert alles en dat merk je meteen tijdens het rijden

Door de vele nieuwe kenmerken van de Fat Boy 2018 te analyseren, wordt het nieuwe frame gecombineerd met een Showa Cantilever mono-schokdemper achteraan, verborgen door het frame en verstelbaar, in plaats van de oude dubbele schokdemper, terwijl aan de voorkant de nieuwe vork het systeem krijgt Showa dubbele buigklep. Wat het remmen betreft, is het bijna ongelooflijk dat een enkele schijf aan de voorzijde, zelfs als deze van vast naar zwevend gaat, zo goed een motorfiets tot stilstand kan brengen die, ondanks een gewichtsverlies van ongeveer vijftien kilo, op hetzelfde niveau blijft. 304kg droog. Door de nieuwe verdeling van de massa lijkt de nieuwe Fat Boy veel slanker. Je hoeft hem alleen maar van de standaard te tillen als hij stilstaat om het te begrijpen, terwijl je er veel plezier mee kunt hebben om ermee te rijden, ook al zouden de monsterlijke nieuwe banden je niet doen vermoeden dat hij zo gemakkelijk te hanteren is. We zijn door van een 200 naar een 240 achter, van 140 naar 160 vooraan. Banden die het rijgedrag en de rijeigenschappen van de fiets niet significant lijken te verminderen, integendeel. De enige opmerking die het vermelden waard is, is de genereus zelfoprichtend effect tijdens het remmen, ook gegenereerd door lenticulaire cirkels, waarvan het gewicht sommige reacties van de motorfiets beïnvloedt, hoewel vooral in bepaalde situaties.

Met de Fat Boy uit 2018 hebben we ons volledig kunnen overtuigen, juist omdat de innovaties de lat in veel opzichten hoger leggen, zonder feitelijk iets op te geven. De rijpositie is de klassieke van de Fat Boy, naar onze mening een van de mooiste en meest comfortabele die je kunt hebben, met als enige nadeel dat je in dit seizoen alle mogelijke kou krijgt, aangezien de armen wijd zijn en de benen worden ook blootgesteld aan de lucht. Alles zit waar je het wilt, zoals het systeem dat de richtingaanwijzers automatisch uitschakelt, ook afhankelijk van de snelheid, maar het is het chassis dat het verschil maakt. Lichter, maar 65% stijver, hij maakt deel uit van een pakket innovaties waarmee deze Fat Boy en zijn zusjes in de nieuwe Softail-reeks twintig jaar vooruit gaan. Laten we dit niet overdrijven, want het is objectief gezien moeilijk om er een fout in te ontdekken.

Prijs en verbruik:

Rating:  

We starten vanaf zo’n 22 duizend euro, het verbruik is stabiel

Een kleine kanttekening voor het brandstofverbruik, niet dat efficiëntie niet belangrijk is, maar wij zijn van mening dat een motorfiets met een motor die de 2 liter cilinderinhoud benadert, een beetje op de achterbank moet zitten. Het gemiddelde cijfer bleef, zelfs als we ons lieten meeslepen, in onze test altijd in de orde van grootte 15 Km/l, vergeleken met een opgegeven waarde van 5,6 l/100 km. Zoals we al zeiden, is dit misschien iets marginaals voor een Fat Boy, wat belangrijker wordt van een autonomie, in de orde van 300 km dankzij de tank van 18.9 liter.

De prijs van de nieuwe Harley-Davidson Fat Boy 2018? Het begint vanaf 22.200 euro voor de 107, 2 duizend meer voor deze 114, waaraan 300 moet worden toegevoegd om het in een andere kleur dan zwart te hebben, en nog eens 400 voor tweekleurige tinten. Vanaf hier is er dan de wens om je motor te personaliseren en te verrijken met de bijna oneindige lijst originele accessoires, evenals de mooie jubileumkleuring, bieden aan 25.600 euro.

VOORS EN TEGENS
Wij vinden het leuk:
Het verbetert in alles, maar de charme van een mythe blijft onveranderd
We vinden het niet leuk:
De koplamp vooraan is een beslissende breuk met het verleden

Harley-Davidson Fat Boy 114 MY2018: de Motorionline-rapportkaart

motor:
Behandeling:
Versnellingsbak en transmissie:
Remmen:
schorsingen:
gids:
Pilotencomfort:
Passagierscomfort:
Uitrusting:
Kwaliteitsprijs:
Lijn:
Consumptie:

Testkleding:
Handschoenen: Dainese Carbon D1 kort
Jas: Dainese Bryan leren jas
Broek: Dainese Bonneville normaal
Schoenen: Dainese Street Rocker D-WP
Helm: LS2 BOBBER ROESTIG ZWART

Foto door Aldo Ballerini